Ένα έγκλημα είναι ένα πρόβλημα μόνο του. Η προσπάθεια συγκάλυψής του είναι ένα δεύτερο έγκλημα. Είτε πρόκειται για τον ίδιο το δολοφόνο που προσπαθεί να μην αφήσει ίχνη και δαχτυλικά αποτυπώματα, είτε πρόκειται για το διπλανό που στέκει απλά παρατηρητής, είτε για τον τρίτο που προσπαθεί να διαστρεβλώσει τα γεγονότα, είτε πρόκειται για το ίδιο το θύμα που –αν έχει επιζήσει- δε μιλάει, η συγκάλυψη είναι ο πιο σίγουρος τρόπος να διαιωνίσουμε τη βία.

Φαινόμενα συγκάλυψης παρουσιάζονται πολύ συχνότερα, όταν το χτύπημα γίνεται ευγενικά, γίνεται αθόρυβα, γίνεται… «με το γάντι».

Όταν για παράδειγμα….

• Ακούς τον δάσκαλό σου να σου λέει πως πρέπει να σταματήσεις να είσαι «γλωσσού» και δεν αφήνεις τίποτα να πέσει κάτω…
• Ο γάμος σου είναι βάλτος, αλλά οι μεγαλύτεροι σου λένε να κάνεις υπομονή, γιατί έτσι είναι οι σχέσεις
• Ο προϊστάμενός σου σε υποτιμά, αλλά οι συνάδελφοί σου ισχυρίζονται πως έτσι λειτουργούν τα πράγματα και δε θα αλλάξεις εσύ τον κόσμο
• Ο σύντροφός σου σε βρίζει και εσύ αναρωτιέσαι πού έφταιξες
• Όλοι έχουν άποψη για το γάμο και τη μήτρα σου
• Μένεις σε μία σχέση, γιατί πού θα βρεις άλλον
• Κάνεις παιδιά με σύντροφο που δεν αγαπάς
• Ο διευθυντής του σχολείου σου λέει πως «δε χρειάζεται να το κάνουμε θέμα ένα περιστατικό βίας και να του δώσουμε διαστάσεις»
• Όλοι, χαμογελώντας και με ευγένεια, δε σταματούν να μιλάνε αν δε συμφωνήσεις μαζί τους. Αν εκνευριστείς εστιάζουν στην «έκρηξή» σου.
• Ο σύζυγός σου φέρεται προσβλητικά, αλλά σου επιτίθεται –με λογικά πάντα επιχειρήματα- γιατί σε βρίσκει «αχάριστη» που σε ενοχλεί αυτή η συμπεριφορά του
• Περνάς άσχημα, αλλά δε μιλάς ποτέ γι αυτό
• Οι άλλοι δε σου λένε τι ζητάνε από σένα, αλλά σε τιμωρούν όταν δεν το μαντεύεις. Φεύγουν. Σταματούν να σου μιλάνε. Κάνουν τα πάντα για να σε εκδικηθούν εν τέλει χωρίς ούτε καν να έχουν τη ρητή ευθύνη της εκδίκησης

Όμως ... ΟΧΙ, θα είσαι ό,τι θες και θα σε ενοχλεί ό,τι θέλεις και κανείς δε θα σου βάζει ταμπέλες γι’ αυτό. ΟΧΙ, δεν είναι έτσι οι σχέσεις, έτσι είναι οι άνθρωποι που δεν μπορούν να αγαπήσουν και να ζήσουν. ΟΧΙ, ο σύντροφός σου πρέπει να σε σέβεται και δε φταις εσύ που δεν έχει μάθει να διαχειρίζεται το θυμό του. ΟΧΙ, δεν έχεις δικαίωμα να ξεκινάς με μείον πιθανότητες αγάπης κάνοντας παιδιά απλά «για να έχεις παιδιά». ΟΧΙ, δε θα χαλάσει η φήμη του σχολείου αν αναδείξουμε περιστατικά και λάβουμε μέτρα, το αντίθετο, απλά ο διευθυντής μάλλον είναι ευθυνόφοβος ή ανεπαρκής. ΟΧΙ, αν δε μιλάς γι αυτό που σου συμβαίνει δε θα εξαφανιστεί. Αν είσαι ενήλικας, οφείλεις στον εαυτό σου να αλλάξεις τα δυσλειτουργικά σου μοτίβα. Αν είσαι ανήλικος, οφείλουν οι γύρω σου να σε βοηθήσουν. ΟΧΙ, η παθητική τιμωρία είναι το ίδιο σκληρή με μια σφαίρα.

Και ΟΧΙ, εσύ θα μιλήσεις για όλα αυτά και ΔΕ θα είσαι αυτή που θα συγκαλύψει το έγκλημα!

Καραθανάση Όλγα-Παναγιώτα, Ψυχολόγος

Ξενώνας Φιλοξενίας Γυναικών  Θυμάτων Βίας Δήμου Τρίπολης

Share this post