Το αναπτυξιακό σχέδιο της κυβέρνησης προχωρά μια χαρά, όπως μας ενημέρωσε ο υπουργός Οικονομίας Γιάννης Δραγασάκης, περιγράφοντας παράλληλα και τις βασικές αρχές με τις οποίες θα αναπτυχθεί η οικονομία της χώρας. «Η αναπτυξιακή στρατηγική γίνεται ήδη πράξη», τόνισε χαρακτηριστικά και παρέπεμψε στις πρώτες 142 δράσεις, μέσω των οποίων εξειδικεύεται το περιεχόμενό της.
Όπως ανέφερε ο κ. Δραγασάκης, είμαστε έτοιμοι να περάσουμε σε μια νέα φάση, όπου με ένα ολιστικό σχέδιο για την οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον θα τονωθεί η επενδυτική δραστηριότητα, θα δημιουργηθούν ποιοτικές θέσεις εργασίας και παράλληλα θα μειωθεί η ανεργία και θα συγκροτηθεί ένα κοινωνικό κράτος που θα στέκεται απέναντι στις ανισότητες.
«Στόχος της αναπτυξιακής στρατηγικής δεν είναι η αναπαραγωγή τού πριν από την κρίση καθεστώτος ή απλώς η ανάκαμψη της οικονομίας, αλλά ο μετασχηματισμός του παραγωγικού υποδείγματος και η μετάβαση σε ένα μοντέλο διατηρήσιμης ανάπτυξης, δίκαιης, βιώσιμης και ανθεκτικής, έναντι εξωγενών αναταράξεων και κινδύνων. Για τον λόγο αυτό η αναπτυξιακή στρατηγική υιοθετεί την ολιστική αντίληψη για την ανάπτυξη και ενσωματώνει τις τρεις διαστάσεις της, οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική, όπως ορίζονται στους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ.
»Σχεδιάζουμε παράλληλα τη νέα προγραμματική περίοδο με ορίζοντα τη δεκαετία 2020-2030. Στόχος θα είναι οι μεγάλοι μετασχηματισμοί, που θα προετοιμάσουν την κοινωνία να ξεφύγει οριστικά από τις παθογένειες του παρελθόντος και τα τραύματα της κρίσης, να σχεδιάσει με αυτοπεποίθηση το μέλλον και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που ανακύπτουν από την 4η Βιομηχανική Επανάσταση, την κλιματική αλλαγή, τη μείωση των ανισοτήτων και των αρνητικών δημογραφικών τάσεων».
Όλα καλά και όλα ωραία όσα αναφέρει ο κ. Δραγασάκης, αλλά για μια άλλη χώρα. Στην Ελλάδα του 2018 η κατάσταση που ισχύει για την οικονομία, την αγορά, την κοινωνία και τις επιχειρήσεις απέχει παρασάγγας από όσα θέλει η κυβέρνηση και τα στελέχη της να παρουσιάζουν. Όσο και να θέλει η κυβέρνηση να γυρίσει επικοινωνιακά το παιχνίδι και να δημιουργήσει ένα δικό της success story, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει ότι τις επενδύσεις τις ψάχνουμε με το κιάλι, ότι, σύμφωνα με το τελευταίο βαρόμετρο συναλλακτικής συμπεριφοράς της εταιρίας ασφάλισης πιστώσεων Atradius, το μεγαλύτερο ποσοστό ανείσπρακτων οφειλών στις συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων, οφειλές οι οποίες τελικά διαγράφονται, καταγράφεται στην Ελλάδα μεταξύ των χωρών της Δυτικής Ευρώπης, ότι η γραφειοκρατία και η μη σταθερή φορολογία εξελίσσονται σε βραχνά για όποιον θέλει να επιχειρήσει, μετατρέποντας την επιχειρηματικότητα σε extreme sport.
Βέβαια οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί, απαλλάσσοντας από φόρους όπου είναι δυνατό τις επιχειρήσεις, προσφέροντας οικονομική υποστήριξη για προσλήψεις και καλύπτοντας σε πολλές περιπτώσεις τα μισθολογικά έξοδα. Άλλωστε τα συχαρίκια και τα μπράβο που απέσπασε ο πρωθυπουργός στην ετήσια συνέλευση του ΣΕΒ δεν τα απέσπασε τυχαία.
Σήμερα δεν αρκεί ο τουρισμός για να έχουμε αναπτυξιακή έκρηξη. Όπως φάνηκε και τα προηγούμενα χρόνια, μπορεί να βελτιώνει κάπως τα δεδομένα για συγκεκριμένες περιόδους, αλλά δεν ανατρέπει τις συνολικότερες τάσεις. Επίσης, δεν μπορούμε να γίνουμε και φέουδο υπηρεσιών από άκρη σε άκρη της επικράτειας χωρίς να παράγουμε και να δημιουργούμε απτή αξία.
Ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια οικονομική πολιτική που θα διαμορφώνει τις κατάλληλες προϋποθέσεις και συνθήκες για παραγωγικές επενδύσεις κανείς δεν αρνείται. Βέβαια, αυτή η προσπάθεια χρειάζεται να λαμβάνει υπόψη της και την ίδια την κοινωνία και να μην βγάζει απέξω τις ανάγκες της. Υπάρχουν κλάδοι με υψηλή προστιθέμενη αξία, οι οποίοι μπορούν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας υψηλής ειδίκευσης και μεγάλης παραγωγικότητας, που με στοχευμένες παρεμβάσεις μπορούν να δώσουν την απαραίτητη ώθηση στα πράγματα. Αυτό όμως που χρειάζεται είναι να γίνουν ουσιαστικές προτάσεις και όχι αναπτυξιακά συνέδρια-βιτρίνες.
Όμως αυτό είναι πολύ δύσκολο για μια κυβέρνηση που είχε ως μεγαλύτερη επιτυχία της απλώς την πιο αποτελεσματική εφαρμογή των μνημονίων χωρίς πραγματικό σχέδιο για την επόμενη μέρα, χωρίς αναπτυξιακή στρατηγική πέραν γενικολογιών και χωρίς πραγματική διάθεση να κάνει κάτι πιο ουσιαστικό από το να παρατείνει απλώς την παραμονή της στην εξουσία.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο ελληνικός λαός και οι επιχειρήσεις έχουν υποστεί μια τεράστια απώλεια εισοδήματος, πληρώνουν υπερβολικούς φόρους, ταλανίζονται από την ανεργία και την οικονομική αστάθεια και δυστυχώς βλέπουν ότι οι θυσίες, που βιαίως κλήθηκαν να κάνουν για ζητήματα που δεν προκάλεσαν οι ίδιοι, πάνε χαμένες, αφού δεν μεταφράζονται σε πραγματική ανάπτυξη για τους ίδιους.
Απόστολος Ζαβιτσάνος,
Δημοσιογράφος-«Στέντορας»
Share this post
