Τουλάχιστον 82 νεκροί, 179 τραυματίες, άγνωστος αριθμός αγνοουμένων, 305 κατεστραμμένα αυτοκίνητα, 710 κατεστραμμένα κτήρια, χιλιάδες καμένα δέντρα, δεκάδες νεκρά ζώα. Αυτός είναι μέχρι στιγμής ο απολογισμός σε αριθμούς από τις φονικές πυρκαγιές της Αττικής.

Δυστυχώς όμως υπάρχει ακόμα ένα νούμερο που πρέπει να συνυπολογίσουμε. Αυτό των πληγωμένων ψυχών. Άλλων λιγότερο και άλλων περισσότερο. Των πυροσβεστών, που έζησαν άλλη μια καταστροφή από κοντά και θα τη θυμούνται για πάντα. Των λιμενικών και των ιδιοκτητών σκαφών που περισυνέλεξαν εκατοντάδες άτομα από τη θάλασσα και τις ακτές. Όσων είχαν τα παιδιά τους στις κατασκηνώσεις και σκέφτονται τι θα τους είχε συμβεί αν αυτά δεν είχαν φύγει εγκαίρως. Των κατοίκων που επέζησαν, αλλά έχασαν κάποιο συγγενή, φίλο, γείτονα μέσα στην κόλαση ή είδαν καμένους ανθρώπους που έμοιαζαν με κούτσουρα. Των παιδιών που έμειναν ορφανά γιατί οι γονείς τους απανθρακώθηκαν, καθώς και των γονιών που δεν θα ξαναδούν ποτέ το παιδί τους, που χάθηκε από τη μανία της φωτιάς. Όλων αυτών που είχαν στην περιοχή συγγενείς, φίλους ή γνωστούς και με αγωνία περίμεναν να μάθουν αν ήταν ανάμεσα σε αυτούς που τα κατάφεραν. Όλων εκείνων που παρακολουθούσαν τα γεγονότα από το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, το ίντερνετ και μέσα από τις περιγραφές σκέφτηκαν, έστω και για λίγο, ότι το κακό θα μπορούσε να είχε συμβεί σε αυτούς ή σε κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο.

Τις τελευταίες μέρες νιώθω περίεργα. Τα βράδια δεν μπορώ πια να κοιμηθώ. Το μυαλό συνεχώς σκέφτεται, θυμάται, φτιάχνει σενάρια. Κάθομαι στον υπολογιστή για να περάσει η ώρα και διαβάζω παντού περιγραφές για τους νεκρούς και τη μεγάλη καταστροφή. Ανοίγω την τηλεόραση και βλέπω σε ζωντανή μετάδοση την κόλαση. Πηγαίνω σε μια γωνιά του σπιτιού να ηρεμήσω και ακούω τα πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα και παγώνω μέχρι να φύγουν μακριά και να μην τα ακούω. Δεν μπορώ να τα ακούω. Ψυχολογικό τραύμα μάλλον από παλιότερες φωτιές. Βγαίνω έξω να αναπνεύσω και ο ουρανός είναι κατακόκκινος. Ο αέρας νιώθω ότι με πνίγει. Αισθάνομαι ότι οι στάχτες των νεκρών είναι στην ατμόσφαιρα και τις αναπνέω. Σκέφτομαι ότι σε μερικές μέρες ξεκινούν οι διακοπές μου, αλλά η σκέψη και μόνο της θάλασσας με τρομάζει. Φοβάμαι μην ξεβράσει τους ανθρώπους που δεν άντεξαν να κολυμπήσουν μέχρι να τους σώσουν. Τα βράδια δεν μπορώ πια να κοιμηθώ.

Όλοι οι άνθρωποι που «τραυματίστηκαν» από την καταστροφή χρειάζονται βοήθεια για να συνεχίσουν. Άλλος χρειάζεται μόνο ένα χτύπημα στην πλάτη. Άλλος μια αγκαλιά. Άλλος απλώς να πει κάπου τον πόνο του. Άλλος θα το ξεχάσει σε μια, δύο ή τρεις βδομάδες, μπορεί και λιγότερο. Άλλος με το που ξεκινήσει η άδειά του θα τα διαγράψει όλα με μπλάνκο. Εμένα θα μου πάρει μια εβδομάδα να το ξεπεράσω μόνος μου, αλλά η παγωμάρα που νιώθω όταν ακούω πυροσβεστικό αεροπλάνο θα μείνει για πάντα. Άλλοι όμως, όσες αγκαλιές και να τους πάρουν, όσο χρόνο και να τους δώσουν για να τους γιατρέψει, όσα likes, shares ή λυπημένες φατσούλες και αν τους κάνουν στο Facebook, δυστυχώς θα συνεχίζουν να χρειάζονται βοήθεια.

Ωραία και σωστά τα 5.000-6.000 € που θα δοθούν στις οικογένειες, η διακοπή του ΕΝΦΙΑ στα κατεστραμμένα σπίτια, ο δωρεάν χρόνος ομιλίας, η φιλοξενία σε σπίτια κτλ. Αλλά οι ψυχές δεν γιατρεύονται έτσι. Κάποιοι άνθρωποι θα χρειαστούν ψυχολογική υποστήριξη. Δεν είναι λογικό να περιμένουμε να τη ζητήσουν από μόνοι τους. Όπως θεωρούμε αυτονόητο ότι θα πρέπει να τους προσφέρουμε νερό, τροφή, στέγη, φάρμακα, αίμα, χρήματα και ρουχισμό, έτσι θα πρέπει να τους παράσχουμε και ψυχολογική υποστήριξη μέσω επαγγελματιών και ειδικών στη διαχείριση τέτοιων καταστάσεων. Ο μηχανισμός δεν πρέπει να το αγνοεί ποτέ αυτό ύστερα από μια τέτοια καταστροφή γιατί αλλιώς ο αριθμός των θυμάτων θα αυξάνεται ακόμα και έπειτα από πολύ καιρό.

Ποιοι παρέχουν μέχρι στιγμής ψυχολογική υποστήριξη:

• Το ΚΕΕΛΠΝΟ ενημερώνει ότι στο Κέντρο Υγείας Ραφήνας-Πικερμίου (τηλ.επικοινωνίας: 22943 20011) θα βρίσκονται σε ημερήσια βάση ψυχολόγοι του οργανισμού για την ψυχοκοινωνική στήριξη των πληγέντων. 
• Κλιμάκιο των Γιατρών του Κόσμου με ειδικούς στην παροχή ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, καθώς και ψυχολόγους, βρίσκεται στην περιοχή της Ραφήνας, όπου και θα παραμείνει για όσο διάστημα το έχουν ανάγκη οι συνάνθρωποί μας.
• Η ομάδα ψυχολογικής στήριξης του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού διαθέτει έναν ψυχολόγο για την ψυχολογική στήριξη πληγέντων συνανθρώπων μας. 
• Η ομάδα της Ελληνικής Διπολικής Οργάνωσης σε συνεργασία με τον Δήμο της Ραφήνας παρέχει δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη σε όσους έχουν πληγεί από τις φωτιές. Τα μέλη της ομάδας βρίσκονται στο πνευματικό κέντρο. 
• Η ΑμΚΕ Ίασις σε συνεργασία με το Connect Athens και το Fabric Republic βρίσκεται δίπλα στους κατοίκους του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου παρέχοντας ψυχοκοινωνική υποστήριξη.
• Ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου ανακοίνωσε την έναρξη λειτουργίας ιατρείου ψυχολογικής υποστήριξης στο Κέντρο Υγείας Ραφήνας-Πικερμίου (πρωινό ωράριο: 9 π.μ.-2 μ.μ. καθημερινά με 3 κλινικούς ψυχολόγους, απογευματινό ωράριο: Τέταρτη και Παρασκευή 5 μ.μ.-8 μ.μ. με ψυχιατρικό ιατρείο ενηλίκων, μετά την 6η Αυγούστου θα προστεθεί και ψυχιατρικό ιατρείο παίδων και εφήβων).
• Τα Παιδικά Χωριά SOS σε συνεννόηση με το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Αττικής προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις περιοχές που επλήγησαν μέσω ειδικής ομάδας ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και παιδοψυχιάτρων.
• Το Κέντρο ψυχοκοινωνικής στήριξης & πρόληψης του Δήμου Ν.Φιλαδέλφειας-Ν.Χαλκηδόνας,προσφέρει ψυχολογική στήριξη στους πληγέντες. Για πληροφορίες και ραντεβού ,μπορείτε να απευθύνεστε στο τηλ.210 2516261.

Σε περίπτωση που γνωρίζετε κάποιο άλλο φορέα που παρέχει ψυχολογική υποστήριξη στους πληγέντες, παρακαλούμε, στείλε μας e-mail στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. έτσι ώστε να τον προσθέσουμε στον κατάλογό μας.

Στράτος Πάττας
Διευθυντής Παρατηρητηρίου Skywalker

Share this post