Το ξεκίνημα

Όταν ήμουν 25 χρονών, είδα μια ταινία που λειτούργησε ως καταλύτης στο να γίνω εθελοντής. Μια επιθυμία την οποία ποτέ δεν είχα τολμήσει να πραγματοποιήσω. Η ταινία «Patch Adams» είναι βασισμένη στην πραγματική ιστορία του γιατρού Hunter Adams, ο οποίος κατάφερε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο πολλοί γιατροί αντιμετωπίζουν τους ασθενείς.

Η πλοκή

Το 1969 ο Hunter «Patch» Adams (Robin Williams), ένας άνθρωπος γεμάτος προβλήματα, μπαίνει εθελοντικά σε ένα ψυχιατρείο. Εκεί ανακαλύπτει ότι το να βοηθά τους άλλους τρόφιμους να αντιμετωπίσουν τις δικές τους έγνοιες του δίνει χαρά και νόημα στη ζωή. Έτσι, φεύγει από το ίδρυμα και αποφασίζει να σπουδάσει Ιατρική.

Αφού καταφέρνει έπειτα από πολλές δυσκολίες να πάρει το πτυχίο του και να ιδρύσει την κλινική Gesundheit Institute, που υπάρχει μέχρι σήμερα και στην οποία περιθάλπονται φτωχοί ασθενείς με κύριο φάρμακο το χιούμορ, χάνει ό,τι πολυτιμότερο είχε: τη σύντροφό του, που λάτρευε σαν θεά. Βαθιά αποκαρδιωμένος, καταφέρνει να παραμείνει στωικός στο έργο του και βοηθά εκατοντάδες, γιατί πλέον ξέρει ότι μόνο έτσι θα καταφέρει να συνεχίσει να ζει.

Το Νοσοκομείο Παίδων

Επηρεασμένος βαθιά από αυτή την αληθινή ιστορία, έμαθα ότι το Νοσοκομείο Παίδων (Αγλαΐας Κυριακού) είχε ανάγκη από εθελοντές. Ένα ίδρυμα ιδιαίτερης σημασίας για μένα, αφού ως παιδί είχα περάσει πολλά διαστήματα νοσηλευόμενος σε μια από τις κλίνες του.

Χωρίς να χάσω χρόνο, πήγα στο νοσοκομείο. Η αποστολή μου, προς μεγάλη μου έκπληξη, δεν ήταν να κρατώ συντροφιά στους μικρούς ασθενείς του. Το Παίδων, εκτός από ιατρική περίθαλψη σε ασθενείς, παρέχει προσωρινή στέγαση σε παιδιά που προέρχονται από δυσλειτουργικές οικογένειες.

Η αποστολή μου

Αφού μου έκαναν κάποιες ψυχομετρικές προσωπικές ερωτήσεις, πήγαμε με την υπεύθυνη σε ένα δωμάτιο με περίπου 10 κρεβάτια, 6-7 ασθενείς και ένα αγοράκι 9 ετών μόνο του σε ένα κρεβάτι χωρίς να είναι άρρωστο.

Όσο περνούσε ο καιρός, άρχισε να ανοίγεται και να με βλέπει σαν δικό του άνθρωπο. Ξεκινήσαμε να συζητάμε –είμαι πολύ καλός στο να κάνω ερωτήσεις–, να παίζουμε με τα παιχνίδια που παρέχει το νοσοκομείο και να τρώμε παρέα το μεσημεριανό μας. Κυρίως δηλαδή να τον κυνηγώ εγώ για να φάει. Υπήρξαν φορές που οι νοσοκόμες μου έκαναν παράπονα ότι ο μικρός δεν ήθελε να βουρτσίσει τα δόντια του ή να πλύνει τα πόδια του. Με έβλεπαν σαν τον μεγάλο του αδερφό και γι’ αυτό ήθελαν να κάνω κάτι. Αφού τον καλόπιανα, πηγαίναμε μαζί και τα έπλενε. Ήταν πολύ καλό παιδί.

Η ζωή του στο νοσοκομείο, αν και δύσκολη μακριά από την οικογένειά του, του έδειξε ότι υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι εκεί έξω, πέρα από αυτή, που ενδιαφέρονται για εκείνον. Νοσοκόμες, γιατροί, γονείς νοσηλευόμενων παιδιών και εθελοντές ήταν δίπλα του. Ο καθένας με τον τρόπο και τον χρόνο του έδιναν ένα κομμάτι υποστήριξης και αγάπης.

Πώς εσύ μπορείς να συμβάλεις

Οι εθελοντικές δράσεις χωρίζονται σε 3 κατηγορίες: ανθρωποκεντρικές, ζωοφιλικές και περιβαλλοντικές.

Θέλεις να βοηθήσεις τα αδέσποτα σκυλάκια; Μάθε περισσότερα για τη Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης. Θέλεις να ενημερωθείς και να ενημερώσεις για θέματα γύρω από την αναπηρία και τη συμπερίληψη; Τότε έλα σε επαφή με το Labyrinth of Senses ή το ΚΥΜΑ Project. Μαζεύεις πλαστικά καπάκια στο σπίτι ή το γραφείο; Θέλεις να συμμετέχεις σε περιβαλλοντικές δράσεις; Ψάξε την οργάνωση Ένα Παιδί Μετράει τ’ Άστρα. Δεν έχεις καθόλου ελεύθερο χρόνο, αλλά θέλεις πολύ να βοηθήσεις; Μπες στο www.youbehero.com και στήριξε μια οργάνωση με κάθε ηλεκτρονική αγορά σου χωρίς κανένα επιπλέον κόστος.

Δες τον κόσμο να βελτιώνεται εξαιτίας σου και η ζωή σου δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια.

Η ομάδα του YouBeHero

Share this post