Αγαπητοί συγκάτοικοι και εν δυνάμει σύντροφοι,

Με τη θέα που μου επιτρέπεται από τη θέση του συστημικού υπηρέτη, αντιμετωπίζω δύο κενά που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας για συμπλήρωση με ενημέρωση ή δράση.

Το πρώτο σημείο αφορά στην αυτόνομη υποστήριξη του βίου των μελών του Ρουβίκωνα και άλλων αντίστοιχων συλλογικοτήτων, σε ομαδική ή ατομική βάση, χωρίς να επιβαρύνουν με έμμεσο ή άμεσο τρόπο οποιονδήποτε. Θα ένιωθα καλά να ξέρω ότι τα μέλη σας παράγουν τροφή και άλλα απαραίτητα αγαθά ή το ισοδύναμο που χρειάζεται η διαβίωσή τους χωρίς να εξαρτώνται από γονείς, χορηγούς, κοινωνικό υστέρημα ή κάτι άλλο που θα τους καθιστούσε ένα είδος freelance συνδικαλιστές – αγωνιστές.

Καταλαβαίνετε πως κάτι τέτοιο είναι σημαντικό για να πείσετε την κοινωνία πως η συμμετοχή σε αναρχικές συλλογικότητες είναι ώριμη και βαθιά πολιτική στάση και όχι μία ιδιαίτερη πολυτέλεια που μπορούν να επιτρέψουν στον εαυτό τους όσοι έχουν τα προβλήματα επιβίωσης λυμένα ή ξεχασμένα. Αυτό ίσως έκανε την απόστασή σας από τους πολιτικούς και τους λοιπούς του βαθέος κράτους δραματικά ορατή και τη στάση σας διαυγή και σαφή.

Το δεύτερο είναι η πρόκληση φόβου που ασκείτε με τη δράση σας, ευτυχώς μόνον σε όσους στοχεύετε. Η κοινωνική εκπαίδευση όμως αυτή ενδέχεται να είναι επιδερμική και περιοριστική χωρίς να δημιουργεί προοπτική. Δίπλα στην αντίληψη του «δεν το εγκρίνει ο Ρουβίκωνας» θα ήταν αποδοτικότερο να υπάρχει και η εικόνα του «τι εγκρίνει ο Ρουβίκωνας» με τεκμηρίωση, αποσαφήνιση και παραδείγματα. Με τον τρόπο αυτό μπορείτε, νομίζω, να διευρύνετε ιδιαίτερα τη διείσδυσή σας στην κοινωνική αντίληψη και να βοηθήσετε ανθρώπους που περιπλανώνται, επειδή δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία τους, να αποφασίσουν για τον εαυτό τους πιο ώριμα.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σας προτείνω, αναλαμβάνοντας και την τεχνική βοήθεια αν συμφωνείτε, τη δημιουργία «Βραβείων Ρουβίκωνα», που θα αναδείξουν ανθρώπους και πρακτικές που θεωρείτε θετικές, βοηθώντας και την κοινωνία να καταλάβει τι εννοείτε και πώς το φαντάζεστε να λειτουργεί υπέρ της ανθρώπινης ευτυχίας.

Διαχειρίζεστε μέσα από τη συλλογικότητά σας έναν σημαντικό πόρο, που η κοινωνία θα μπορούσε να έχει μία τίμια ευκαιρία να διερευνήσει στον βαθμό που της το επιτρέπουν αγκυλώσεις και θόρυβος. Στο τέλος μίας ηρωικής μέρας μπορεί να υπάρχει ελπίδα.

Δημήτρης Φυντάνης

Share this post