Παρά τις προσπάθειες να κατασκευαστούν ειδικοί οδηγοί για ανθρώπους με προβλήματα όρασης σε πόλεις της Ελλάδας, και παρά τη θέληση των μελών κάθε τοπικής κοινωνίας να απολαμβάνουν –χρησιμοποιώντας αυτούς τους οδηγούς– τις δυνατότητες και τις δράσεις που προσφέρει μια πόλη, η αδιαφορία μερίδας πολιτών, αλλά και τα τεχνικά σφάλματα στις κατασκευές είτε στερούν σε όλους τους συμπολίτες μας την ευκαιρία για κίνηση που επιθυμούν είτε προσθέτουν αρκετά νέα εμπόδια. Η «Βόλτα μετ’ εμποδίων» (Volta Met'Empodion) ξεκίνησε με αφορμή τη διαπίστωση ότι μέσα στην πόλη της Θεσσαλονίκης, ακόμη και κοντά στις εγκαταστάσεις της Σχολής Τυφλών, πάνω οδηγούς στα πεζοδρόμια υπάρχουν αυτοκίνητα ή άλλα εμπόδια.
«Έτσι, ξεκινήσαμε να ανεβάζουμε φωτογραφίες και σιγά σιγά να προωθούμε κι άλλες δράσεις», δηλώνει ο κ. Σπαϊλλάρι, επνευστής και συνδημιουργός της κίνησης, ενώ η κα Πελαγία Λιθουργίδου, έτερο μέλος της ομάδας των εμπνευστών και λειτουργών της «Βόλτας», τονίζει πως «έστω και ένας να ευαισθητοποιηθεί είναι μεγάλο κέρδος», εξηγώντας πως η προσπάθεια δεν λειτουργεί με βάση ένα καταγγελτικό και «επιθετικό» σκεπτικό. «Στόχος μας είναι η ευαισθητοποίηση όλων. Δεν έχουμε στόχο να "τιμωρήσουμε" κάποιον μέσω καταγγελιών, ωστόσο όσο περνά ο καιρός βλέπουμε ότι αρκετά άτομα που είναι ενεργά στη σελίδα κινούνται και με τέτοιο τρόπο». Μέσα σε έναν μήνα λειτουργίας, το ενδιαφέρον των απλών πολιτών είναι ιδιαίτερα έντονο. «Δεν περιμέναμε η σελίδα να έχει ήδη από την αρχή τέτοια θετική ανταπόκριση. Πιστεύαμε πως αυτό θα γίνει σιγά σιγά. Ξεκινήσαμε από τη Θεσσαλονίκη, αλλά στόχος είναι να επεκταθούμε σε όλη την Ελλάδα», σημειώνει ο κ. Σπαϊλλάρι.
Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, μέχρι σήμερα έχουν επισημανθεί από απλούς πολίτες πολλά σημεία όπου κατασκευές εμποδίζουν ένα άτομο με προβλήματα όρασης να μετακινηθεί, σημεία εξόφθαλμα προβληματικά. «Παντού στη Θεσσαλονίκη συναντάμε χαλασμένους οδηγούς τυφλών στα πεζοδρόμια. Σημεία που δεν οδηγούν σε έξοδο, σημεία που οδηγούν σε κολόνες, κάτι ασύλληπτο», εξηγεί η κα Λιθουργίδου. Η νεαρή συνδιαχειρίστρια της πλατφόρμας επισημαίνει ακόμη τα «πολλά παρκαρίσματα είτε σε ράμπες είτε σε οδηγούς είτε σε πεζοδρόμιο», ενώ περιγράφει χαρακτηριστικά πως σε σημείο ανατολικά της Σχολής Τυφλών, στην οδό Βασιλίσσης Όλγας, «ο οδηγός οδηγεί πάνω σ’ ένα περίπτερο». Από την άλλη, ο κ. Σπαϊλλάρι σημειώνει πως η πρώτη ανάρτηση που δημοσιεύτηκε στη σελίδα του εγχειρήματος ήταν «ένας οδηγός τυφλών που καταλήγει σε… τηλεφωνικό θάλαμο».
Την ίδια ώρα όμως, η κα Λιθουργίδου μιλά και για τη «μάστιγα των πατινιών»: «Καταλαβαίνουμε πως είναι ωραίο και εξυπηρετεί πολύ τον κόσμο, αλλά αλήθεια πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να βάλει κάποιος το πατίνι στην άκρη του πεζοδρομίου;» αναρωτιέται, κάνοντας λόγο για ύπαρξη κενού ενημέρωσης: «Πολλοί ακόμη δεν γνωρίζουν τι είναι ο οδηγός τυφλών στα πεζοδρόμια και νομίζουν πως είναι μια αρχιτεκτονική παρέμβαση ή ένα σημείο για την αποστράγγιση των υδάτων της βροχής», καταλήγει.