Στην τελική ευθεία για την ολοκλήρωσή του μπαίνει μία από τις μεγαλύτερες επενδύσεις που έχουν γίνει ποτέ στην Ελλάδα. Το μητροπολιτικό πάρκο στην περιοχή του Ελληνικού, το μεγαλύτερο μητροπολιτικό πάρκο σε όλη την Ευρώπη. Η παραχώρηση του χώρου του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό (το οποίο έχει συνδεθεί με τις μνημονιακές υποχρεώσεις) στην εταιρία Lamda Development θα πρέπει να πραγματοποιηθεί μέχρι το τέλος του 2018. Αυτό προβλέπεται άλλωστε στον κατάλογο με τις εκκρεμείς κυβερνητικές πράξεις (Governmental Pending Actions, GPAs) για το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων.
Να θυμίσουμε ότι για τη συγκεκριμένη περιοχή έχει ξεκινήσει διαδικασία αδειοδότησης (η διαβούλευση θα ολοκληρωθεί στις 10 Σεπτέμβρη) λειτουργίας καζίνο έκτασης 15.000 τετραγωνικών, το οποίο θα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη.
Να σημειωθεί ότι σχέδια για την αξιοποίηση της έκτασης υπήρχαν από την εποχή ακόμη της Μεταπολίτευσης, τα οποία όμως δεν προχώρησαν ποτέ. Από τη στιγμή που το αεροδρόμιο σταμάτησε τη λειτουργία του όλος ο χώρος αποτέλεσε μήλον της έριδος μεταξύ ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων και της τοπικής κοινωνίας. Όμως με το μνημόνιο να ωθεί τις ιδιωτικοποιήσεις, ο χώρος πέρασε στο ΤΑΙΠΕΔ και ύστερα από διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε (στον οποίο υπήρχαν αντιδράσεις και καταγγελίες για αδιαφανείς διαδικασίες) το ακίνητο πέρασε στη Lamda Development.
Τι θα κατασκευαστεί στην έκταση του Ελληνικού
Το σχέδιο της αναδόχου εταιρίας περιλαμβάνει μια συνολική αναδιαμόρφωση του παράκτιου τοπίου, εμπορικά κέντρα, ξενοδοχεία, καζίνο κ.ά.
Το πάρκο, το οποίο θα είναι και ορόσημο για όλη την περιοχή, πρόκειται να καλύπτει μια έκταση 2.000 περίπου στρεμμάτων και θα έχει άμεση σύνδεση τόσο με τη λεωφόρο Βουλιαγμένης, όσο και με τους υπάρχοντες σταθμούς του μετρό. Επίσης στο πάρκο προβλέπεται να διατεθεί ένας χώρος για πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις (στίβος, γήπεδα ποδοσφαίρου, γήπεδα αντισφαίρισης, γήπεδα με φυσικό χλοοτάπητα, γήπεδα υπαίθριας τοξοβολίας) και το οποίο θα έχει χωρητικότητα 15.000 θεατών. Στο κέντρο του πάρκου θα δημιουργηθεί μια πλατεία που, όπως σημειωνόταν στην αρχική έκθεση, «δεν έχει λεκάνη με νερό, αλλά διαθέτει μεγάλη ποικιλία από πίδακες νερού σε διάφορα ύψη, οι οποίοι το καθιστούν εντυπωσιακό και ευχάριστο καθ΄ όλη τη διάρκεια του χρόνου και ειδικά στους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες, οπότε και θα βελτιώνει ουσιαστικά το τοπικό μικροκλίμα».
Με τη μητροπολιτική παρέμβαση στην έκταση του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό να έχει ξεπεράσει τα προσκόμματα που σχετίζονταν με το Δασαρχείο και τα αρχαιολογικά ευρήματα, σήμερα το έργο της μεγαλύτερης ανάπλασης των τελευταίων δεκαετιών μοιάζει να βρίσκεται περισσότερο από ποτέ κοντά στη γραμμή εκκίνησης.
Έντονες αντιδράσεις από κατοίκους και κόμματα
Φυσικά δεν έλειψαν και οι αντιδράσεις, αφού τόσο κόμματα της αντιπολίτευσης όσο και κάτοικοι βλέπουν μια περιοχή (επί της ουσίας δημιουργείται μια πόλη, κάτι το οποίο προκαλεί το εύλογο ερώτημα αν και κατά πόσο είναι συνετή μια τέτοια κίνηση) η οποία θα είναι απαγορευμένη για τους ίδιους και θα αποτελεί δικαίωμα των λίγων. Η δημιουργία αυτής της πόλης δεν απαντά σε καμία πολεοδομική ανάγκη της Αττικής, η οποία άλλωστε διαθέτει πλεόνασμα σε κατοίκους, εμπορικούς και επαγγελματικούς χώρους. Αντίθετα, οι επιπτώσεις που θα υπάρξουν είναι πολύ πιθανό να είναι τραγικές για τα ακίνητα της περιοχής, καθώς θα δημιουργηθεί μια φούσκα, αλλά και στις επιχειρήσεις εστίασης και αναψυχής. Οι αντιδράσεις ενισχύονται και από εξελίξεις που έχουν προκύψει τελευταία στην περιοχή και που σχετίζονται άμεσα με την επένδυση.
Καταρχάς αποχαρακτηρίστηκαν 18 στρέμματα δημοτικής ιδιοκτησίας από χρήση αθλητισμού και πρασίνου για να μεταφερθούν εκεί υπηρεσίες του δήμου που εκδιώκονται από το πρώην αεροδρόμιο, όπου βρίσκονται σήμερα (γκαράζ, συνεργείο, πλυντήριο, λιπαντήριο μεγάλων και μικρών οχημάτων, απορριμματοφόρων, μηχανημάτων έργου και γενικά οχημάτων του δήμου, αποθήκες, υπηρεσία καθαριότητας και πρασίνου κ.ά.). Δεύτερον, έκλεισε ο 8ος Παιδικός Σταθμός του δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης γιατί βρίσκεται σε οικόπεδο μέσα στην έκταση του πρώην αεροδρομίου, που χαρίζεται στον Λάτση.
Η πραγματικότητα είναι ότι η επένδυση στην περιοχή του Ελληνικού έχει τεράστιο οικονομικό ενδιαφέρον, το οποίο δυνητικά θα μπορέσει να αποφέρει εκατομμύρια ευρώ. Οι εκτάσεις που προορίζονται για πολυτελείς κατοικίες, πολυτελή ξενοδοχεία, καζίνο και λοιπές δραστηριότητες σε αυτούς που φυσικά έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν το κόστος δεν θα διασφαλίσουν ταυτόχρονα την αναβάθμιση της ζωής των κατοίκων της περιοχής. Η μετατροπή της συγκεκριμένης περιοχής σε πόλο τουρισμού υψηλού επιπέδου σημαίνει υποδομές πανάκριβες και απλησίαστες για τους περισσότερους κατοίκους της περιοχής, αλλά και του λεκανοπεδίου. Ακόμα και αν δεν κάνουμε φιλόδοξους υπολογισμούς, τα πλήρη έσοδα, εφόσον έχει αναπτυχθεί πλήρως η περιοχή, θα αγγίζουν τα 2-3 δις ευρώ ετησίως.
Αντί δηλαδή ένας δημόσιος χώρος να αξιοποιηθεί από το ίδιο το κράτος επιχειρηματικά, ενώ θα δίνει τη δυνατότητα σε όλους να τον επισκεφτούν για αναψυχή και ξεκούραση και παράλληλα θα φέρνει έσοδα, χαρίστηκε κυριολεκτικά για να υποδεχτεί λίγους και καλούς. Παράλληλα έχει καθοριστική σημασία για την τύχη ολόκληρου του παραλιακού μετώπου της Αττικής λόγω θέσης και μεγέθους. Είναι προφανές ότι η ιδιωτικοποίηση του τελευταίου μεγάλου ελεύθερου χώρου στο λεκανοπέδιο της Αττικής άνοιξε τον δρόμο όχι μόνο για τη στέρησή του από την πλειονότητα του πληθυσμού της, αλλά και για την άγρια εκμετάλλευσή του με στόχο την κερδοφορία στη βάση ενός αδιέξοδου και αντιπαραγωγικού μοντέλου ανάπτυξης. Το παράδειγμα του Ελληνικού φωτίζει ποιος είναι ο κερδισμένος και ποιος ο χαμένος από τη στρεβλή επιχειρηματικότητα, που βλέπει μπροστά της μόνο το κέρδος.
Απόστολος Ζαβιτσάνος,
Δημοσιογράφος-«Στέντορας»