Ο Ραμεσάντρα Φεφάρ είναι Ινδός. Μηχανικός στο επάγγελμα και για την ακρίβεια διορισμένος, μέχρι πρότινος τουλάχιστον, ως υπεύθυνος μηχανικός για την κατασκευή φράγματος στην πολιτεία Γκουτζαράτ. Σε διάστημα οκτώ μηνών έλειψε από τη δουλειά του δεκαέξι ημέρες. Όταν του ζήτησαν να αιτιολογήσει τις απουσίες του, εκείνος προφανώς με τη βοήθεια του… θεού, δήλωσε εγγράφως χωρίς ίχνος ταραχής: «Είμαι ο Κάλκι, η δέκατη μετενσάρκωση του Λόρδου Βισνού. Κάνω μετάνοια στο σπίτι εισερχόμενος στην πέμπτη διάσταση για να αλλάξω την παγκόσμια συνείδηση. Αυτό το έργο δεν μπορώ να το κάνω στο γραφείο». Όταν το νέο μαθεύτηκε και όλοι νοιάστηκαν για την περίπτωση του μετενσαρκωμένου μηχανικού στον θεό με τα τέσσερα χέρια και το μπλε δέρμα, όπως συνήθως απεικονίζεται ο Βισνού, ο Φεφάρ είπε ενώπιον των δημοσιογράφων: «Ακόμα και αν δεν το πιστεύετε, είμαι πράγματι η δέκατη ενσάρκωση του Λόρδου Βισνού και θα το αποδείξω τις επόμενες ημέρες. Συνειδητοποίησα ότι είμαι το σκεύος του Κάλκι, όταν ήμουν στο γραφείο μου, τον Μάρτιο του 2010. Από τότε, έχω θεϊκές δυνάμεις. Γελάτε μαζί μου γιατί είστε ανίκανοι να δείτε τον Θεό εντός μου». Απτόητος ισχυρίστηκε μάλιστα, ότι ως σκεύος του Κάλκι έσωσε την Ινδία από την ξηρασία και γι’ αυτό «έβρεξε πολύ στη χώρα». Τι απέγινε με την περίπτωσή του, ουδείς γνωρίζει, καθώς μετά την απομάκρυνση από το ταμείο του εντυπωσιασμού, ουδεμία παραξενιά ενδιαφέρει.
Κατά καιρούς βλέπουν το φως της δημοσιότητας παράξενες ειδήσεις που αρχίζουν από επιδέξιες προσπάθειες, με έπαθλο την καταγραφή στην ιστορία μέσω των βραβείων Γκίνες, όπως για παράδειγμα η συναρμολόγηση 881.470 τούβλων Lego και η κατασκευή της μεγαλύτερης κερασιάς ever, με ύψος σχεδόν 4,3 μέτρα, πλάτος 1,5 μέτρα και βάρος 3,3 τόνους και φτάνουν σε αμετανόητες συμπεριφορές, όπως αυτή του Μαρκίκο Σόνι Λούις από το Οχάιο των ΗΠΑ, του άνδρα που οδηγήθηκε στη φυλακή το 2016, διότι είχε ληστέψει μια τράπεζα και μια μόλις ημέρα μετά την αποφυλάκισή του επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος, προσπαθώντας να ληστέψει την ίδια τράπεζα.
Ο κατάλογος με τις παραξενιές του κόσμου είναι πολύχρωμος και μακρύς. Τόσο, που εύκολα ο Αστερίξ θα έστρεφε το βλέμμα στον αγαπημένο του Οβελίξ αναφωνώντας «είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι!». Η «τρέλα» δεν έχει τόπο βεβαίως ούτε λογικές εξηγήσεις. Και έτσι, εάν ο Φεράρ έγινε Βισνού, για 16 ημέρες αδικαιολόγητης απουσίας από τη δουλειά με μεγάλες πιθανότητες να έχει ήδη απολυθεί, μία αγγελία εργασίας κυκλοφορεί ευρέως και αποδέκτη δεν βρίσκει με τίποτα. Η οικογένεια από τη Σκωτία, που έχει αναρτήσει την αγγελία, προσφέρει 50.000 λίρες ετησίως σε όποιον δεχθεί να προσέχει τα δύο παιδιά της, πέντε και οκτώ ετών. Επίσης προσφέρει ακόμη μεγαλύτερο μισθό σε όποιον δεχθεί τη συνεργασία, καθώς και ένα μικρό διαμέρισμα στο οποίο θα μένει. Οι Σκωτσέζοι δεν φημίζονται για τη γενναιοδωρία τους και από ότι φαίνεται ούτε το συγκεκριμένο ζευγάρι βάζει το χέρι βαθιά στην τσέπη χωρίς λόγο και αιτία. Το σπίτι που μένουν οι ίδιοι με τα παιδιά τους, θεωρείται στοιχειωμένο. Οι ίδιοι δεν έχουν δει τίποτα περίεργο. Υπάρχουν όμως μαρτυρίες για παράξενους θορύβους, έπιπλα που μετακινούνται μόνα τους και άλλα παράξενα συμβάντα. Τον τελευταίο χρόνο συνολικά πέντε νταντάδες έχουν προσληφθεί και έχουν εγκαταλείψει τη θέση. Το εάν οι παράτολμοι παρ΄ ολίγον εργαζόμενοι στο στοιχειωμένο σπίτι εγκατέλειψαν δουλειά και αμοιβή, γιατί όντως είδαν φαντάσματα ή γιατί απλώς φοβήθηκαν τον φόβο τους, επίσης δεν έγινε γνωστό και οι 50.000 λίρες παραμένουν στη διάθεση των τολμηρών.
Στην άλλη γωνιά της γης όμως, στην Κίνα, ένας προφανώς απένταρος τύπος τα έβαλε όχι με στοιχειά της φύσης αλλά με ανθρώπινα υλικά. Προκειμένου να βγάλει λίγα χρήματα, έγινε κλέφτης δημόσιας περιουσίας και ξήλωσε 800 μέτρα δρόμο για να πουλήσει το μπετόν. Οι κάτοικοι του χωριού Σανκέσου, στην επαρχία Τζιανγκσού της ανατολικής Κίνας, έμειναν άφωνοι, όταν διαπίστωσαν ότι ο δρόμος είχε εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Ο επινοητικός κλέφτης είχε αρπάξει τον δρόμο μέσα σε μία νύχτα, είχε φορτώσει σε νταλίκες τα υλικά και στη συνέχεια τα πούλησε σε ένα εργοστάσιο, όπως διαπίστωσαν εκ των υστέρων, οι αστυνομικοί. Ο φιλόδοξος κλέφτης έψαχνε έναν τρόπο να κερδίσει μερικά χρήματα. Θεώρησε ότι η κλοπή και η πώληση του μπετόν ήταν μια καλή «εμπορική ευκαιρία», δεδομένου ότι στην περιοχή είχε κατασκευαστεί ένας καινούριος δρόμος και επομένως η κίνηση στον «τόπο του εγκλήματος» είχε περιοριστεί πολύ, όπως μετέδωσαν τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης. Συνολικά ο δράστης έκλεψε 500 τόνους μπετόν, ενώ το εργοστάσιο αγόρασε τα κλοπιμαία έναντι 5.000 γουάν (περίπου 640 ευρώ).
Η φτωχική αρπαχτή του Κινέζου δεν έχει σχέση με τα νόμιμα εισοδήματα των Ιαπώνων. Εντός εργασιακού περιβάλλοντος, με σταθερή αμοιβή ενδεχομένως, η κρατικά επιβεβλημένη συνήθεια των Ιαπώνων, περνάει στα παράξενα και όμως αληθινά των ειδήσεων. Οι εργαζόμενοι της χώρας κάνουν τη λεγόμενη εργασιακή σιέστα τους, που στη γλώσσα τους λέγεται Inemuri και στη γλώσσα μας σημαίνει «Μισοκοιμάμαι». Με άλλα λόγια οι Ιάπωνες, μεταξύ άλλων λαών, κάνουν διάλειμμα για ύπνο κατά τη διάρκεια της εργασίας τους. Όποιος βιαστεί να αναφωνήσει «τι καλά που είναι στην Ιαπωνία όμως, ας έχει υπόψη του τα εξής: Η Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου έχει το χαμηλότερο -εδώ και 22 χρόνια- ποσοστό ανεργίας: 3,1% το 2016, ποσοστό απόλυτα φυσιολογικό, σύμφωνα με τους οικονομολόγους. Για κάθε 100 Ιάπωνες υπάρχουν 143 διαθέσιμες θέσεις εργασίας, λένε οι στατιστικές. Όμως, αυτοί οι καθ' όλα θετικοί δείκτες σε συνδυασμό με την εργασιακή δεοντολογία των Ιαπώνων και την αύξηση των ωρών εργασίας που απαιτούν οι επιχειρήσεις, έχουν δημιουργήσει το φαινόμενο «καρόσι» ήτοι: θάνατος από εξαντλητική δουλειά! Δεν είναι σχήμα λόγου. Πάνω από 200 άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στην Ιαπωνία, μεταξύ των οποίων πολλοί αυτοκτονούν, θύματα του «καρόσι», του άγχους δηλαδή που προέρχεται από την εξαντλητική δουλειά, όπως έχει κωδικοποιηθεί η έκφραση στην Ιαπωνία.
Κυβέλη Χατζηζήση,
Δημοσιογράφος-«Στέντορας»
Share this post
