Ithaca Laundry: Κινητό πλυντήριο ρούχων για άστεγους και άτομα που ζουν σε επισφαλείς συνθήκες, συχνά χωρίς ρεύμα και νερό.
Αλικαρνασσού 49, Κολωνός. Ημέρα Πέμπτη, ώρα μία το μεσημέρι. Ένα ειδικά διαμορφωμένο βανάκι είναι ήδη παρκαρισμένο μπροστά από το κοινωνικό συσσίτιο που λειτουργεί (και) σ’ αυτό τον δρόμο. Στην αίθουσα οι ωφελούμενοι, όπως πολύ κομψά αποκαλούνται οι άνθρωποι που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, τρώνε ένα πιάτο φαγητό. Για ακόμη μια μέρα της εβδομάδας έχουν έναν τρόπο να επιβιώσουν. Άντρες και γυναίκες. Μόνοι ή σε παρέα που προφανώς γνώρισαν στα τραπέζια του συσσιτίου. Ορισμένοι έχουν μαζί τους και σακούλες με ρούχα. Δικά τους ρούχα, που όμως δεν έχουν πού να τα πλύνουν. Είτε γιατί ζουν στον δρόμο, είτε γιατί ζουν σε ερειπωμένα κτίρια, είτε γιατί επιβιώνουν σε διαμερίσματα χωρίς ρεύμα και χωρίς νερό. Οι περισσότεροι (σε ποσοστό 60% με 70%) είναι Έλληνες. Και οι υπόλοιποι πρόσφυγες ή μετανάστες.
Η περίπτωσή τους είναι γνωστή σε όλους. Δημοσιοποιημένη πολλάκις, άλυτη εν πολλοίς. Εικόνα γνώριμη σε όσους περπατούν στο κέντρο της Αθήνας (και όχι μόνο) με μάτια που θέλουν να βλέπουν. Υπόθεση γνωστή σε όσους ακούν ειδήσεις και διαβάζουν αριθμούς. Ιστορία χιλιοειπωμένη στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Θέμα που, όσες φορές κι αν επισημανθεί, παραμένει ζοφερό γιατί δεν λύνεται.
Υπολογίζονται σε 17.000 όσοι δεν έχουν πού να γείρουν το κεφάλι τους στην Αττική. Μπορεί και περισσότεροι. Άντρες, γυναίκες, παιδιά. Έλληνες, πρόσφυγες, μετανάστες. Οι δομές που προσφέρουν ένα πιάτο φαγητό αρκετές. Τα υπνωτήρια ανεπαρκή. Και οι δομές που ασχολούνται με το πλύσιμο των ρούχων ελάχιστες. Σαν η καθαριότητα των ρούχων να είναι αυτονόητη δυνατότητα… Μόνο που δεν είναι. Σαν η ανάκτηση της αξιοπρέπειας όσων έχασαν τη γη κάτω απ’ τα πόδια τους να είναι άσχετη με την καθαριότητα των ρούχων... Μόνο που δεν είναι.
Το ειδικά διαμορφωμένο βανάκι που έχει παρκάρει ημέρα Πέμπτη στην οδό Αλικαρνασσού 49 στον Κολωνό μπροστά από το κοινωνικό συσσίτιο κάνει αυτή τη δουλειά: εφοδιασμένο με δύο 17κιλα πλυντήρια και δύο στεγνωτήρια, πλένει και στεγνώνει τα ρούχα όσων δεν μπορούν να το κάνουν στο σπίτι τους, είτε γιατί δεν έχουν σπίτι είτε γιατί δεν έχουν ρεύμα και νερό. Το βανάκι αυτό, που κάθε μέρα βρίσκεται σε άλλη γειτονιά, λέγεται Ithaca Laundry.
«Στόχος της δράσης μας» γράφουν στην ιστοσελίδα τους οι ιδρυτές του Ithaca Laundry «είναι να βοηθήσουμε τους άστεγους να ξαναβρούν την Ιθάκη τους. Αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα πλυντήριο επειδή μέσω αυτού βελτιώνουμε τις συνθήκες υγιεινής των αστέγων, ενισχύουμε την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό τους και έτσι δημιουργούμε ευκαιρίες για τους ανθρώπους αυτούς».
Η εν λόγω Ιθάκη προέκυψε από μία ιδέα μια παρόμοια δράση στην Αυστραλία . Την οργάνωση ίδρυσε ο Θάνος Σπηλιώπουλος με τον Φάνη Τσόνα και την Ανδήλη Ραχούτη, ενώ από τον Ιανουάριο του 2017 η Δήμητρα Κουντουριώτη εργάζεται στην Ithaca ως υπεύθυνη λειτουργίας.
«Σε μας έρχονται άνθρωποι που (σ.σ. παρά τις δυσκολίες που βιώνουν) ενδιαφέρονται για την υγιεινή τους. Θέλουν να έχουν καθαρά ρούχα. Πιστεύω ότι τους βοηθάει πολύ στην καθημερινότητά τους. Νομίζουμε ότι το να φορά κάποιος καθαρά ρούχα είναι αυτονόητο. Ότι πολλά πράγματα είναι αυτονόητα. Δεν είναι» λέει η υπεύθυνη λειτουργίας της Ithaca Δήμητρα Κουντουριώτη, απόφοιτη του τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου που επιτέλους, όπως δηλώνει, κάνει αυτό που θέλει η ψυχή της αντί να εργάζεται σε περιβάλλοντα άσχετα με τις σπουδές της.
Εκτός από το κινούμενο πλυντήριο ρούχων που σταθμεύει καθημερινά και σε διαφορετική περιοχή (Δευτέρα – Πεζόδρομος Πειραιά, Τετάρτη και Κυριακή – Στέγη συνΑθηνά – Αθηνάς 55, Πέμπτη – Κοινωνικό Συσσίτιο – Αλικαρνασσού 49, Παρασκευή – Κέντρο Ημέρας Χώρα – Ασκληπιού 80), η οργάνωση δημιουργεί και θέσεις εργασίας. Ο 52χρονος Πέτρος, πρώην ωφελούμενος και νυν εργαζόμενος, υποστηρίζει με λόγια και έργα ό,τι η Δήμητρα Κουντουριώτη εκτιμά με την εμπειρία της. Ο Πέτρος ζούσε για χρόνια ζωή χαρισάμενη. Ή τουλάχιστον άνετη, με δουλειά, όνειρα, οικογένεια. Εργαζόταν σε κατασκευαστικές εταιρίες και κάποτε αποφάσισε να μετακομίσει με την οικογένειά του στη Νιγηρία. «Από ένα σημείο κι έπειτα κινδυνεύαμε να μας σκοτώσουν μες στη μέση του δρόμου. Έπρεπε να φύγουμε. Μας έλεγαν διάφοροι Έλληνες πως η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα είναι τραγική, αλλά νομίζαμε ότι επρόκειτο για υπερβολές. Φύγαμε από τη Νιγηρία οικογενειακώς, με τα ρούχα που φοράγαμε. Δεν μπόρεσα να βρω δουλειά εδώ. Έψαξα. Πολύ. Δεν μπόρεσα».
Κι έτσι ο Πέτρος έχασε δουλειά, τόπο, σπίτι και εν μέρει την οικογένειά του. «Απελπίστηκα. Βοηθούσα στην Αρχιεπισκοπή. Και μετά γνώρισα την Ithaca… Στην αρχή ως ωφελούμενος. Τώρα εργάζομαι εδώ, στο κινητό πλυντήριο, και κάνω συζητήσεις για να μπορέσω να βρω πλήρη απασχόληση κάπου αλλού» λέει, και με καμάρι δείχνει τα δύο στεγνωτήρια του ειδικά διαμορφωμένου βαν της Ithaca. «Τα βλέπετε; Καινούρια!»
«Η δημιουργία θέσεων εργασίας είναι από τους βασικούς στόχους της Ithaca» προσθέτει η Δήμητρα Κουντουριώτη. «Προς το παρόν τουλάχιστον δεν έχουμε τη δυνατότητα να παρέχουμε εργασιακή συμβουλευτική, αλλά το διερευνούμε. Πάντως έχουμε οριοθετήσει διάρκεια 10 με 12 μήνες για κάθε θέση εργασίας, γιατί δεν θέλουμε να επαναπαυθεί όποιος βρει δουλειά σε μας. Θέλουμε να ψάξει για δουλειά πλήρους απασχόλησης, ανάλογη των προσόντων του, να επανενταχθεί στην κοινωνία ανεξάρτητα από την Ithaca».
Αυτό το ωραίο πλυντήριο που κυκλοφορεί στους δρόμους της Αθήνας έχει στηθεί από μια ιδέα του Θάνου Σπηλιόπουλου και των συνεργατών του και από τη διάθεση ιδιωτικών εταιριών να βοηθήσουν παραχωρώντας βαν, πλυντήρια και πρώτες ύλες. Αυτό το ωραίο πλυντήριο, με τους 1.239 ωφελούμενους, τις 3.545+ πλύσεις, τους 21+ τόνους ρούχων και τις 5 μέρες λειτουργίας εβδομαδιαίως, προχωρεί πέρα από την ανάγκη να έχουν καθαρά ρούχα άστεγοι και επισφαλώς στεγαζόμενοι, δίνοντας εμπράκτως ελπίδα σε όσους την έχασαν. Με τον Πέτρο τουλάχιστον το κατάφεραν. Και όπως συνοψίζει η Δήμητρα Κουντουριώτη: «Είναι πολύ σημαντικό να βλέπεις τους ανθρώπους να προχωρούν».
Κυβέλη Χατζηζήση,
Δημοσιογράφος-«Στέντορας»
Share this post
