Η Ελένη Παπαλαμπροπούλου ζει στην Αθήνα, έχει καταγωγή από την Κρήτη και τα Γρεβενά, αγαπάει τα σκυλιά και εκτιμά την τέχνη σε όλες τις εκφάνσεις της. Έχει εκδώσει την πρώτη της ποιητική συλλογή «Διάφανο καταφύγιο» στις εκδόσεις Θράκα, η οποία έναν χρόνο αργότερα γράφτηκε σε Braille, σε συνεργασία με το φιλανθρωπικό σωματείο Φάρος Τυφλών. Εκτός από αυτό, πήρε την πολύ σημαντική πρωτοβουλία να μεταγράψει και να επιμεληθεί η ίδια την ανθολογία σύγχρονης ελληνικής ποίησης με τίτλο «Ποίηση σε Braille» στο ελληνικό απτικό σύστημα ανάγνωσης και γραφής τυφλών Braille, δίνοντας πρόσβαση στην ποίηση και στον πολιτισμό σε άτομα με προβλήματα όρασης.
Η ποιητική συλλογή «Διάφανο καταφύγιο» σε Braille και η ανθολόγηση της σύγχρονης ελληνικής ποίησης «Ποίηση σε Braille» διατίθενται δωρεάν και μπορεί να τις βρει κάποιος εδώ και εδώ.
H Ελένη Παπαλαμπροπούλου μίλησε στην ομάδα του stentoras.gr για την ποίηση, το πώς πήρε την απόφαση να τολμήσει αυτό το τόσο σημαντικό εγχείρημα, τις προκλήσεις που αντιμετώπισε, αλλά και για τα επόμενα βήματά της.
Πότε γράψατε το πρώτο σας ποίημα;
Τα πρωτόλεια βήματα έγιναν περίπου στην εφηβεία, σίγουρα όχι και τόσο συνειδητά, όμως εκείνα τα πρώτα έχουν ξεχωριστή θέση.
Τι είναι για εσάς η ποίηση;
Καταφύγιο!
Τι πιστεύετε ότι μπορεί να προσφέρει η ποίηση σε έναν άνθρωπο;
Μέσα από την ποίηση θα ταξιδέψει σε μέρη και θα νιώσει συναισθήματα που δεν μπορούσε να φανταστεί μέχρι τώρα ότι υπάρχουν.
Πήρατε την πολύ σημαντική απόφαση να μεταγράψετε και να επιμεληθείτε προσωπικά την ανθολογία της σύγχρονης ελληνικής ποίησης «Ποίηση σε Braille». Τι στάθηκε αφορμή για να πάρετε αυτή την πρωτοβουλία;
Η πρώτη μου ποιητική συλλογή έχει μεταγραφεί σε Braille σε συνεργασία με τον Φάρο Τυφλών της Ελλάδος και έχει αποσταλεί σε φορείς και βιβλιοθήκες σε Ελλάδα και Κύπρο με ιδιαίτερη επιτυχία, για το επόμενο όμως βήμα ήθελα να πραγματοποιήσω μια συλλογική δράση με την ελπίδα ότι θα κατάφερνε να περάσει περισσότερα μηνύματα, να αναδείξει και να ευαισθητοποιήσει το ευρύτερο κοινό για τη γραφή Braille, να παρακινήσει περισσότερους δημιουργούς να ασχοληθούν με αυτήν και ταυτόχρονα για να εμπλουτιστούν τα ηλεκτρονικά βιβλία που είναι διαθέσιμα σε Braille για εκπαιδευτικούς σκοπούς, καθώς αυτά είναι ελάχιστα.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε στην εκπόνηση αυτού του έργου;
Οι μεγαλύτερες προκλήσεις ήταν να βρεθούν οι δημιουργοί που θα λάβουν μέρος και ο τρόπος ώστε να κοινοποιηθεί η δράση σε όσο μεγαλύτερο κοινό γίνεται για να πετύχει τους στόχους της. Είμαι ευγνώμων που κοινό και δημιουργοί αγκάλιασαν τόσο συγκινητικά τη δράση και μέσα από την εμπειρία μου κατάλαβα ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να προσφέρουν και να μάθουν κάτι καινούργιο, απλώς μερικές φορές χρειάζεται κάποιος να ανοίξει τον δρόμο.
Γνωρίζετε Braille; Πώς αποφασίσατε να μάθετε αυτό τον κώδικα;
Είμαι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σε σχέση με τα άτομα με αναπηρία, οποιαδήποτε μορφής αναπηρία, ασχολούμαι και παρακολουθώ σχετικά θέματα όσο περισσότερο μπορώ, όμως ένας κύριος παράγοντας που με τράβηξε συγκεκριμένα στην Braille είναι ότι έχει άμεση σχέση με τον γραπτό λόγο, που αγαπώ ιδιαίτερα. Έκανα μαθήματα Braille στην Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών και πήρα την επάρκεια από το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (ΚΕΑΤ). Ο αρχικός μου σκοπός ήταν να εκδώσω μια ποιητική συλλογή σε γραφή βλεπόντων και Braille ταυτόχρονα, εξαιτίας όμως του διαφορετικού χαρτιού, του χρόνου και κόστους παραγωγής αυτό δεν μπόρεσε να πραγματοποιηθεί, ωστόσο ένα υπέροχο ταξίδι, το οποίο κρατάει μέχρι σήμερα, είχε ήδη ξεκινήσει!
Για ποιους λόγους θα συστήνατε σε κάποιον να μάθει τον κώδικα Braille;
Η εκμάθηση της γραφής Braille είναι μια ευχάριστη διαδικασία. Είναι πιο εύκολη απ’ ό,τι φαίνεται και μπορεί οποιοσδήποτε το επιθυμεί να παρακολουθήσει μαθήματα σε κάποιον φορέα και μέσα σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα να ξέρει να διαβάζει και να γράφει. Προσωπικά, είναι από τα καλύτερα πράγματα που έχω κάνει μέχρι τώρα, άνοιξε μπροστά μου ένας καινούργιος συναρπαστικός κόσμος και είμαι σίγουρη ότι όποιος ξεκινήσει την εκμάθησή της θα την αγαπήσει εξίσου. Πιστεύω βέβαια ότι η Braille, μαζί με τη νοηματική γλώσσα και όχι μόνο, θα έπρεπε σε έναν πραγματικά συμπεριληπτικό κόσμο να διδάσκονται στα σχολεία.
Τι δυσκολίες έχει να αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος με προβλήματα όρασης που επιθυμεί να έχει πρόσβαση σε λογοτεχνικά και δη ποιητικά έργα;
Τα βιβλία που μεταγράφονται σε Braille ή τα ακουστικά βιβλία είναι ελάχιστα σε σχέση με τα βιβλία βλεπόντων. Ένας άνθρωπος με προβλήματα όρασης δεν έχει τη δυνατότητα να μπει σε οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο και να διαλέξει το βιβλίο που θέλει να το αγοράσει και να φύγει, πρέπει να απευθυνθεί σε συγκεκριμένους φορείς και βιβλιοθήκες. Σε περίπτωση που το βιβλίο που επιθυμεί να διαβάσει δεν έχει μεταγραφεί, θα πρέπει να κάνει ειδική παραγγελία και να εξαρτάται από τρίτους ανθρώπους για να το μεταγράψουν ή να το ηχογραφήσουν. Κατά συνέπεια, ένας άνθρωπος με προβλήματα όρασης δεν έχει την ίδια πρόσβαση στη γνώση και στον πολιτισμό σε σχέση με έναν άνθρωπο που βλέπει, όμως το να μπορεί να έχει ισότιμη πρόσβαση και να διαβάζει ελεύθερα ό,τι επιθυμεί είναι θεμελιώδες δικαίωμα! Αυτή η ανισότητα θα έπρεπε να είναι αρκετή για να μας κάνει να απαιτήσουμε όλοι μαζί να αρθεί.
Ποια είναι τα επόμενα βήματα και οι στόχοι σας;
Τους επόμενους μήνες σκέφτομαι να μεταγράψω σε Braille μια μικρή ανθολογία με σύγχρονες Ελληνίδες ποιήτριες, που θα εκτυπωθεί και θα σταλεί σε φορείς και βιβλιοθήκες, ή να προχωρήσω στο δεύτερο μέρος της δράσης «Ποίηση σε Braille».
Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας τον αγαπημένο σας στίχο-μότο ζωής;
«Ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει!» Τάσος Λειβαδίτης.
Συνέντευξη-επιμέλεια: Εύη Δεργιαδέ
Share this post
