Τάφος νεαρής αρχόντισσας από τον κάμπο του Ιππείου της κεντρικής Λέσβου, εγκύου στον 8ο μήνα, σκοτωμένης κατά τη διάρκεια ενός ισχυρού σεισμού, ταξίδεψε εκατοντάδες πολίτες της Μυτιλήνης στον 8ο αι. π.Χ. Ο λόγος για μια εντυπωσιακή έκθεση που άνοιξε τις πύλες της στο πλαίσιο της δράσης Μοναδικά Εκθέματα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λέσβου με τον τίτλο «Η αρχόντισσα του 8ου αι. π.Χ. στο Ίππειο της Λέσβου».
Για την ιστορία της περιοχής του Ιππείου, που έρχεται στο φως μέσα από τη συγκεκριμένη ανασκαφή και άλλα τυχαία ευρήματα στην περιοχή, μια και δεν έχει πραγματοποιηθεί συστηματική ανασκαφή, μίλησε ο έφορος αρχαιοτήτων Λέσβου Παύλος Τριανταφυλλίδης, παρουσιάζοντας τα ευρήματα.
Εντυπωσιακή ήταν η ιστορία του τέλους της νεαρής γυναίκας, έτσι όπως αυτό εικάζεται από τη μελέτη των ευρημάτων: «Οι σοβαρές πληγές της υποδηλώνουν ότι τραυματίστηκε θανάσιμα από πολλαπλά τραύματα, που προήρθαν αναμφίβολα από ένα σημαντικό φυσικό ή άλλο γεγονός κατά τον 8ο αι. π. Χ. τυχαία, ξαφνικά και άδικα, πιθανώς από έναν ισχυρό και καταστρεπτικό σεισμό, που την καταπλάκωσε», ανέφερε ο κ. Τριανταφυλλίδης προσθέτοντας: «Η Λέσβος βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα σεισμογενή περιοχή με πολλά σεισμογενή ρήγματα, όπως το κοντινό σεισμογενές ρήγμα της Λάρσου».
Κατά τον αρχαιολόγο, «ο 8ος αι. π.Χ. είναι και η μυθική ομηρική εποχή των ηρώων, των πολεμιστών, των ευγενών, που έφεραν το βαρύ φορτίο της προγενέστερης παράδοσης των βασιλικών δυναστειών της Λέσβου. Των ευγενών γενών που συνδέθηκαν με τους Πενθιλίδες βασιλείς, αλλά και της ακμάζουσας αριστοκρατικής τάξης, που στη βάση της είχε χαρακτηριστικά γαιοκτημόνων ή και εμπορικά λόγω των καπεταναίων που ζούσαν στην «ομορφοκτισμένη» ομηρική Λέσβο. Με αυτή τη γενιά, την αριστοκρατική τάξη των Λεσβίων, φαίνεται να συνδέεται τόσο το ανασκαφικό εύρημα της νεκρής του 8ου αι. π.Χ., αλλά και των ευγενών ενταφιασμένων νεκρών του 9ου αι. π.Χ. από το Ίππειο», υποστήριξε ο έφορος αρχαιοτήτων, συνδέοντας το μνημείο με τη μακρινή ιστορία της κοινωνίας του νησιού.
Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η ιδιαιτερότητα του τάφου του Ιππείου, πέραν των άλλων ευρημάτων, είναι τα χρυσά κοσμήματα, μοναδικά στο είδος τους στον ελλαδικό χώρο και άμεσα συνδεδεμένα με τη χρυσοχοΐα του 8ου και κυρίως του 7ου αι. π.Χ. από τη Μικρά Ασία. «Δύο χρυσά σκουλαρίκια-σφηκωτήρες, που έσφιγγαν τα περιποιημένα μαλλιά στα ροδαλά αφτιά της ευγενούς κόρης, βρέθηκαν κοντά στο ύψος των κροτάφων του κρανίου με διακόσμηση σπείρας και με τη διακοσμητική τεχνική της κοκκίδωσης, δηλαδή με μικρούς χρυσούς κόκκους, που επικολλούνταν πάνω στη λεία επιφάνεια του σκουλαρικού για να δηλώσουν τη διακόσμηση, μια τεχνική εξαιρετικά δύσκολη και επίπονη, που απαιτεί άριστη γνώση της τέχνης της χρυσοχοΐας και εξαιρετικές ικανότητες και επιδεξιότητες του τεχνίτη που τις κατασκεύασε.
Τα χρυσά σκουλαρίκια συνοδεύουν μια μεγάλη χρυσή αμφικωνική χάνδρα από λεπτό σφυρήλατο φύλλο χρυσού, που διπλώθηκε στα άκρα, τα οποία διακοσμούνται με στικτές σειρές, καθώς και μια χάλκινη χάνδρα περιδεραίου, που κοσμούσε πιθανώς τον λαιμό της».
Share this post
