Με ανεξάντλητη αγάπη για τα ζώα και την επιστήμη της ιατρικής, με ηθική και σθένος που σπανίζουν στις μέρες μας στον αγώνα του για την ίαση των ζώων συντροφιάς αλλά και των παραγωγικών ζώων, ο κτηνίατρος κ. Θεόδωρος Καναβός μιλά στο stentoras.gr για τις δυσκολίες του επαγγέλματος αλλά και στα χειρουργικά περιστατικά στα οποία παρά τη δυσκολία τους κατάφερε να ανταποκριθεί.
Κ. Καναβέ, τι σας οδήγησε να ακολουθήσετε το επάγγελμα του κτηνιάτρου; Είναι αυτό που πάντα επιθυμούσατε;
Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντοτε ήθελα να γίνω γιατρός. Ακόμα και τις Aπόκριες δεν προτιμούσα τις στολές των υπερηρώων ή του καουμπόι αλλά του γιατρού. Και πάντα στο σπίτι μας είχαμε κάποιο κατοικίδιο, πέρα από το ότι οι γονείς μου είναι κτηνοτρόφοι, οπότε μεγάλωσα κοντά στα ζώα και νιώθω μεγάλη αγάπη για αυτά.
Πολλά άρρωστα ζώα, ζώα συντροφιάς ή ακόμα και παραγωγικά ζώα, που βιώνουν δραματικές στιγμές και υποφέρουν, οδηγούνται στην ευθανασία. Εσείς όμως αγωνίζεστε για τη ματαίωσή της. Πείτε μας τις σκέψεις σας.
Μιλώντας για τα παραγωγικά ζώα, δεν μιλάμε για ευθανασία, καθώς τα ζώα αυτά οδηγούνται στο σφαγείο. Ωστόσο στα ζώα αυτά διενεργούμε περισσότερο εξειδικευμένες χειρουργικές επεμβάσεις, π.χ. φροντίζουμε ανοιχτά κατάγματα, κάνουμε ανακατάταξη καταγμάτων με ανθρώπινα χειρουργικά υλικά, βοηθάμε να γεννήσουν με καισαρικές τομές. Για τα μικρά ζώα, αυτά της συντροφιάς, είναι λίγο πιο εύκολα τα πράγματα. Σε αυτά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κάποια ιατρικά μηχανήματα που βρίσκονται στον χώρο του ιατρείου.
Σε κάθε περίπτωση, νιώθω καθήκον μου και κάνω ό,τι είναι κάθε φορά δυνατόν ώστε να σωθούν, παρόλο που ενδεχομένως η μάχη είναι άνιση. Κάθε ζωή έχει αξία, είτε είναι ανθρώπινη είτε ζώου. Επίσης, διαδραματίζει μεγάλο ρόλο η αυτοπεποίθηση και το αίσθημα σιγουριάς του γιατρού, ο οποίος είναι και ο πλέον αρμόδιος λόγω των επιστημονικών του γνώσεων και της εμπειρίας που έχει ώστε να προδιαγράψει την πορεία του ζώου, αν αυτό θα «κοιμηθεί» ή όχι.
Μπορείτε να μας δώσετε 2-3 παραδείγματα περιπτώσεων ζώων που παρά τη δυσκολία της ασθένειάς τους κατάφεραν με παρέμβασή σας να σωθούν;
Πρόσφατη χαρακτηριστικά δύσκολη περίπτωση που μου έτυχε τους τελευταίους δύο μήνες αφορά ένα ζώο συντροφιάς, ένα γέρικο σκυλάκι 14 χρονών και βάρους 4,5 κιλών, που είχε ένα όγκο μεγέθους πεπονιού κάτω από την κοιλιά του, στους μαστούς και παράλληλα είχε και πυομήτρα (πύον μέσα στη μήτρα). Αναγκαστήκαμε λοιπόν και αφαιρέσαμε και τους μαστούς και τη μήτρα. Ήταν ένα δύσκολο χειρουργείο, πολύ σπάνιο λόγω της ηλικίας του ζώου, λόγω του μεγέθους του προβλήματος αλλά και λόγω της συνύπαρξης των δύο πολύ σοβαρών ασθενειών (καρκίνος μαστού και λοίμωξη της μήτρας). Παρ’ όλα αυτά πήγαν όλα καλά και το ζωάκι επέστρεψε στο σπίτι του.
Άλλη περίπτωση ζώου που βοηθήθηκε αφορά ένα σκυλάκι ποιμενικό, που το περιθάλψαμε για 4 μήνες στο ιατρείο. Ήταν στο τελευταίο στάδιο της λεϊσμανίασης (καλαζάρ), έπρεπε να ζυγίζει γύρω στα 35 κιλά και βρέθηκε σκελετωμένο και εγκαταλελειμμένο 12-13 κιλά. Ωστόσο με μεταγγίσεις αίματος και με φαρμακευτικές αγωγές το ζώο σώθηκε, είναι πλέον στειρωμένο και υιοθετημένο.
Τέλος, πρόσφατο περιστατικό παραγωγικού ζώου που βοηθήθηκε είναι μια μικρή όρνιθα, που την έφερε σε εμάς μια γιαγιά και που είχε σπάσει το μηριαίο οστό. Τελικά, την ναρκώσαμε, προχωρήσαμε σε ανάταξη κατάγματος και όλα πήγαν καλά, καθώς το ζώο ανάρρωσε, η γιαγιά χάρηκε πολύ και εμείς αποζημιωθήκαμε ηθικά, καθώς μπορέσαμε να ανταποκριθούμε.
Έχετε δεχθεί δυσπιστία ή κριτική για την τακτική σας; Πώς το αντιμετωπίζετε;
Οποιαδήποτε κριτική ή δύσπιστη συμπεριφορά από τρίτους ή συναισθηματική παρέμβαση φροντίζω να αφήνω έξω από το δωμάτιο του χειρουργείου. Δίνω κάθε φορά τον καλύτερο εαυτό μου για όλους τους ασθενείς μου.
Έρχεστε αντιμέτωπος με πολλά στενάχωρα περιστατικά άρρωστων ζώων. Δεν είναι ψυχοφθόρο αυτό; Πως τα καταφέρνετε να αντεπεξέρχεσθε στις περιστάσεις;
Σίγουρα είναι ψυχοφθόρο, γιατί βλέπεις μια ζωή να ταλαιπωριέται. Γενικά όμως πιστεύω στη δύναμη μέσα μου, φροντίζω να κρατώ τις συναισθηματικές αποστάσεις και την ψυχραιμία μου. Επίσης, πολλά περιστατικά που τα καταφέρνουν και επιβιώνουν με την παρέμβασή μας στο χειρουργείο μάς δίνουν δύναμη και κουράγιο να συνεχίζουμε.
Συνέντευξη-επιμέλεια: Κατερίνα Γκρίτζαλη
Δ/ντρια Σύνταξης, stentoras.gr
Share this post
