Στρουμφάκια  

Μέχρι πρόσφατα, ενώ για τα στρουμφάκια είχε επικρατήσει ότι ήταν κρυφοκομμουνιστές και ότι το χωριό τους αποτελούσε προσομοίωση της αταξικής κοινωνίας, μια καινούργια θεωρία έρχεται να ανατρέψει όλα όσα νομίζαμε. Η νέα θεωρία προέρχεται από τον Antoine Bueno, λέκτορα Κοινωνιολογίας στο Sciences Po του Παρισιού, ο οποίος μέσα από το βιβλίο του του «Le petit livre bleu» ισχυρίζεται ότι η ιστορία των στρουμφ περνά μηνύματα περί του ιδεολογήματος της άριας φυλής των ναζί και η κοινότητά τους αποτελεί μια μικρογραφία ολοκληρωτικού καθεστώτος.

Συγκεκριμένα, είναι πανομοιότυπα και ενωμένα έναντι του κοινού κακού εχθρού, που λέγεται Δρακουμέλ. Ο μάγος Δρακουμέλ ως μορφή συνδέεται βάσει στερεοτύπων με τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά των Εβραίων, ενώ η σατανική γάτα του είναι η Ψιψινέλ εκ του Azrael, γνωστού στην εβραϊκή παράδοση ως αγγέλου του θανάτου.

Στη συνέχεια η Στρουμφίτα φαίνεται πως εκπροσωπεί επάξια την ομορφιά της «ανώτερης » φυλής, την οποία απέκτησε με τα μαγικά του Μπαμπα-Στρουμφ .Τέλος, σύμφωνα με τον Bueno, η πιο τρανή απόδειξη της θεωρίας του αποτελεί το κόμικ με τίτλο «Τα μαύρα στρουμφ», στο οποίο τα στρουμφάκια μολύνονται από μια μυστηριώδη ασθένεια  που τα κάνει μαύρα, επιθετικά και ανόητα. Η ιστορία αυτή για τον  Bueno σχετίζεται άμεσα με την καθαρότητα του αίματος.

Donald Duck

Ο Donald Duck αποτελεί έναν από τους πιο διάσημους και αγαπητούς ήρωες της Disney, με τον θείο Scrooge και τα ανίψια του Huey, Dewey και Louie να έχουν συντροφεύσει τα παιδικά χρόνια πολλών γενιών.

Ο Armand Mattelart, Βέλγος κοινωνιολόγος, και ο Ariel Dorfman, Αργεντινο-χιλιανός νομπελίστας, στο βιβλίο τους «How to read Donald Duck» διατύπωσαν τη θεωρία ότι οι περιπέτειες του Donald είναι ένα ακατάλληλο κόμικ για παιδιά, που προάγει την αξία των υλικών αγαθών έναντι των πνευματικών.

Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι μέσα από τις ιστορίες του Donald και των υπόλοιπων ηρώων αναδεικνύεται η αξία του χρήματος έναντι των αξιών της αγάπης και της οικογένειας. Ο άνθρωπος μοιάζει να αξιολογείται σε συνάρτηση με την οικονομική δυνατότητά του, κάτι που υπονομεύει την αξία του ως ύπαρξης.

Στα καρτούν του Donald Duck δεν υπάρχουν ποτέ γονείς. Ο Scrooge είναι ο θείος του Donald, ο οποίος Donald έχει με τη σειρά του τρία ανίψια και ένα κορίτσι, την Daisy, η οποία έχει και η ίδια τρεις ανιψιές, την April, τη May και την June. Οι ήρωες φαίνεται πως ζουν σ’ έναν κόσμο χωρίς αληθινές οικογένειες. Κάθε πάπια είναι μόνη της και πρέπει να ανταγωνίζεται συνεχώς τους άλλους με σκοπό  να αποκτήσει πλούτο και δόξα. Οι Mattelart και Dorfman ισχυρίζονται ότι το κόμικ αναδεικνύει ιδεολογήματα του καπιταλιστικού συστήματος, όπου ο ανταγωνισμός και ο αγώνας για συσσώρευση πλούτου είναι ειδοποιά χαρακτηριστικά.

Στο πλαίσιοαυτό ο Donald είναι αιωνίως αποτυχημένος, αφού δεν μπορεί να έχει μια σταθερή δουλειά, είναι πάντα άφραγκος και ζητά χρήματα από τον θείο Scrooge. Αντίθετα ο πολυεκατομμυριούχος Scrooge είναι η πλουσιότερη πάπια στον κόσμο, έχοντας ως μόνη έγνοια να γίνει ακόμα πλουσιότερος.

Winnie the Pooh

Ο Καναδικός Ιατρικός Σύλλογος και το Παιδιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Dalhousie καταπιάστηκε με το ψυχογράφημα των χαρακτήρων του «Winnie the Pooh» και δημοσίευσε έρευνα στην οποία ισχυρίζεται ότι όλοι οι ήρωες είναι κλινικές περιπτώσεις ψυχοπαθολογίας. Συγκεκριμένα, ο Eeyore πάσχει εμφανώς από κατάθλιψη: «Καλημέρα, Pooh. Αν είναι καλή, που αμφιβάλλω». Ο Christopher Robin πάσχει από σχιζοφρένεια και ο Τίγρης μεταξύ άλλων από οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Ο δε Piglet πάσχει από γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, κάποια από τα συμπτώματα της οποίας είναι η υπερβολική ανησυχία, η αδυναμία ελέγχου και η δυσλειτουργία στην καθημερινότητα, καθώς φοβάται να βγει από το σπίτι του, ανησυχεί ότι είναι πολύ μικρός και φεύγει από το δάσος για να αυτοκτονήσει.

Τομ & Τζέρι

Ούτε ο Τομ και ο Τζέρι ξέφυγαν από θεωρίες συνωμοσιολόγων, σύμφωνα με τους οποίους οι δύο χαρακτήρες αποτέλεσαν όργανα της ναζιστικής προπαγάνδας. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με το παρατσούκλι «Tommies» αποκαλούσαν τους Βρετανούς στρατιώτες, ενώ με το παρατσούκλι «Jerries» τους Γερμανούς στρατιώτες. Η θεωρία υποστηρίζει πως στο συγκεκριμένο κινούμενο σχέδιο εντελώς συνειδητά ο Τζέρι παρουσιάζεται ως το καλό και φιλήσυχο ποντικάκι που πάντα πέφτει θύμα του ύπουλου και μοχθηρού γάτου Τομ. Παρότι ο Τομ μηχανεύεται διάφορα σχέδια εξόντωσης του Τζέρι, ο Τζέρι είναι εκείνος που υπερτερεί σε εξυπνάδα με αποτέλεσμα το μικρό ποντίκι να βγαίνει νικητής στο τέλος.

Ο Μάγος του Οζ

Το μυθιστόρημα «Ο μάγος του Όζ» γράφτηκε το 1900 από τον L. Frank Baum. Ως προς τις θεωρίες που περιβάλλουν το βιβλίο η πιο γνωστή «ανάλυση» είναι αυτή σύμφωνα με την οποία ο L. Frank Baum μέσω του έργου του αναφέρεται κρυφά στο Λαϊκό Κίνημα. Στο τέλος του 19ου αιώνα οι εκπρόσωποι του Λαϊκού Κινήματος (populists) αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα των φτωχών αγροτών και των βιομηχανικών εργατών, που υποτίθεται ότι εκπροσωπούνται από τον Scarecrow και τον Tin Man. Η Dorothy, ο μοναδικός φυσιολογικός χαρακτήρας του Οζ, είναι ο καθένας μας, και ο ανεμοστρόβιλος που τη μετέφερε από το Κάνσας εκπροσωπεί τη θύελλα του Λαϊκού Κινήματος, που σάρωσε τις πολιτείες τη δεκαετία του 1890. Μόλις δέκα χρόνια μετά την έναρξη του κινήματος o Baum έγραψε την ιστορία του, η οποία σε πολλά σημεία παραπέμπει στους populists. Τέλος, ο William Jennings Bryan, ο ηγέτης του Λαϊκού Κινήματος, φαίνεται πως απεικονιζόταν στο μυθιστόρημα ως λιοντάρι.

Σοφία Γκοτσοπούλου,

Διευθύντρια Πωλήσεων-Skywalker.gr

Share this post