Σε συναντώ συχνά στο λεωφορείο. Κάποτε συνεργαστήκαμε, κάναμε δουλειές μαζί. Σου πούλησα και μου πούλησες. Ίσως σε είχα δάσκαλο ή καθηγητή. Ζήτησες την κόρη μου σε γάμο, αλλά τελικά το έσκασες με τη γυναίκα μου. Σε κάποιο συνέδριο διαφωνήσαμε έντονα, αλλά τα βρήκαμε στο lobby. Κάνεις καλή παρέα, από ένα σημείο όμως και έπειτα θα ήθελα να ήσουν πιο ήσυχος.
Σου εμπιστεύθηκα το μέλλον μου και το μέλλον των παιδιών μου. Πέρασα κάποιες φορές από το ιατρείο σου για μια δεύτερη γνώμη. Μου έριξες και μια μούτζα στο φανάρι. Ως πολιτικός μού είσαι συμπαθής, αν και δεν σε βρίσκω πολύ αποτελεσματικό. Χρόνια γείτονας, αλλά πάντα απόμακρος και μυστηριώδης.
Δεν ξέρω τι κληρονόμησες από τους γονείς σου. Τσαντίρι, έπαυλη ή δυάρι στα Πατήσια; Αν δεν διαχειρίζεσαι την οικογενειακή επιχείρηση, ίσως να είσαι αυτοδημιούργητος. Μεγάλωσες με αρχές και παραδόσεις; Άκουσες παραμύθια; Ελληνικές ταινίες είδες; Το επώνυμό σου συναντάται σε δεκάδες λήμματα της Wikipedia ή είσαι από άγνωστη φαμίλια; Σε ποιο σχολείο πήγες και ποιοι ήταν συμμαθητές σου;
Είχες ευκαιρίες και τι τις έκανες; Πόσο καλός ήταν μαζί σου ο πανάγαθος Δημιουργός; Πέρασες κάποτε από καρότσα Datsun ή απλά πέρασες από την καρότσα στην καμπίνα; Δούλεψες σε κανονική δουλειά; Μπαλέτο, πιάνο, κατασκηνώσεις, εκδρομές, πολεμικές τέχνες, ιστιοπλοΐα, ιππασία, κλοτσοσκούφι, αμπάριζα, κρυφτό, φυσοκάλαμο γνώρισες; Τι λένε για σένα οι «πρώην» σου; Απάντησε αν τολμάς.
Γνωρίζω πως σημαντικό είναι το ποιος είσαι σήμερα. Τι κάνεις και πού βρίσκεσαι. Κι ακόμα περισσότερο, πού κοιτάς και πού πηγαίνεις. Και, όποτε συναντιόμαστε, είναι σημαντικό και πώς αλληλοεπιδρούμε. Τι θα κάνεις για μένα και τι εγώ για σένα. Και οι δυο μας για όλους τους άλλους. Έκανες κάτι για τους άλλους;
Αφού μπήκες στη ζωή μου, θέλω να σε ξέρω. Χωρίς τοξικές προσδοκίες να στοιχειώνουν τη σχέση μας. Δεν πιστεύω πως μου χρωστάς κάτι. Με ό,τι κάνεις είμαι ευχαριστημένος. Νιώθω καλά που υπάρχεις και ελπίζω να τα έχεις βρει κι εσύ με τον εαυτό σου. Δεν είναι φθόνος, ρε άρχοντα. Δεν είναι ζήλια, ρε κουμπάρε.
Απλώς αναρωτιέμαι. Σε αυτό τον κόσμο καθένας έχει μια διαδρομή. Από όλες τις εναλλακτικές πάντα του σκάει μια. Κάθε ευκαιρία είναι μοναδική και καθένας την αξιοποιεί με διαφορετικό τρόπο. Άλλος δημιουργεί ευκαιρίες κι άλλος ξαποσταίνει στον καναπέ. Άλλος διορίζει κι άλλος διορίζεται. Και χωρίς συνέντευξη.
Όμως πώς έφτασε ως εκεί; Είχε ικανότητες, προσπάθησε ή τον πήγαν καροτσάκι; Ήταν προστατευμένος, τυχερός, καμπύλωσε τον χωρόχρονο, γεννήθηκε με άστρο; Πόσες λεύγες περπάτησαν τα πόδια του; Ήταν μεγάλο και πλούσιο το ταξίδι; Ακούμπησε στα τάλαντα ή δούλεψε με τα κουσούρια του; Έζησε κάποτε φτωχός;
Ελπίζω να ταλαιπωρήθηκες αρκετά, για να απολαύσουμε τώρα τη συναναστροφή μας. Η διαδρομή καθορίζει την ευαισθησία στη ζωή και στην ανθρώπινη ευτυχία. Η διαδρομή εξασφαλίζει τον σεβασμό στα άλλα πλάσματα και στις ανάγκες τους. Αν ήσουν παιδί μου θα ήξερα, αλλά δεν είσαι και δεν ξέρω.
Από πού έρχεσαι, ρε φίλε;
Δημήτρης Φυντάνης
Share this post
