Έχοντας μια επιτυχημένη και αξιοζήλευτη πορεία στον χώρο της υποκριτικής, με αμέτρητες συμμετοχές στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, η Κάρμεν Ρουγγέρη δεν θέλει ιδιαίτερες συστάσεις. Η αφοσίωση και η αγάπη της για το παιδικό θέατρο αποδεικνύονται και τον φετινό χειμώνα μέσα από τις παραστάσεις «Το μαγικό κλειδί» στο θέατρο Κιβωτός και «Ομήρου Ιλιάδα» στο Christmas Theater. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ίδια έχει γράψει τα κείμενα των παραστάσεων, συμμετέχει σε αυτές και τις σκηνοθετεί. Την ευχαριστούμε θερμά για τη συνέντευξη που παραχώρησε στο stentoras.gr.

Κυρία Ρουγγέρη, γυρνώντας τον χρόνο πίσω, θα ήθελα να μου πείτε: Είναι η επαγγελματική σας πορεία όπως την είχατε οραματιστεί όταν πρωτοξεκινούσατε;

Να σας πω την αλήθεια, δεν είχα οραματιστεί την πορεία μου. Έγινα ηθοποιός γιατί ένιωθα όμορφα όταν έπαιζα, δεν προσέβλεπα κάπου. Είχα περάσει στο Εθνικό Θέατρο, μου άρεσε η αρχαία τραγωδία πολύ. Δεν το πολυσκεφτόμουν. Πορευόμουν γιατί ήμουν ευτυχισμένη μέσα στο θέατρο.

Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με την ηθοποιία;

Όταν ήμουν μικρή, έτυχε να μπω σε μια θεατρική ομάδα. Ήταν ομάδα καλογριών, και οι παραστάσεις τους γίνονταν για φιλανθρωπικό σκοπό. Ήρθε λοιπόν μια εξαιρετική κυρία του θεάτρου να μας διδάξει. Μου έδωσε αμέσως τον πρώτο ρόλο και, κατά τη διάρκεια των προβών, μου είπε πως έχω ταλέντο και πως θα μπορούσα να ασχοληθώ ακόμα και επαγγελματικά με την υποκριτική. Ούτως ή άλλως, όταν έπαιζα ένιωθα πολύ ευτυχισμένη, οπότε είπα: Γιατί να μην το κάνω και επαγγελματικά; Έτσι, όταν τέλειωσα το λύκειο, έδωσα εξετάσεις για ηθοποιός.

Υπήρχαν συνεργασίες, στην πορεία σας, οι οποίες σας στενοχώρησαν ή σας απογοήτευσαν; Πώς το διαχειριστήκατε;

Φροντίζω πάντοτε να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και προσπαθώ να ξεπερνώ τις δυσκολίες και τις στενοχώριες. Μπορεί πρόσκαιρα να στενοχωρηθώ για κάτι, αλλά από εκεί και μετά προχωράω. Δεν το αφήνω να με καταβάλει. Δεν έχω αντιμετωπίσει κάποιο περιστατικό που με σημάδεψε ώστε να επηρεάσει την επαγγελματική μου πορεία. Αδικίες υπήρξαν φυσικά πολλές… Για παράδειγμα, έχει τύχει να τραγουδώ καλά σε παράσταση στο θέατρο, όμως τελευταία στιγμή να μου «παίρνουν» το τραγούδι επειδή το ήθελαν άλλοι, και έπειτα, επειδή διαπιστώνουν πως το αποδίδω καλύτερα, να μου το επιστρέφουν.

Τα τελευταία χρόνια ασχολείστε ιδιαίτερα ενεργά με τις παιδικές παραστάσεις, με το παιδικό θέατρο. Συμμετέχετε σε αυτές και τις σκηνοθετείτε. Τελικά, προτιμάτε περισσότερο το παιδικό θέατρο από αυτό των ενηλίκων; Γιατί;

Και συμμετέχω και σκηνοθετώ, αλλά και γράφω η ίδια τα κείμενα. Μου αρέσει να διαμορφώνω το περιεχόμενο ανάλογα κάθε φορά με τις ανάγκες του έργου ή τις δυνατότητες των ηθοποιών. Επίσης, τόσα χρόνια έχω πια μάθει τι αρέσει στα παιδιά, το βλέπω στα μάτια τους αν περνούν καλά ή όχι παρακολουθώντας μια παράσταση, οπότε δημιουργώντας η ίδια τα κείμενα, προσπαθώ κάθε φορά να ανταποκρίνομαι στο δύσκολο κοινό τους. Το θέατρο για παιδιά το αγαπώ λίγο παραπάνω. Παραμένω στον χώρο του θεάτρου για παιδιά γιατί με ενδιαφέρει αυτός ο χώρος. Δεν είναι λύση ανάγκης, είναι λύση αγάπης. Τα αγαπώ πάρα πολύ τα παιδιά, και πιστεύω ότι εμείς που ασχολούμαστε με το παιδικό θέατρο πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και πολύ υπεύθυνοι. Οφείλουμε να κάνουμε πράγματα που απευθύνονται στις νέες γενιές με απόλυτο σεβασμό και να τους παραδίδουμε παραστάσεις που ναι μεν διασκεδάζουν αλλά παράλληλα διαπαιδαγωγούν. Είναι κρίμα για ένα παιδί που έχει παρακολουθήσει μια πρόχειρη παράσταση να μη θελήσει να πάει ποτέ ξανά στο θέατρο.

Τα παιδιά, λένε, είναι οι πιο αυστηροί κριτές μας. Ισχύει;

Τα παιδιά είναι δύσκολο κοινό. Δεν θα κρύψουν το αν διασκεδάζουν ή όχι. Δεν θα υποκριθούν. Είναι μια πρόκληση για εμάς. Είναι ένα στοίχημα που καλούμαστε κάθε φορά να το κερδίσουμε. Με την ομάδα μου, τη Χριστίνα Κουλουμπή στα εικαστικά και στην υποκριτική, τον Πέτρο Γάλλια στις χορογραφίες, τον Ανδρέα Κουλουμπή στους στίχους και την επιλογή των τραγουδιών, και τους υπόλοιπους ηθοποιούς που παίζουν στη σκηνή, προσπαθούμε να κάνουμε τα παιδιά να χαρούν και να περάσουν καλά.

Κάθε παράστασή σας, πέρα από τη διασκέδαση που προσφέρει στους μικρούς μας φίλους, φροντίζει να στέλνει και πολλά κοινωνικά και διδακτικά μηνύματα. Έχετε γράψει τα κείμενα για την παιδική παράσταση «Το μαγικό κλειδί» και τη σκηνοθετείτε παράλληλα. Ποιο είναι το μήνυμα της παράστασης αυτής;

Η παράσταση «Το μαγικό κλειδί» αφορμάται από το υπέροχο παραμύθι της Πηνελόπης Δέλτα. Η Μοίρα κλειδώνει την καρδιά της μικρής πριγκίπισσας σε ένα χρυσό κουτί για να την προστατέψει, οπότε δεν μπορεί πια να αγαπήσει, να στενοχωρηθεί ή να αισθανθεί. Η Ζωή όμως δίνει στους γονείς της ένα χρυσό κλειδάκι. Θα το χρησιμοποιήσει η πριγκίπισσα για να «ανοίξει» τελικά την καρδιά της;

Η παράσταση μιλά για την αξία των συναισθημάτων και την αυθεντικότητά τους. Πώς αυτά καθορίζουν τη ζωή ενός ανθρώπου και πώς τον επηρεάζουν στις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του. Ιδίως στην εποχή μας που τα παιδιά αποκτούν ευτελή πρότυπα, κυρίως από την τηλεόραση, αυτή η παράσταση είναι μια καλή ευκαιρία για να γνωρίσουν το συναίσθημα της προσφοράς, της δοτικότητας, του νοιαξίματος και της αγάπης.

Όσα παιδιά στις μέρες μας επιθυμούν να ακολουθήσουν το επάγγελμα του ηθοποιού, τι θα τα συμβουλεύατε;

Καλό θα είναι να γνωρίζουν πως, είτε στο θέατρο ή στην τηλεόραση, δεν σου εγγυάται κανείς πως κάθε σεζόν θα έχεις δουλειά. Παράλληλα με την υποκριτική, ενδεχομένως να χρειάζεται να κάνουν και κάτι άλλο για να βιοποριστούν. Αν έχουν ως στόχο τη διασημότητα, να μην το κάνουν. Το θέατρο πρέπει να το υπηρετείς και να το αγαπάς πολύ. Να συγκεντρώνεις γνώσεις.

Συνέντευξη-επιμέλεια: Κατερίνα Γκρίτζαλη

Δ/ντρια Σύνταξης, stentoras.gr

Share this post