Ένας Θεός αγάπης δημιούργησε με σοφία τον κόσμο (όπως κι αν τον ορίζουμε) και τον απέδωσε σε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση ανθρώπους με ελεύθερη βούληση, να ζήσουν μέσα του, να τον διαχειριστούν και να ολοκληρωθούν σε πλήρη κοινωνία με τον Δημιουργό τους.
Ένας όμορφος άγγελος, δημιούργημα κι αυτός του πάνσοφου Θεού, προορισμένος να φέρνει κάθε πρωί το φως, αποφάσισε να μετασχηματίσει τον ρόλο του από επιτελικό σε διοικητικό (ίσως βαρέθηκε τη ρουτίνα) και να διεκδικήσει το ύπατο αξίωμα.
Η κίνηση αυτή τον έθεσε εκτός Θεού κοινωνίας, όπου, έχοντας περιορισμένες επιλογές, αποφάσισε να διεκδικήσει από τη βάση αυτό που απέτυχε στασιάζοντας.
Ως πλάσμα Θεού δεν είναι από τη φύση του κακός, μόνο εγωιστής, εγωκεντρικός και φιλόδοξος.
Μελετώντας συστηματικά την κατάσταση, αντιλαμβάνεται ότι στερείται μέσων να έλκει τους ανθρώπους. Επικεντρώνει λοιπόν τη στρατηγική του στη δημιουργία κρίσιμης απόστασης μεταξύ Θεού και ανθρώπου, ώστε να συλλέξει ανεμπόδιστα στη συνέχεια τα απολωλότα πρόβατα.
Τι αποτελεσματικότερο για αποστασιοποίηση από τον καλό κι αγαθό Θεό αγάπης παρά το κακό, η πονηριά και το μίσος. Δελεάζει λοιπόν αδιακρίτως τους ανθρώπους παίζοντας τις ταπεινές τους χορδές σε αποπροσανατολισμό τους από τον παράδεισο της θείας κοινωνίας και σε ένα διαρκές άγριο πανηγύρι ικανοποίησης δικών τους αναγκών.
Σύντομα ο Εωσφόρος αποκτά στρατιές ακούσιων και εκούσιων υποστηρικτών, που με την καθημερινότητά τους ενισχύουν τη θέση του και μεγαλύνουν το έργο του.
Ο σατανισμός δεν χρειάζεται τελετουργία, σύμβολα, μύστες, σκοτάδια και αίμα. Η λειτουργία είναι απλή: οτιδήποτε συμβαίνει για όφελος της ζωής και δόξα της Δημιουργίας ενισχύει την του Θεού κοινωνία. Πράξεις με κίνητρο την προσωπική δόξα, την αποθέωση, την ικανοποίηση, την αυτονόμηση, όπως και την εγωκεντρική χρήση κοινών πόρων, αποτελούν μίμηση Σατανά.
Δεν είμαι σίγουρος ότι το θυμάμαι, αλλά, νομίζω, ο Θεός με έπλασε τέλειο. Η ευλογία της ελεύθερης βούλησης ήταν από την αρχή δική μου ως εργαλείου ενσωμάτωσης ή αποξένωσης. Από το άγριο «εγώ» μου μέχρι σήμερα μάλλον μπορούσα καλύτερα.
Δημήτρης Φυντάνης
Share this post
