Είναι αυτή η μικρή φωνούλα που όμως είναι τόσο δυνατή, τόσο παρεμβατική. Είναι αυτή η πλευρά σου που δεν μπορείς να ελέγξεις. Είναι αυτός ο «δράστης» που έχεις μέσα σου που σε ωθεί σε πράξεις βίαιες, που σε καταπιέζει, που σε κάνει να σου κάνεις όσα σιχαίνεσαι να σου κάνουν.
Ο δράστης σου είναι αυτός που…
- Σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι εντελώς άχρηστη και χαμένη. Ε, και αφού το νιώθεις, θεωρείς ότι αυτή είναι η πραγματικότητα.
- Δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις ποτέ. Η χαλάρωση, η ξεκούραση είναι πολυτέλειες ή ακόμα χειρότερα είναι ενδείξεις ανικανότητας και ανυπαρξίας.
- Στο τέλος της μέρας σε κάνει να πεις ότι φυσικά και θα μπορούσες να κάνεις πολύ καλύτερα πράγματα. Πάλι λίγη φάνηκες.
- Θεωρεί αυτονόητο ότι θα παντρευτείς κάποιον χωρίς να τον αγαπάς, επειδή η μαμά σου θέλει να σε δει νυφούλα, με κάποιον φυσικά που θα έχει τα τυπικά προσόντα, τα υποκειμενικά δεν πειράζει αν δεν τα διαθέτει. Θα κάνεις και παιδιά μαζί του. Ας χωρίσεις μετά, καλύτερα χωρισμένη από έναν «τυπικών προσόντων» και μάνα, παρά γεροντοκόρη και άτεκνη.
- Θα σε κάνει να μη βλέπεις δυσκολίες στο παιδί σου, διότι ένα παιδί που δεν είναι τέλειο αποδεικνύει ότι είσαι και εσύ ατελής, ότι κάνεις λάθη και φυσικά είναι απαγορευμένο αυτό. Τι θα πει η γειτονιά στο τέλειο Instagram σου;
- Σε κάνει να είσαι συνέχεια θυμωμένη, συνέχεια αγχωμένη, συνέχεια λυπημένη, αλλά εννοείται ότι ούτε λόγος να το εκφράσεις. Το επαγγελματικό σου προφίλ θα τσαλακωθεί, η οικογένειά σου θα επιβαρυνθεί, οι φίλοι σου θα απογοητευτούν από εσένα που «ποτέ δεν ήσουν έτσι» και θέλουν τόσο πολύ να δουν «τον παλιό, χαρούμενο εαυτό σου». Γιατί όταν δεν είσαι όπως θέλουν, όταν έχεις κι εσύ προβλήματα, οι άλλοι μένουν δεύτεροι, α όχι, συγγνώμη στενοχωριούνται ήθελα να πω. Και πάλι απέτυχες.
- Σε κάνει να πιστεύεις τελικά –όσο κι αν θύμωσες ή απογοητεύτηκες– ότι προφανώς κάπου έκανες κι εσύ λάθος, έφταιξες που ο άντρας σου παραλίγο να σε ρίξει στις σκάλες, το αφεντικό σου σε ειρωνεύτηκε που δεν ανταποκρίθηκες στη γοητεία του και ο διπλανός οδηγός σού είπε να κάτσεις σπίτι να πλύνεις τα πιάτα. Ε ναι, «ώρες ώρες δεν υποφέρεσαι».
- Αυτές τις μέρες σαν τη «γιορτή της γυναίκας», «μέρα κατά της βίας των γυναικών», «γιορτή της μητέρας», «μέρα της ανύπαντρης», «μέρα της παντρεμένης»…σε μπερδεύει. Δεν ξέρεις τι να πρωτοκάνεις. Να είσαι τελικά η γυναίκα που δεν έχει ανάγκη κανέναν, που τα πετυχαίνει όλα μόνη της, που αποδέχεται τα κιλά της, τα μαλλιά της, τα φρύδια της, λατρεύει ακόμα και το τελευταίο σημείο πάνω της και αλίμονο αν κάτι την ενοχλεί σε αυτήν, η γυναίκα-πολυμηχάνημα ή η γυναίκα που πρέπει να αποδεχτεί επιτέλους τον υποδεέστερο ρόλο της; Γιατί αυτές είναι οι επιλογές σου!
- Σε κάνει να….Αλήθεια τι άλλο σου κάνει αυτός ο εσωτερικός δράστης;
Είναι δύσκολο να αλλάξει, φαίνεται σχεδόν ακατόρθωτο, έχει γίνει συνήθεια όπως ο καφές σου το πρωί. Αλλά γίνεται και είσαι εσύ που θα το κάνεις. Είσαι εσύ που θα βάλεις όρια στον δράστη σου, εσύ που θα καταλάβεις ότι ο δράστης σου δεν είσαι εσύ και πως ΕΣΥ μπορείς να υπάρχεις και χωρίς αυτόν. Είσαι εσύ που δεν θα κάνεις κουβέντα μαζί του, δεν θα αναλύσεις, δεν θα κουβεντιάσεις, ούτε θα επιχειρηματολογήσεις υπέρ ή κατά του. Διότι στον δράστη, στη βία, σε οτιδήποτε σε κακοποιεί και σε πνίγει, βάζεις απλά ΣΤΟΠ, λες απλά ΟΧΙ.
Από σήμερα, από τώρα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές…Ξεκίνα να ζεις τη ζωή σου!
Γράφει η
Όλγα-Παναγιώτα Καραθανάση,
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια MSc, Γνωσιακή-Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία Διά ζώσης και διαδικτυακές συνεδρίες Συμβουλευτικής Παιδιών-Εφήβων-Ενηλίκων, Θεραπεία Ζεύγους, Χορήγηση ψυχομετρικών τεστ σε παιδιά και ενήλικες,
Share this post
