Η ζωή είναι απρόβλεπτη, ρευστή σαν το νερό, που παίρνει διάφορες μορφές. Βαλτώνει, έχει ροή, κινείται ήσυχα, γίνεται καταρράκτης, γίνεται θάλασσα, είναι ορμητικό, είναι βροχή ή καταιγίδα, είχαι χιόνι, είναι ακίνητο και παγωμένο, κρύβει πλάσματα, βράχους ή παγόβουνα, ενίοτε καθαρό σαν κρύσταλλο, άλλοτε θολό και σκοτεινό. Έτσι κι η ζωή.
Περνάει από όλες αυτές τις μορφές. Αλλάζει ποιότητα, υφή, αίσθηση, αλλάζουν οι καταστάσεις, οι άνθρωποι, οι λέξεις. Αλλάζουμε εμείς. Κάθε στιγμή μικρές αλλαγές συντελούνται μέσα μας και γύρω μας. Από τη γέννησή μας αναπτύσσουμε συνεχώς ικανότητες και αισθήσεις που μας βοηθάνε να επιβιώνουμε και να αντιμετωπίζουμε όλες αυτές τις περίπλοκες καταστάσεις της ζωής.
Το σώμα μας είναι καλά εξοπλισμένο με αισθητήρες και κεραίες. Είτε εσωτερικές είτε εξωτερικές, οι αισθήσεις και οι ικανότητές μας είναι πολλές και πολύ χρήσιμες. Μας βοηθούν να αναγνωρίζουμε το περιβάλλον και να επικοινωνούμε με αυτό, να λαμβάνουμε τα ερεθίσματα που προέρχονται από το περιβάλλον και από τους άλλους ανθρώπους, αλλά και να κοινοποιούμε τα ερεθίσματα που προέρχονται από το εσωτερικό μας περιβάλλον, μας βοηθούν να προετοιμαζόμαστε για κάθε αλλαγή που έρχεται, να προσαρμοζόμαστε, να παίρνουμε διάφορες μορφές κι εμείς μαζί με τη ζωή.
Από τις πέντε γνωστές μας αισθήσεις, όραση, ακοή, όσφρηση, αφή, γεύση, μέχρι τις πιο αυθαίρετες αισθήσεις που κατοικούν μέσα μας, όπως η αίσθηση της ζωής, αποτελείται ο ανθρώπινος κόσμος. Από τις πιο απλές μας ικανότητες μέχρι τις πιο εξελιγμένες μαθαίνουμε συνεχώς να ανταποκρινόμαστε και να υπάρχουμε μέσα στη ζωή. Συνεχώς αναπτύσσουμε ρόλους και τρόπους συμπεριφοράς που μας βοηθάνε να επιβιώσουμε, να αντιδράσουμε, να προστατέψουμε, να ζήσουμε.
Υπάρχουν τρόποι και ικανότητες που μας προωθούν, μας βοηθάνε, μας αναπτύσσουν, υπάρχουν άλλοι που μας περιορίζουν, μας φράζουν, μας κολλάνε και άλλοι που μας βοηθούν να επιβιώνουμε είτε μέσω της σύγκρουσης είτε μέσω της αποφυγής είτε μέσω της παρατήρησης.
Ο κάθε άνθρωπος έχει έναν δικό του μοναδικό χάρτη ρόλων, αισθήσεων και ικανοτήτων, που δημιουργείται συνεχώς από την προσωπική του βιωματική εμπειρία. Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί ρόλοι. Όλοι οι ρόλοι μας τη στιγμή της γέννησής τους είναι χρήσιμοι για μας. Κάποια στιγμή μπορεί να πάψουν να είναι ή να μετατραπούν σε περιοριστικούς ή ανεπαρκείς.
Κάθε ικανότητα και κάθε ρόλος μας είναι ένα ιδιαίτερο βίωμα για μας και έχει τη δική του αξία. Δεν είναι τυχαία η παρουσία και η λειτουργία του. Οι ικανότητές μας να υπάρχουμε σε αυτή τη ζωή, να προσαρμοζόμαστε, να απολαμβάνουμε, να επιβιώνουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο είναι μέσα μας και αναπτύσσονται. Κάποιες περισσότερο οικείες σε μας, κάποιες λιγότερο, κάποιες σε αναμονή προς ανάπτυξη.
Κάθε στιγμή είναι μία ξεχωριστή ευκαιρία να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να τον παρατηρήσουμε, να αναπτυχθούμε κι άλλο λίγο, να διευρύνουμε τον τρόπο λειτουργίας μας ξεκινώντας από όσα μέσα μας ήδη λειτουργούν.
Δυστυχώς οι περισσότεροι από μας δυσκολεύονται πολύ να βρουν κάτι μέσα τους που να λειτουργεί και να βοηθάει. Όχι επειδή αυτό δεν υπάρχει, αλλά επειδή έχουμε μάθει να δίνουμε μεγάλη αξία σε ό,τι δεν λειτουργεί και σε ό,τι μας δυσκολεύει.
Η ιδέα είναι να ξεκινήσουμε από αυτό που μέσα μας είναι επαρκές. Αυτό θα συμπαρασύρει κι άλλα πράγματα μαζί. Αντι να μιλάμε γι’ αυτό που δεν υπάρχει, αυτό που θα θέλαμε να έχουμε, αλλά δεν έχουμε, ας δοκιμάσουμε να μιλήσουμε γι’ αυτό που υπάρχει κι ήδη λειτουργεί.
Αυτός είναι κι ο ρόλος της ψυχοθεραπείας, όπως τη διδάσκει το ψυχόδραμα. Ξεκινώντας από αυτό που έχω, μπορώ να αναπτυχθώ, να διευρύνω την προσωπικότητά μου, να σχετιστώ με μένα και με τους άλλους γύρω μου, με τη ρευστή ζωή και να της δίνω αξία. Η ψυχοθεραπεία είναι μία αληθινή και ζωντανή διαδικασία που μας μαθαίνει κάθε στιγμή να ζούμε με τον καταλληλότερο τρόπο.
Ηλιάννα Πεσσάρη,
Ψυχολόγος – ψυχοδραματίστρια
e-psychology.gr
Share this post
