Ο Ευρωπαίος Πολίτης πατέρας Αντώνιος και η Κιβωτός του Κόσμου
Ο πατέρας Αντώνιος δεν χρειάζεται συστάσεις. Μονάχα σεβασμό. Για την αφοσίωση, την πίστη και το έργο του. Για την Κιβωτό του Κόσμου, που εδώ και χρόνια σε πείσμα των καιρών ταξιδεύει με σημαία την ελπίδα και την αξιοπρέπεια.
Πόση σημασία έχει για εσάς το βραβείο του Ευρωπαίου Πολίτη 2018;
Αυτό το βραβείο ανήκει σε όλα τα παιδιά που βρίσκονται αλλά και πέρασαν από την οικογένεια της Κιβωτού του Κόσμου και με τη χάρη του Θεού και τη βοήθειά μας δεν κάθισαν να δικαιολογηθούν και να θυματοποιηθούν, αλλά αγωνίστηκαν και αντιπαρέβαλαν την ελπίδα στη μιζέρια και την απογοήτευση, στάθηκαν στα πόδια τους και ατένισαν το μέλλον με αισιοδοξία και αξιοπρέπεια, γι’ αυτό και πέτυχαν. Γι’ αυτό τον λόγο και έχει πολύ μεγάλη σημασία το βραβείο του Ευρωπαίου Πολίτη. Άλλωστε στόχος μας είναι να εμπνεύσουμε στα παιδιά τις αρχές και τις αξίες ενός ενεργού πολίτη, ο οποίος χωρίς φυλετικές, θρησκευτικές και κοινωνικές διακρίσεις γίνεται βοηθός των συνανθρώπων του.
Πόσα παιδιά φιλοξενούνται στους ξενώνες της Κιβωτού του Κόσμου;
Στα σπίτια φιλοξενίας της Κιβωτού του Κόσμου ανά την Ελλάδα φιλοξενούνται 210 παιδιά με εισαγγελική εντολή, των οποίων έχουμε τη γονική μέριμνα ή την επιμέλεια.
Πόσο εύκολο ή πόσο δύσκολο είναι να φροντίζει κάποιος απροστάτευτα παιδιά; Υπάρχει στ’ αλήθεια δυνατότητα να γαληνέψει η ψυχή ενός παιδιού που κάποτε εγκαταλείφθηκε ή κακοποιήθηκε;
Είναι όντως πολύ δύσκολο. Εμείς προσπαθούμε ακολουθώντας τη γραμμή μας για είκοσι χρόνια με τους συνεργάτες μου, επιστήμονες όλων των ειδικοτήτων, και τη βοήθεια των εθελοντών μας. Προσπαθούμε πρώτα να αγκαλιάσουμε αυτά τα παιδιά και να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον γι’ αυτά για να μπορέσουμε στη συνέχεια να εργαστούμε με τους κατάλληλους επιστήμονες πάνω στο ψυχικό τραύμα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Εκπαιδεύουμε τους συνεργάτες μας στο πώς θα αποκτήσουν υγιείς σχέσεις με τα παιδιά ώστε να τους εμπιστευτούν και να μπορέσουν οι ίδιοι να αναγνωρίζουν τα αίτια των δύσκολων συμπεριφορών και να προλαμβάνουν εντάσεις και κρίσεις.
Αφιερώνω πολύ προσωπικό χρόνο με τα παιδιά, αφού και τα ίδια το επιθυμούν, και πέρα από τις συζητήσεις χρησιμοποιώ το μπάσκετ ως ένα μέσο κοινωνικής εκπαίδευσης και ψυχικής εκτόνωσης των παιδιών.
Σίγουρα θέλει πολλή δουλειά για να θεραπευτούν πλήρως, αυτό εξαρτάται και από την ιδιοσυγκρασία του παιδιού, αλλά και το πώς θα χρησιμοποιήσει όλα αυτά τα ηθικά, κοινωνικά, πνευματικά εφόδια που του προσφέρουμε κατά την ενηλικίωσή του.
Οπότε από τη μία είχαμε πολλές περιπτώσεις παιδιών που ήρθαν καταρρακωμένα και στην πορεία με τη στήριξή μας έγιναν υγιείς άνθρωποι, ενεργοί πολίτες και άριστοι οικογενειάρχες, άρα δημιούργησαν μια ασυνέχεια, και από την άλλη υπήρξαν και περιπτώσεις παιδιών που, ενώ δουλεύτηκαν, δεν διαχειρίστηκαν σωστά τα στοιχεία που τους δώσαμε, με αποτέλεσμα να συνεχίσουν αρκετές φορές αντιγράφοντας τα κακά γονικά πρότυπα.
Εν έτει 2018 υπάρχουν απροστάτευτα παιδιά Ελλήνων γονέων;
Σίγουρα υπάρχουν και δυστυχώς αυξάνεται ο αριθμός τους. Αναλογιστείτε πως το 95% των παιδιών που φιλοξενούνται με εισαγγελική εντολή είναι Ελληνόπουλα. Αυτό είναι πολύ ανησυχητικό, γιατί μεγάλος αριθμός απροστάτευτων παιδιών δεν είναι τυχερό να βρεθεί σε δομές όπως η Κιβωτός του Κόσμου και ζουν την παραμέληση και την κακοποίηση συνεχώς, με αποτέλεσμα να αναπαράγουν στο μέλλον τις ίδιες παραβατικές και κακοποιητικές συμπεριφορές σε ανθρώπους με τους οποίους σχετίζονται.
Ποιο είναι το προφίλ αυτών των παιδιών;
Η Κιβωτός του Κόσμου φιλοξενεί 210 παιδιά με εισαγγελική εντολή στην Αθήνα και στα παραρτήματά μας ανά την Ελλάδα. Πρόκειται για παιδιά τα οποία είτε έχουν κακοποιηθεί με οποιαδήποτε μορφή κακοποίησης είτε έχουν πλήρως παραμεληθεί και το οικογενειακό περιβάλλον τους κρίθηκε ακατάλληλο και επικίνδυνο γι’ αυτά. Τα παιδιά αυτά αναζητούν ένα ασφαλές περιβάλλον, αγάπη, στοργή, οριοθέτηση και έχουν ανάγκη ψυχολογικής, κοινωνικής και μαθησιακής στήριξης. Λόγω των δυσκολιών δεν έχουν αναπτύξει την ενσυναίσθηση και έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Επίσης στηρίζουμε και ενισχύουμε περίπου 400 παιδιά στα Κέντρα Ημέρας σε Αθήνα και Χίο. Παιδιά μονογονικών οικογενειών, κυρίως μητέρες. Γονείς και παιδιά που ζουν σε οικονομική, κοινωνική και ηθική εξαθλίωση. Τα παιδιά αυτά έχουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με τα προηγούμενα, γι’ αυτό μαζί με τους γονείς τους παρακολουθούν εξειδικευμένα εκπαιδευτικά, κοινωνικά, ιατρικά, ψυχολογικά προγράμματα.
Αν δεν κάνω λάθος, δεν έχετε πάρει ούτε έχετε επιδιώξει να πάρετε την οποιαδήποτε επιχορήγηση. Γιατί; Δεν θα διευκόλυνε το έργο σας;
Η Κιβωτός του Κόσμου δεν έχει πάρει ποτέ ενίσχυση από το επίσημο κράτος ούτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στηρίζεται αποκλειστικά στην αγάπη του κόσμου. Ήταν και είναι μια επιλογή που κάναμε και μας δικαίωσε από την άποψη ότι κάποιες φορές μια τέτοια σχέση οδηγεί σε αδιέξοδα. Αυτή η επιλογή έκανε και ξεκάθαρο το έργο μας προς τους ανθρώπους, αφού ο κόσμος το εκτίμησε και μας ενισχύει με την αγάπη του.
Από τα πρώτα βήματα στην ενορία του Αγίου Γεωργίου στην Ακαδημία Πλάτωνα έχουν μεσολαβήσει δύο δεκαετίες. Άλλαξε κάτι μέσα σας σ’ αυτά τα χρόνια;
Αυτό που έχει αυξηθεί μέσα μου είναι το πόσο γεμάτος νιώθω. Αφού, όταν παίρνεις, γεμίζουν τα χέρια, ενώ όταν δίνεις, γεμίζει η καρδιά! Βλέποντας όλα αυτά τα χρόνια τον αγώνα και την πρόοδο των παιδιών μας, την αγάπη και την ευαισθησία των εθελοντών, τη συνέχιση της πορείας τους με επιτυχία και την ευγνωμοσύνη και το φιλότιμο που δείχνουν, νιώθω πλήρης. Δεν μένω όμως σ’ αυτό. Συνεχίζω με τον ίδιο ζήλο και αυταπάρνηση το έργο μου γι’ αυτά τα παιδιά με μεγαλύτερη πλέον εμπειρία και περισσότερες γνώσεις. Σκοπός μας μέσα από την Κιβωτό του Κόσμου είναι ν’ αλλάξουμε προς το καλύτερο την κοινωνία μας.
Πολλοί άνθρωποι σε στιγμές κρίσιμες, δυσάρεστες, οδυνηρές λένε: «Υπάρχει Θεός που να επιτρέπει τόση αδικία;» Εσείς τι λέτε;
Εγώ θα σας πω το εξής: Ο καθηγητής την ώρα του τεστ παραμένει σιωπηλός και περιμένει να αποδείξεις με τις δυνάμεις σου αυτά που έμαθες. Έτσι και ο Θεός μάς έδωσε το πολυτιμότερο αγαθό, το αυτεξούσιο, δηλαδή την ελευθερία να επιλέγουμε και να παίρνουμε αποφάσεις για τη ζωή μας. Όλοι μας καθημερινά δίνουμε εξετάσεις. Η ευθύνη δεν βαραίνει ποτέ τα παιδιά, αλλά τους ενήλικες που είναι υπεύθυνοι γι’ αυτά. Ο Θεός δεν έχει την ανθρώπινη λογική, γι’ αυτό συγχωρεί και την πόρνη και τον τελώνη και τον ληστή στον σταυρό και τους σταυρωτές του. Όπως και συνεχίζει να συγχωρεί όλους μας παρ’ όλο που τον ξανασταυρώνουμε με τις συμπεριφορές μας. Άρα μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα πως είναι αναμάρτητος και ότι μπορεί να μιλά για τις αδικίες των άλλων ενώ δεν βλέπει τις δικές του αμαρτίες; Η ελευθερία μας είναι και η κρίση μας.
Κυβέλη Χατζηζήση
Δημοσιογράφος - Στέντορας
Share this post
