Σε διάλειμμα από τις καλλιτεχνικές του υποχρεώσεις και ενώ συμμετέχει σε μια από τις πιο επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις του φετινού χειμώνα, τον Βόυτσεκ του Καρλ Γκέοργκ Μπύχνερ, σε διασκευή του Σταύρου Τσακίρη στο Θέατρο Πόλη, ο Αργύρης Αγγέλου, ιδιαίτερα αγαπητός στο κοινό ηθοποιός, μιλά στο stentoras.gr.

Κ. Αγγέλου, πώς αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός; Σας έχει απογοητεύσει μέχρι τώρα η επιλογή σας;

Από μικρός είχα καταλάβει ότι υπάρχει μια καλλιτεχνική κλίση. Πίστευα ότι αυτή ήταν η μουσική, γι’ αυτό και ζήτησα από τους γονείς μου από πολύ μικρή ηλικία να με γράψουν στο ωδείο. Το συνέχισα για αρκετά χρόνια πιστεύοντας ότι θα ακολουθήσει μια καριέρα εκεί. Ονειρευόμουν να μπω στη Μουσικολογία. Η πρώτη λυκείου όμως ήταν μια κομβική τάξη. Δεν ξέρω πώς πήγαν στραβά τα πράγματα και έμεινα μετεξεταστέος, οπότε για να μπορέσω να διαβάσω το καλοκαίρι σταμάτησα όλες τις εξωσχολικές δραστηριότητες. Τον Σεπτέμβρη πια και, αφού πήγαν όλα καλά, μπήκα στη θεατρική ομάδα του σχολείου και λάβαμε μέρος σε έναν πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό. Εκεί έζησα για πρώτη φορά τη θεατρική εμπειρία και μαγεύτηκα. Ήταν πια μονόδρομος…

Μιλήστε μας για τη θεατρική παράσταση του έργου του Καρλ Γκέοργκ Μπύχνερ «Βόυτσεκ» στην οποία συμμετέχετε και για τον ρόλο σας.

Είμαι ευτυχισμένος και συγκινημένος ταυτόχρονα που είμαι κομμάτι αυτής της παράστασης. Το χρωστάω στον Σταύρο Τσακίρη τον σκηνοθέτη μας που από την πρώτη στιγμή μού έδειξε γενναιόδωρα ότι ήθελε πολύ να είμαι σε αυτή τη δουλειά. Ο Βόυτσεκ είναι ένα έργο-σταθμός στην παγκόσμια δραματουργία. Εγώ υποδύομαι τον φιλόδοξο γιατρό που προτείνει στον Βόυτσεκ με αμοιβή να τον χρησιμοποιήσει σε ένα πρωτοποριακό νευρολογικό πείραμα.

Σας έχουμε δει να υποστηρίζετε και κωμικούς και δραματικούς ρόλους. Εσείς έχετε κάποια προτίμηση; Αν ναι, σε ποιους ρόλους και γιατί;

Νιώθω πολύ τυχερός για τις ευκαιρίες που μου έχουν δοθεί και πολύ περήφανος για αυτές που έχω διεκδικήσει και έχω πάρει. Αγαπάω το θέατρο τόσο πολύ. Απλά πιστεύω, χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να ισχύει για τον καθένα, ότι ένας καλλιτέχνης πρέπει να εξελίσσεται. Δεν ξεχωρίζω τα είδη. Τα αγαπώ όλα εξίσου. Απλά θέλω να τα δοκιμάσω όλα. Θα βαριόμουν αφόρητα αν έκανα συνέχεια το ίδιο πράγμα.

Έχει υπάρξει ρόλος συναδέλφων σας ή κάποιο έργο που έχετε ζηλέψει; Αν ναι, ποια ήταν αυτά;

Ζηλεύω -με την καλή έννοια- κάθε φορά που βλέπω μια παράσταση και μου αρέσει πολύ. Επίσης θαυμάζω απεριόριστα συναδέλφους που με καθηλώνουν με την ερμηνεία τους. Θα ήταν άδικο να αναφέρω μία μόνο γιατί, ειδικά φέτος λόγω των υποχρεώσεων, δεν έχω καταφέρει να δω όσες θα ήθελα.

Στα χρόνια που εργάζεστε στον χώρο της υποκριτικής, έχουν υπάρξει άνθρωποι ή συνεργασίες που σας έχουν απογοητεύσει; Πώς το διαχειριστήκατε;

Φυσικά! Νεότερος με επηρέαζε πολύ… Όσο μεγάλωνα όμως και πάταγα στα πόδια μου, έβαζα τα όριά μου και το αντιμετώπιζα ψυχρά και αυστηρά επαγγελματικά. Ευτυχώς έχω αυτή την ευελιξία. Στα 23 χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά, να έχουν υπάρξει δύο με τρεις περιπτώσεις, δεν είναι πολλές. Τελείωσα τη σεζόν και «μην τον ξαναείδατε». Δεν επιδίωξα ποτέ να δουλέψω με κάποιον ξανά.

Τι θα συμβουλεύατε τους νέους που σκέφτονται να ασχοληθούν στις μέρες μας με την υποκριτική;

Δεν είμαι καθόλου καλός στις συμβουλές… Εγώ ακολούθησα το ένστικτό μου. Και αναζητούσα πάντα την εξέλιξη… Είμαι πεισματάρης και έχω γαϊδουρινή υπομονή…

Θα ήθελα να κλείσουμε τη συνέντευξή μας με μια σκέψη σας ή το μότο σας.

Ό,τι με χαλάει και με επηρεάζει αρνητικά προσπαθώ να το κρατάω μακριά…

Συνέντευξη-επιμέλεια: Κατερίνα Γκρίτζαλη

Δ/ντρια Σύνταξης,stentoras.gr

Share this post