Απόλυτα ειλικρινής και άμεσος, ιδιαίτερα προσγειωμένος και αφοσιωμένος στο εγχώριο stand-up comedy, ο αγαπητός σε όλους μας Λάμπρος Φισφής επανέρχεται και φέτος στη σκηνή με έναν ακόμη προσωπικό μονόλογο. Το «Πολύ καλύτερα τώρα» είναι γραμμένο για σένα που αναζητάς μια παράσταση για να γελάσεις με την καρδιά σου, να διαπιστώσεις κοινά χιουμοριστικά χαρακτηριστικά με τον διπλανό σου, αλλά και να διασκεδάσεις με τις μικρές καθημερινές στιγμές και τα απρόοπτα που μπορούν να συμβούν σε όλους μας. Ευχαριστούμε τον Λάμπρο Φισφή για τη συνέντευξη που παραχώρησε στο stentoras.gr.

Κύριε Φισφή, πώς προέκυψε το stand-up comedy; Είναι αυτό που πάντα θέλατε να κάνετε επαγγελματικά;

Το μυαλό μου ήταν πιο κοντά στο να γίνω ηθοποιός ή σεναριογράφος. Παλαιότερα, άλλωστε, η φόρμα με την οποία λειτουργεί το stand-up comedy δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστή. Όταν γνώρισα καλά το είδος του, διαπίστωσα πως είναι κάτι που μπορεί να κάνει και κάποιος που δεν είναι ηθοποιός, εμπεριέχει το σκηνικό κομμάτι της παρουσίασης που με ενδιέφερε, αλλά είναι και ό,τι πιο κοντινό υπάρχει στην κωμωδία που πάντα μου άρεσε πολύ. Μέσα μου, μου πήρε αρκετά χρόνια ώστε να βρω τη μαγική συνταγή, να δημιουργήσω τον δικό μου τρόπο έκφρασης. Κάποια στιγμή, όμως, το αποφάσισα, και μέχρι και σήμερα υπηρετώ το stand-up comedy με πολύ μεράκι.

Δεν είναι απαιτητικό αυτό το είδος κωμωδίας; Δεν είναι αγχωτικό για εσάς το να δημιουργείτε κείμενα που στόχο έχουν να κάνουν τον κόσμο να γελάσει; Η αίσθηση του χιούμορ διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Όπως κάθε δουλειά –είτε του θεάματος είτε οποιαδήποτε άλλη–, έτσι και αυτή έχει κάποιες συγκεκριμένες δυσκολίες και κάποιες απαιτήσεις. Σίγουρα η κωμωδία εμπεριέχει το κομμάτι της υποκειμενικότητας. Τι κάνει τον καθένα να γελάει, τι τον διασκεδάζει είναι θέμα γούστου. Και για αυτό θεωρώ πως την κωμωδία ενδεχομένως είναι πιο δύσκολο να την υπηρετήσεις σε σχέση με το δράμα, στο οποίο ο κόσμος μπορεί να συγκινηθεί ή να τον αγγίξουν κοινές ευαισθησίες. Είναι αγχωτική μέχρι ενός σημείου η διαδικασία της δημιουργικότητας. Δοκιμάζεις κάθε φορά νέα πράγματα, σφυγμομετράς τις ανάγκες του κοινού σου, παρακολουθείς την κοινωνία όπου ζεις και διαμορφώνεις ανάλογα το σκηνικό και το σενάριό σου.

Από πού εμπνέεστε για να γράψετε τα κείμενά σας; Ακολουθείτε κάποια ρουτίνα; Δηλαδή λέτε: «Tώρα θα καθίσω στο γραφείο μου να γράψω;». Κρατάτε σημειώσεις;

Η έμπνευση έρχεται από την καθημερινότητα. Είτε είμαι στο σουπερμάρκετ είτε ταξιδεύω με αεροπλάνο. Μπορεί να είναι μια εικόνα, ένας διάλογος που θα τύχει να ακούσω, μια συμπεριφορά που θα μου κάνει εντύπωση. Αφορά κυρίως παραστάσεις που έχω μέσα από τις ανθρώπινες σχέσεις. Τις σχέσεις των γονιών, των ζευγαριών… ενδεχομένως κάποιες νοοτροπίες ή συνήθειες της κοινωνίας μας. Καθημερινά βρίσκομαι σε εγρήγορση, με κεραίες τεντωμένες, ώστε να συλλαμβάνω οποιαδήποτε ιδέα θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω ώστε να στηρίξω τα κείμενά μου. Κρατώ σημειώσεις, μπορεί να οδηγώ και να ηχογραφήσω κάτι που θα σκεφτώ. Προσπαθώ να είμαι κάθε μέρα παραγωγικός. Να ακολουθώ μια ρουτίνα γραψίματος, ακόμη και αν το υλικό που θα αναπαραγάγω δεν το χρησιμοποιήσω. Δεν μπορείς να είσαι παραγωγικός περιμένοντας μια μούσα να έρθει να σου δώσει την έμπνευση. Αυτό είναι κάτι που σπάνια συμβαίνει. Το αποτέλεσμα μιας παράστασης προκύπτει από συνεχή και συστηματική δουλειά.

Για να γίνει κάποιος stand-up comedian, απαιτείται, κατά τη γνώμη σας, ταλέντο;

Για να είμαι ειλικρινής, δεν πιστεύω στο ταλέντο. Δεν πιστεύω ότι, αν κάποιος έχει ταλέντο, μπορεί να τα καταφέρει και, αν δεν έχει, όχι. Όλα ξεκινούν από το πόσο αγαπάς αυτό που θέλεις να κάνεις, την επιμονή και την υπομονή, την εξάσκηση και τη δουλειά που διατίθεσαι να αφιερώσεις για να πετύχεις τον στόχο σου. Δεν είναι λίγες οι φορές που συνεργάστηκα με ανθρώπους που, αν και είχαν κάποια κλίση, δεν τα κατάφεραν – ενώ άλλοι που δούλεψαν πολύ διέπρεψαν.

Πόσο εύκολη ή δύσκολη ήταν η επαγγελματική σας πορεία; Υπήρξαν άνθρωποι ή συνεργασίες που σας στεναχώρησαν; Πώς το διαχειριστήκατε;

Κάθε επαγγελματική πορεία έχει τις ευκολίες αλλά και τις δυσκολίες της. Τις καλές και τις κακές της στιγμές. Για το stand-up comedy δεν ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα καθώς, όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό, δεν υπήρχε κάποια σχολή. Η «σχολή» μου ήταν –στην πράξη– να γράφω διαρκώς και να δοκιμάζω τα κείμενά μου στο κοινό. Μέχρι να γίνεις καλός, περνάς μια δύσκολη περίοδο όπου οι απορρίψεις είναι πολύ περισσότερες από ό,τι είναι οι επιτυχίες.

Πρέπει κανείς να έχει γερό στομάχι για να καταφέρνει να διαχειρίζεται την απόρριψη του κόσμου. Και την επόμενη μέρα να ανεβαίνει ξανά στη σκηνή και να προσπαθεί.
Δυσκολίες υπήρχαν και επειδή έπρεπε να πείσεις το θέατρο ή το καφέ ή τον χώρο όπου πήγαινες να ζητήσεις να φιλοξενήσουν το σόου σου, καθώς το stand-up comedy δεν ήταν γνωστό. Δεν ήξεραν τι είναι. Φυσικά και υπήρξαν συνεργασίες που ευοδώθηκαν αλλά και που με στεναχώρησαν. Τα αφήνεις πίσω σου και προχωράς.

Μιλήστε μας για τη νέα σας δουλειά «Πολύ καλύτερα τώρα».

Είναι η τέταρτη σόλο δουλειά μου, ο προσωπικός μου μονόλογος. Κεντρικοί μου άξονες είναι θέματα που μας απασχολούν στην καθημερινότητα, πράγματα και καταστάσεις που απασχολούν όλους μας, λεπτομέρειες που δεν συζητάμε και προσπερνάμε αλλά κατά κάποιον τρόπο μας ενώνουν. Βρισκόμαστε στο θέατρο «Τζένη Καρέζη». Οι παραστάσεις έχουν ξεκινήσει από τις 14 Ιανουαρίου και θα διαρκέσουν μέχρι τις 20 Απριλίου.

Πείτε μας τρία επίθετα που θεωρείτε ότι σας χαρακτηρίζουν.

Γκρινιάρης, γερο-παράξενος και ένα θετικό: πολύ σωστός απέναντι στους ανθρώπους.

Συνέντευξη-επιμέλεια: Κατερίνα Γκρίτζαλη

Δ/ντρια Σύνταξης, stentoras.gr

Share this post