Καταφέρνοντας να συνδυάζει με επιτυχία το ταλέντο του επί σκηνής ως ηθοποιός και σκηνοθέτης με την ξεχωριστή διδασκαλία του για την προσωπική ανάπτυξη και την εξερεύνηση του συναισθηματικού μας κόσμου, ο Στέλιος Καλαθάς αποδεικνύει διαρκώς την αγάπη του για τον συνάνθρωπο και το κοινό καλό.
Με τις ομάδες του στη Συναισθηματική Διαλεκτική, επιλέγει με τη βοήθεια της υποκριτικής να δίνει αξία στις προσωπικές επιλογές, στην εσωτερική ελευθερία και τη διαχείριση συναισθημάτων, στοχεύοντας στη φωτεινή αποτύπωση της ανθρώπινης προσωπικότητας και την κλιμάκωση της υγιούς επικοινωνίας στις σημερινές ανθρώπινες σχέσεις.
Κ. Καλαθά, τι ακριβώς είναι η Συναισθηματική Διαλεκτική που συστήνετε μέσα από τις δράσεις σας και σε ποιους απευθύνεται;
Πρόκειται για μια βιωματική μέθοδο, η οποία μας βοηθά μέσα από απλές ασκήσεις και τεχνικές να μάθουμε να διαχειριζόμαστε επιτέλους τα συναισθήματά μας και να τα εκφράζουμε με σωστό τρόπο. Απευθύνεται σε όλους όσοι επιθυμούν να ασχοληθούν με την προσωπική τους ανάπτυξη, σε αυτούς που τους ενδιαφέρει το κομμάτι της επικοινωνίας, σε όσους ενδιαφέρονται να μπουν σε μονοπάτια αυτογνωσίας και να βελτιώσουν, να εξελίξουν και να αγαπήσουν ακόμα λίγο περισσότερο το μικρό παιδί που κρύβουν μέσα τους.
Πολλοί θεωρούν πως η Συναισθηματική Διαλεκτική αφορά ανθρώπους που επιθυμούν να κάνουν καριέρα στο θέατρο, όμως θα ήθελα να διευκρινίσω πως η μέθοδος αυτή απευθύνεται σε όλους.
Ορμώμενοι από την τέχνη και το θέατρο, γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και περπατάμε μαζί σε φωτεινά μονοπάτια δημιουργίας.
Σε λίγες ημέρες ετοιμάζετε ένα ανοιχτό μάθημα για όσους επιθυμούν να γνωρίσουν τη δράση της Συναισθηματικής Διαλεκτικής. Μιλήστε μας για αυτό.
Κάθε χρονιά ξεκινάμε ένα καινούριο ταξίδι στον πολυχώρο τέχνης και έκφρασης «+αίσθημα», στην οδό Αθηνάς 30, εκεί όπου πραγματοποιούνται και οι
συναντήσεις των ομάδων της Συναισθηματικής Διαλεκτικής. Έτσι λοιπόν και φέτος θα πραγματοποιήσουμε ένα ανοιχτό, δωρεάν μάθημα για όποιον θέλει να γνωρίσει από κοντά αυτή τη μέθοδο χωρίς καμία απολύτως υποχρέωση ή επιβάρυνση και να αποφασίσει αν του ταιριάζει αυτό το υπέροχο ταξίδι μέσα από την τέχνη πάντα.
Θα ήθελα να σημειώσω πως η Συναισθηματική Διαλεκτική δουλεύει με κώδικες τέχνης θεάτρου. Δεν κάνουμε δηλαδή ψυχανάλυση, δεν αναλωνόμαστε στη διήγηση των προσωπικών μας, αλλά οι ασκήσεις και οι τεχνικές που χρησιμοποιούμε ρίχνουν φως στο συναισθηματικό μας κόσμο, ώστε να γνωρίσουμε τα σκοτάδια μας, να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας, να ερευνήσουμε τις ανασφάλειές μας και να αναγνωρίσουμε τις καταστάσεις που μας κρατούν γειωμένους.
Χαρακτηριστικό της βιωματικής σας μεθόδου είναι το «παίξιμο» των ρόλων. Γιατί είναι τόσο σημαντικό κομμάτι της τεχνικής σας;
Θεωρώ ότι τα πάντα είναι ρόλος, όπως πολύ χαρακτηριστικά είχε γράψει ο Σαίξπηρ. Από την ώρα που γεννιόμαστε, σαν να είμαστε διαρκώς πάνω σε μια θεατρική σκηνή, μας φορούν ωραία «κουστουμάκια» και πρέπει να αποδεικνύουμε διαρκώς πόσο καλοί είμαστε στους ρόλους που έχουμε κληθεί να αντεπεξέλθουμε. Έτσι, στην πορεία της ζωής μας φαίνεται πως χάνουμε τους αληθινούς μας στόχους και τις πραγματικές μας αξίες, χάνουμε τις αλήθειες και τα θέλω μας, καθώς ανακαλύπτουμε πολλές φορές πως τελικά ζούμε τις ζωές άλλων.
Με το παίξιμο των ρόλων στη Συναισθηματική Διαλεκτική μαθαίνουμε να δίνουμε προτεραιότητα στις δικές μας αλήθειες και μέσα από τις εσωτερικές αναζητήσεις μας να εμπιστευόμαστε τη δική μας προσωπική πυξίδα.
Πέρα από η διδασκαλία της βιωματικής μεθόδου σας, συνεχίζετε την πολύ επιτυχημένη πορεία σας στο θέατρο ως ηθοποιός και σκηνοθέτης. Τι καλλιτεχνικά καινούργιο να περιμένουμε από εσάς με την έναρξη της νέας σεζόν;
Αυτές τις ημέρες είμαι πολύ χαρούμενος γιατί συνεχίζουμε την πολύ επιτυχημένη παράσταση με αφορμή τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του έργου «Εσμέ», πραγματικό διαμάντι του Σπυρίδωνα Περεσιάδη, και διασκευασμένου από εμένα με τον τίτλο «Το όνομά μου Ελευθερία». Το έργο αφορά στο ειδύλλιο ενός Έλληνα και μιας Τουρκάλας κατά την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης και μιλά για τη δύναμη του έρωτα, αλλά και για τις μικρές και μεγάλες επαναστάσεις που οφείλουμε να κάνουμε κι εμείς καθημερινά απέναντι σε όσα μας στρεσάρουν και μας εγκλωβίζουν. Οι παραστάσεις του έργου θα πραγματοποιηθούν στις 17-18 και 19 Σεπτεμβρίου στο Ανοιχτό Πέτρινο Θέατρο του Δήμου Αργυρούπολης και θα ήθελα να αναφέρω ότι ο Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης είναι και παραγωγός αυτής της θεατρικής μας προσπάθειας. Η ίδια παράσταση έχει προγραμματιστεί και για τον Δήμο Κορυδαλλού στις 30 Σεπτεμβρίου.
Στη συνέχεια μέσα στον Οκτώβριο αναμένεται να πραγματοποιήσουμε μια άλλη παράσταση στον πολυχώρο «+αίσθημα», καθώς και μέσα στον Νοέμβριο με την ομάδα μου στη Θεσσαλονίκη αναμένεται να ανεβάσουμε ένα έργο στο θέατρο Σοφούλη με θέμα τα πληγωμένα, προδομένα και ανεκπλήρωτα όνειρα της ζωής μας.
«Το όνομά μου Ελευθερία». Στις μέρες μας η έννοια της Ελευθερίας είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Θεωρείτε ότι απειλείται, δεδομένης της γενικότερης αναστάτωσης που έχει προκαλέσει η πανδημία της Covid-19;
Η όλη αναστάτωση και οι διαστάσεις που έχει πάρει το θέμα της πανδημίας της Covid-19 πραγματικά με έχει προβληματίσει πολύ, όπως άλλωστε και όλους μας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Νιώθω πως είναι πολύ δύσκολο να διευκρινιστεί το πού τελειώνουν τα όρια της προσωπικής ελευθερίας και πού αρχίζει το μερίδιο της κοινωνικής ευθύνης που φέρουμε. Δυστυχώς καθένας μας μεταφράζει ή παραφράζει τα δρώμενα με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα τι τον συμφέρει, ανάλογα ίσως με τις δικές του αξίες. Καλό θα ήταν όλοι μας να μπορούσαμε να σκεφτούμε όχι μόνο την προσωπική μας ελευθερία, αλλά και την ελευθερία του συνόλου. Για μένα η προσωπική ελευθερία έχει άμεση σχέση και με την κοινωνική ευθύνη, αλλά και με την ελευθερία του διπλανού μου. Ζώντας σε μια κοινωνία ως ενεργά μέλη της, έχουμε χρέος να φροντίζουμε, να προσέχουμε και να προστατεύουμε τους διπλανούς μας.
Ως μαμά χαίρομαι να βλέπω δράσεις όπως τις δικές σας, που απευθύνονται και σε παιδιά και που είναι ενισχυτικές της ψυχοσύνθεσής τους. Τι σας κινητοποίησε να τις οραματιστείτε;
Είναι κοινή παραδοχή πως είμαστε το 07, είμαστε δηλαδή τα πρώτα επτά χρόνια της ζωής μας. Είμαστε όλα αυτά που μας έλεγαν οι γονείς μας, η αγάπη που πήραμε ή όχι ή ακόμα ο τρόπος με τον οποίο την πήραμε, τα μπράβο που ακούσαμε ή τα μπράβο που μας στέρησαν και εντέλει είμαστε όλα αυτά τα ερεθίσματα που μας οδήγησαν να γίνουμε οι ενήλικες προσωπικότητές μας.
Θεωρώντας ότι οι ασκήσεις και οι τεχνικές της Συναισθηματικής Διαλεκτικής μπορούν να ταιριάξουν και σε μικρότερες ηλικίες, ώστε να γίνει πιο ξεκάθαρο το τοπίο των συναισθημάτων τους, θέλησα να βάλω κι εγώ ένα λιθαράκι στη διαδικασία κατά την οποία τα παιδιά μαζεύουν ερεθίσματα από τον καινούργιο κόσμο γύρω τους. Να βοηθήσω να τακτοποιήσουν την εσωτερική τους «ντουλάπα» και να παίξουν δημιουργικά παιχνίδια που θα τους εξελίξουν και θα τους κάνουν καλύτερους ανθρώπους.
Συνέντευξη-επιμέλεια: Κατερίνα Γκρίτζαλη
Δ/ντρια Σύνταξης, stentoras.gr
Share this post
