Ας αρχίσουμε με μερικές διαπιστώσεις

Πραγματικά γεγονότα

1. Κάνοντας το Μηχανογραφικό σε υποψηφίους που έδωσαν Πανελλήνιες και συζητώντας για τις σχολές που τους ενδιέφεραν, φτάναμε σε αδιέξοδο. Δεν τους ενδιέφερε η σχολή στην οποία θα φοιτούσαν αρκεί να μην έφευγαν από το σπίτι τους! (Να σημειώσω εδώ ότι δεν υπήρχε οικονομικό πρόβλημα στην οικογένεια.) Αυτόματα γύρισα στα δικά μου χρόνια που όλους μας ενδιέφερε να ζήσουμε τη φοιτητική ζωή.
2. Μια μητέρα ζητάει να κάνουμε με το παιδί της Επαγγελματικό Προσανατολισμό, αλλά φοβάται για το «τι θα πει ο κόσμος» (στην Αθήνα του 2024)!
3. Ένας υποψήφιος βγάζει το συμπέρασμα ότι, αφού μια σχολή έχει περισσότερα μόρια από την αντίστοιχη σε άλλη πόλη, αυτό σημαίνει ότι η πρώτη είναι καλύτερη!
4. Ένας υποψήφιος που απέτυχε στις Πανελλήνιες στο 1ο Επιστημονικό Πεδίο των Ανθρωπιστικών Σπουδών αποφασίζει να πάει σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο να σπουδάσει μοριακή βιολογία!
5. Ένας υποψήφιος θέλει να γραφτεί σε ξενόγλωσσο πανεπιστήμιο, όμως γνωρίζει ελάχιστα την αγγλική γλώσσα. Στην ερώτησή μου «πώς νομίζεις ότι θα τα καταφέρεις;», η απάντηση ήταν ότι με την Τεχνητή Νοημοσύνη θα μπορούσε να κάνει τις μεταφράσεις και τις εργασίες του.
6. Το πιο απαξιωτικό από όλα: «Πέρασα Εργοθεραπεία. Σιγά μην πάω να κάνω μασάζ στους ανάπηρους!».

Νομίζω ότι ζω σε παράλληλο σύμπαν!

Τις πταίει;

«Το φοβερότερο είδος της άγνοιας είναι να νομίζει κανείς ότι γνωρίζει κάτι που δεν το γνωρίζει» (Πλάτωνας).

Σίγουρα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε χιλιάδες λόγους για να αναλύσουμε τις συνθήκες που δημιουργούν όλες τις παραπάνω στρεβλώσεις. Όμως δεν είναι του παρόντος.

Ένας παράγοντας, όμως, ξεχωρίζει και χαρακτηρίζει όλες τις περιπτώσεις που περιέγραψα: η άγνοια.

Θα μπορούσε να αντιτάξει κάποιος ότι, στον καιρό της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης που χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα της πληροφορίας, η άγνοια δεν είναι αποδεκτή. Κι όμως. Η υπερδύναμη της πληροφόρησης αναδεικνύει μια άλλη υπερδύναμη, αυτήν της ημιμάθειας.

«Η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια».

«Φοβού τον άνθρωπο του ενός βιβλίου». (Αποδίδεται στον Θωμά Ακινάτη.)

Όλοι έγιναν ειδήμονες και κρίνουν με τα ελάχιστα που ξέρουν.

Τελικά, όμως, οι αποφάσεις που λαμβάνονται είναι καταστρεπτικές για το μέλλον πολλών νέων. Κατευθύνονται σε λάθος σπουδές που τελικά δεν τις τελειώνουν, απαξιώνουν τεχνικά επαγγέλματα γιατί «πού θα βρουν δουλειά»;

Επιλέγουν δρόμους με μόνο κριτήριο πόσα χρήματα θα βγάλουν.

Έτσι, όμως, έχουμε στρατιές εργαζομένων με ελλιπείς γνώσεις, χωρίς ενδιαφέροντα και μόνιμα παραπονούμενους για το σύστημα.

Ποια είναι η λύση;

Η σωστή ενημέρωση και η εξατομικευμένη συμβουλευτική για να εξασφαλιστεί ότι καθένας θα επιλέξει αυτό που του ταιριάζει, αυτό που μπορεί να κάνει σύμφωνα με τις δυνατότητές του και σύμφωνα με τον χαρακτήρα του.

Το έργο της ενημέρωσης και της συμβουλευτικής το έχει αναλάβει ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός.

Επαγγελματικός Προσανατολισμός

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός δεν είναι μία συνεδρία δύο ωρών για να βρούμε σε ποια σχολή θα πάει κάποιος.

Είναι μια διαδικασία η οποία πρέπει να ξεκινάει από μικρή ηλικία. Αν γίνει σωστά, αποδίδει τα μέγιστα. Όμως και οι λίγες διδακτικές ώρες καταργήθηκαν στα σχολεία.

Δυστυχώς σήμερα, καθένας ξεχωριστά πρέπει να ασχοληθεί μόνος του με το μέλλον του. Αυτό προϋποθέτει κατανόηση της σημαντικότητας του Επαγγελματικού Προσανατολισμού.

Πολλοί νομίζουν ότι αν κάνουν μία φορά Επαγγελματικό Προσανατολισμό έχουν ξεμπερδέψει. Δεν είναι έτσι. Από τη Γ΄ Γυμνασίου, οι μαθητές θα πρέπει κάθε χρόνο να επαναλαμβάνουν τη διαδικασία για να γνωρίσουν τον εαυτό τους, να δουν τις δυνατότητές τους, να αποκτήσουν ενδιαφέρον για τις σπουδές τους, να ενημερωθούν για την αγορά εργασίας, να αποκτήσουν στόχο και τελικά να κυνηγήσουν τον στόχο τους για να έχουν μια καλή επαγγελματική πορεία και εξέλιξη.

Ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός είναι προσωπική επένδυση για το μέλλον.

Γράφει,

Ανδρομάχη Παπαγιαννάκη

Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού About Career

Share this post