Στέκονται εκεί επί δεκαετίες ως ιστορικά τεκμήρια μιας άλλης εποχής. Υπέστησαν τη φθορά του χρόνου, αν και χάρις στη στέρεη κατασκευή τους δεν μετατράπηκαν ποτέ σε ερείπια. Και τώρα ετοιμάζονται να ζήσουν μια δεύτερη ζωή με ένα σχέδιο ανάπλασης που θα τους δώσει ακριβώς την αρχική τους όψη. Τα Προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, από αυτή την άποψη, δεν αποτελούν μόνο έναν από τους πιο εμβληματικούς τόπους της Αθήνας. Συνιστούν και ένα θαύμα αντοχής στον χρόνο.
Ο αρχιτέκτονας Δημήτρης Ευταξιόπουλος είναι γέννημα θρέμμα των Προσφυγικών. Γεννήθηκε το 1955 σε σπίτι που σήμερα χρησιμοποιεί ως γραφείο και κατοικία. Η γιαγιά του Δημήτρη Ευταξιόπουλου, πρόσφυγας από τον Πόντο, ήταν μία από τους τυχερούς που κληρώθηκαν να αγοράσουν το διαμέρισμα από το κράτος με ευνοϊκούς όρους. «Ήταν μια ιδιαίτερη κοινότητα τα χρόνια εκείνα. Κατ' αρχάς υπήρχε πάρα πολύς κόσμος. Φανταστείτε, 228 διαμερίσματα με 4 άτομα το καθένα».
Οι 8 πολυκατοικίες κατασκευάστηκαν σε δύο φάσεις, από το 1933 έως το 1936. Οι δύο μπροστινές πολυκατοικίες επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας αποτελούνται από 24 διαμερίσματα, οι υπόλοιπες 6 από 30, ενώ κάθε πολυκατοικία από αυτές τις 6 έχει 5 ανεξάρτητες εισόδους. Ήταν ένα πολύβουο μελίσσι, που συνέχισε να ζει ως τέτοιο μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Αλλά ήταν τότε που η κυβέρνηση της εποχής «ανακοίνωσε εν αιθρία», όπως λέει ο Δημήτρης Ευταξιόπουλος, ότι τα Προσφυγικά θα κατεδαφιστούν για να μετατραπεί το οικόπεδο των σχεδόν 14,5 στρεμμάτων σε πάρκο αναψυχής.
Η ανακοίνωση εκείνη είχε δύο επιπτώσεις. Η μία ήταν να κινητοποιηθούν οι κάτοικοι, που δεν μπορούσαν να φανταστούν τη ζωή τους μακριά από τα Προσφυγικά. Η άλλη όμως ήταν ο μαρασμός. Οι ιδιοκτήτες που αρνούνταν πεισματικά ως το τέλος να πουλήσουν ήταν 51. Στο μεταξύ όμως οι πολυκατοικίες είχαν αρχίσει να κυριαρχούν, όπως και η εικόνα της εγκατάλειψης ή τουλάχιστον μιας διαφορετικής ζωής, αφού ήδη από τις αρχές του 2000 τα σπίτια που είχε αποκτήσει το κράτος άρχισαν να καταλαμβάνονται αρχικά από αντιεξουσιαστές και στη συνέχεια από πρόσφυγες και μετανάστες.
Σύμφωνα με το σχέδιο της Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε., τα διαμερίσματα θα διατεθούν για κοινωνική κατοικία (δικαιούχους επιδότησης ενοικίου, πρόσφυγες, φοιτητές αριστούχους, διδακτορικούς κτλ.), για τους συνοδούς των ασθενών του Αγίου Σάββα και για χώρους μουσείου της μικρασιατικής μνήμης. «Προβλέπεται η καταγραφή όλων όσοι διαμένουν χωρίς τίτλους και η ένταξή τους σε ένα πρόγραμμα κοινωνικής κατοικίας. Η προϋπόθεση είναι να καλύπτουν τα απαιτούμενα κριτήρια», επισημαίνει ο διευθύνων σύμβουλος της Ανάπλαση Νίκος Μπελαβίλας.
Το έργο δεν θα ολοκληρωθεί παρά σε μία τριετία. «Επιχειρησιακά δεν είναι καθόλου απλό. Δεν έχει ξαναγίνει στο παρελθόν, αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε», σημειώνει ο ίδιος.
Το σχέδιο ανάπλασης και τα σημάδια των Δεκεμβριανών
Πότε όμως έγινε το πρώτο βήμα για να αποκτήσουν και πάλι τα Προσφυγικά τον χαρακτήρα της κοινωνικής κατοικίας που είχαν; Ήταν το 2011 όταν η Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου παρέδωσε τα διαμερίσματα στο νεοσυσταθέν τότε ΤΑΙΠΕΔ προς αξιοποίηση. Το ταμείο τα κράτησε κάποια χρόνια για να τα παραδώσει στη συνέχεια στην Περιφέρεια Αττικής ώστε να προχωρήσει αυτή η τελευταία στην ανακαίνισή τους. Την ίδια περίοδο, και με πρωτοβουλία του υπουργού Επικρατείας Αλέκου Φλαμπουράρη, συστάθηκε η εταιρία Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε., αντικείμενο της οποίας ήταν να συντονίσει όλους τους φορείς για να τρέξει το έργο της αποκατάστασης των Προσφυγικών. Στο μεταξύ τα Ελληνικά Πετρέλαια είχαν χρηματοδοτήσει την αρχιτεκτονική μελέτη της ανάπλασής τους.
«Τα κτίρια θα γίνουν ακριβώς όπως ήταν», λέει η αρχιτέκτων και μελετήτρια του έργου Δήμητρα Παρασκευά, κρατώντας στα χέρια της τα δείγματα από σοβάδες που χρησιμοποίησε για να επιτευχθεί η κατά το δυνατότερο απόδοση του αρχικού χρώματος. Η επόμενη ερώτηση ασφαλώς είναι εάν με την αποκατάσταση θα εξαφανιστούν και τα σημάδια από τις σφαίρες που άφησαν σε κάποια από τα κτίρια οι μάχες των Δεκεμβριανών – τα Προσφυγικά είχαν χτυπηθεί ακόμα και με οβίδες από τον λόφο του Λυκαβηττού. «Όχι», διαβεβαιώνει. «Θα διατηρηθεί ένα τμήμα τους ως τεκμήριο της πολιτικής ιστορίας της Αθήνας. Η δική μας πρόθεση αρχικά ήταν να διατηρηθούν σε όλα τα κτίρια, τελικά όμως θα διατηρηθούν στο πρώτο, που βρίσκεται επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας».
ΑΠΕ-ΜΠΕ