Φως στα «αόρατα» συμπτώματα της πολλαπλής σκλήρυνσης ρίχνει η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Σκλήρυνσης κατά Πλάκας. Η κόπωση, το μούδιασμα, η θολή όραση, οι διαταραχές της ούρησης, η κατάθλιψη είναι κάποια από αυτά τα αόρατα συμπτώματα, για την αντιμετώπιση των οποίων ασθενείς απευθύνονται σε διάφορες ειδικότητες γιατρών πριν καταλήξουν στον νευρολόγο, που θα διαγνώσει την πάθηση (ΣΚΠ). Ωστόσο η ύπαρξη τέτοιων συμπτωμάτων δεν σημαίνει πάντα ότι ο ασθενής έχει ΣΚΠ.

Η Ελληνική Εταιρεία για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας, στο πλαίσιο της ευαισθητοποίησης του κοινού και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τη ΣΚΠ, πραγματοποιεί σειρά ενημερωτικών δράσεων. Στη Θεσσαλονίκη, στον πεζόδρομο Ικτίνου-Τσιμισκή, πραγματοποιείται εκδήλωση πληροφόρησης από τις 11:00 έως τις 19:00, ενώ θα διεξαχθεί ποδηλατοδρομία 20:00 με 21:00 από την Πλατεία Αριστοτέλους προς τον Λευκό Πύργο, ο οποίος θα φωταγωγηθεί. Εκστρατεία ενημέρωσης θα γίνει και στην Αθήνα, στο Athens Metro Mall, από τις 10:00 έως τις 18:00, ενώ στα Τρίκαλα θα φωτιστεί η γέφυρα της πόλης. Στην Κέρκυρα θα πραγματοποιηθεί δράση μαθητών με αναμμένα ρεσό στο Περιστύλιο των Ανακτόρων.

Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (ΙΣΘ) Νίκος Νίτσας επισημαίνει ότι είναι πολύ σημαντικό για τους γιατρούς να αναγνωρίζουν τα αόρατα συμπτώματα της νόσου. Σημειώνει ότι ο ΙΣΘ προγραμματίζει δράση ευαισθητοποίησης για τα ΑΜΕΑ προκειμένου η πόλη να γίνει πιο φιλική προς αυτά. «Στο εξωτερικό είναι φυσιολογικό να βλέπει κανείς να κυκλοφορούν στον δρόμο άνθρωποι με αναπηρικά καροτσάκια. Εδώ δεν το βλέπουμε αυτό, γιατί η πόλη μας δεν είναι φιλική. Φταίμε όλοι, γιατί, για να κάνουμε εύκολη τη δική μας ζωή, κάνουμε δύσκολη τη ζωή των ανθρώπων που έχουν κινητικά προβλήματα», προσθέτει ο κ. Νίτσας.

Η ιδέα να αποτελέσουν τα αόρατα συμπτώματα της ΣΚΠ το μήνυμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας ανήκει στη Δήμητρα Καλογιάννη, η οποία πάσχει από πολλαπλή σκλήρυνση. Είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρείας για τη ΣΚΠ. Μιλώντας για τα δικά της αόρατα συμπτώματα, η κα Καλογιάννη αναφέρει ότι από τα μαθητικά της χρόνια είχε κόπωση, μούδιασμα, τρέμουλο στο κεφάλι, θολή όραση, κατάθλιψη και προβλήματα στο ουροποιητικό. «Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι στο σχολείο κανείς δεν με ήθελε στα ομαδικά παιχνίδια, γιατί ήμουν η χειρότερη εξαιτίας αυτών των συμπτωμάτων», παρατηρεί.

Share this post