Η 1η Ιουνίου έχει καθιερωθεί από τον Ο.Η.Ε. από το 2001 ως Παγκόσμια Ημέρα Γάλακτος (World Milk Day) για να αναδείξει την τεράστια αξία του γάλακτος στην υγεία, στην ανάπτυξη και στην περαιτέρω εξέλιξη του ανθρώπου. «Η συμβολή του ασβεστίου και ιδιαίτερα της βιταμίνης D του γάλακτος είναι γνωστή για την κανονική ανάπτυξη του σκελετού, αλλά και κατά της οστεοπόρωσης και της αντοχής στις κακώσεις σε όλους τους ανθρώπους» αναφέρει ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων (Σ.Ε.Β.ΓΑ.Π.), αλλά παραλείπει επιμελώς να τονίσει ότι γάλα και κτηνοτροφία στην Ελλάδα για τους Έλληνες χωρίς κτηνοτρόφους δεν μπορεί να γίνει (ακόμα;).
Ο πρόεδρος του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής κ. Γιάννης Κοντογιάννης διαμαρτύρεται για τον κίνδυνο κατάρρευσης της αιγοπροβατοτροφίας στην πατρίδα μας και ιδιαίτερα στην ύπαιθρο της Αττικής. Η διαφαινόμενη κατάρρευση θα συμπαρασύρει ό,τι ακόμα συγκρατείται και θα μπορούσε να αποτελέσει βάση επανεκκίνησης σε μία καινούργια Ελλάδα. Επίσης διαμαρτύρεται έντονα για την αναποτελεσματικότητα και τη συνολική ανικανότητα της συντεταγμένης πολιτείας να προστατεύσει την ελληνική κτηνοτροφική παραγωγή και τους καταναλωτές από ανήθικες συντεχνίες δημόσιων λειτουργών και από αθέμιτες πρακτικές οργανωμένων συμφερόντων, καθώς και από τον εμπαιγμό εκλεγμένων, που για ψηφοθηρία προωθούν την αξιοποίηση της υπαίθριας γης ως real estate.
Ο κ. Κώστας Μαντζουράνης, υπεύθυνος επικοινωνίας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής επισημαίνει ότι όλοι οι οργανισμοί στον πλανήτη Γη είναι συμβιωτικοί, δηλαδή η ζωή τού ενός εξαρτάται από τη ζωή του άλλου. Η ζωή κάθε συνόλου, συστήματος, οργάνου πάνω στη Γη συμβιώνει σε ισορροπία. Η ανισορροπία επιφέρει ασθένειες και θάνατο. Όσο πιο κοντά (λιγότερα από 330 μέτρα) ζει ένας άνθρωπος σε κάποια κτηνοτροφική φάρμα, τόσο μικρότερος είναι ο κίνδυνος (-27%) να εμφανίσει διάφορες κοινές αλλεργίες.
Ο κίνδυνος ήταν 14% μικρότερος για κάθε έξτρα στάβλο. Παρά τις ανησυχίες για τη ρύπανση του αέρα από τις κτηνοτροφικές φάρμες και τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, τα ευρήματα δείχνουν ότι υπάρχουν οφέλη από τη διαβίωση κοντά σε στάβλους. Έχει αποδειχθεί ότι τα παιδιά που ζουν στην ύπαιθρο περιβαλλόμενα από ζώα και σκόνη γεμάτη βακτήρια μεγαλώνουν έχοντας πιο ανθεκτικό ανοσοποιητικό σύστημα, πράγμα που μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο αργότερα όχι μόνο για σωματικές, αλλά και για ψυχικές παθήσεις.
Τα μέλη του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής είναι αγρότες που παράγουν τροφή για όλους τους ανθρώπους και παρέχουν με τη δραστηριότητά τους δωρεάν δημόσια αγαθά, όπως πόσιμο νερό, καθαρό αέρα και όμορφο τοπίο, ενώ είναι εξ επαγγέλματος οι φροντιστές του περιβάλλοντος. Το υφιστάμενο κοινωνικό bullying εις βάρος των κτηνοτρόφων-μελών του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής είναι απαράδεκτο, ανήθικο και ίσως υποκινούμενο από παράκεντρα εξουσίας για την αποθάρρυνση επαγγελματιών κτηνοτρόφων στην ύπαιθρο Αττικής ή/και την τσιμεντοποίηση όλων.
Η κα Μάγδα Κοντογιάννη, γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής, επισημαίνει ότι όσοι πίνουν γάλα και τρώνε προϊόντα γαλακτοκομικά πρέπει να ξέρουν ότι για κάθε κιλό γάλα συμπαράγονται τρία κιλά κοπριά και δεν είναι σωστό να φορτώνουμε σε άλλους την κοπριά και να δημιουργούμε ανισορροπίες σε μας και σε άλλους. Άλλωστε η κυκλική οικονομία επιβάλλει επί τόπου διαχείριση. Ακόμη και το δάσος είναι συμβιωτικό με την πανίδα (αγελάδες, πρόβατα, ελάφια, γουρούνια κ.λπ.) σε όλα τα επιστημονικά συγγράμματα και στη φύση. Πριν από τις επεμβάσεις της ελληνικής διοίκησης τα τσελιγκάτα στην Ελλάδα διατήρησαν βιώσιμη την ύπαιθρο και τα δάση μέχρι πρόσφατα.
Ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Αττικής «Άγιος Γεώργιος» καλεί όλους τους έντιμους συμπολίτες να συνυπογράψουν την ανάγκη για την εξεύρεση συμβιωτικής, ηθικής και βιώσιμης λύσης που θα επιτρέψει σε όλους να ζήσουν αρμονικά και ισορροπημένα στις πατρογονικές τοπικές κοινωνίες. Πληροφορίες: Μάγδα Κοντογιάννη, 690.69.62.549 και Κ. Μαντζουράνης, 694.82.50.720, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..
Η ζωή κάθε συνόλου, συστήματος, οργάνου πάνω στην Γη συμβιώνει σε ισορροπία. Τα 3 τρισεκατομμύρια μόρια ενός ανθρώπου ζουν συμβιωτικά και σε ισορροπία με 100.000.000.000 ιούς, βακτήρια και ένζυμα, επωφελή και ανωφελή, μέσα στο ίδιο το κορμί του. Η ανισορροπία επιφέρει ασθένειες, θάνατο. Υπάρχει μία νεκρή ζώνη στον πλανήτη Γη, στη θάλασσα του Ομάν. Τέσσερα ακόμη τέτοια μέρη πιστεύεται πως υπάρχουν στη Γη και εκτιμάται πως έχουν προκληθεί από διαταραχή μεταξύ των ισορροπιών.
Πριν καταστεί η περιοχή της Αττικής που ζούμε νεκρή ζώνη για όλους, ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Αττικής καλεί όλους τους συμπολίτες να συνυπογράψουν την ανάγκη για την εξεύρεση συμβιωτικής, ηθικής και βιώσιμης λύσης που θα επιτρέψει σε όλους να ζήσουμε αρμονικά και ισορροπημένα στις πατρογονικές τοπικές κοινωνίες μας.
Το 83% όλων των άγριων θηλαστικών έχουν εξαφανιστεί μετά την άνοδο του ανθρώπινου πολιτισμού, αυτού που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «αστικού πολιτισμού». Αυτή τη στιγμή στα αστικά κέντρα ζει το 55% του πλανήτη. Ο πληθυσμός των πόλεων από 751 εκ. ανθρώπους το 1950 έφτασε τα 4.200.000.000 αστούς το 2018. Οι μεγάλες πόλεις, π.χ. η Αθήνα, όπως οι μαύρες τρύπες στο σύμπαν, καταβροχθίζουν τα πάντα…
Ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Περιφέρειας Αττικής «Άγιος Γεώργιος» πιστεύει στην τοπική ανάπτυξη όπως ορίζεται από τον καθηγητή Γ. Δαουτόπουλο, δηλαδή ως «σχεδιασμένη αλλαγή σε κοινοτικό επίπεδο που αποβλέπει στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του τοπικού πληθυσμού και μπορεί να υποβοηθηθεί από έναν φορέα αλλαγής σε τρόπο ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή συμμετοχή των κατοίκων τόσο στον προσδιορισμό του περιεχομένου του τοπικού προγράμματος, όσο και στη διαδικασία υλοποίησής του» και απαιτεί την ισότιμη συμμετοχή των πολιτών-κτηνοτρόφων στη συνδιαμόρφωση της ανάπτυξης του τόπου τους.
Και ενώ παρακολουθούσαμε το πρόβλημα της υπαίθρου της Αττικής από την πλευρά των αγροτών, βρήκαμε στο dasarxeio.com (1/6/2018) το άρθρο «Δυστοπική πόλη» του κ. Α. Καπετάνιου, δασολόγου – περιβαλλοντολόγου, από την πλευρά των αστών, που αναγράφει:
«Καλώς ήλθατε στην κόλαση, θα λέγαμε, με δικαιολογημένη υπερβολή βεβαίως. Στην κόλαση της σύγχρονης πόλης! Σε τι συνίσταται η κόλαση; Όχι φυσικά στα καζάνια με τους βασανισμένους αμαρτωλούς. Αν και από μία άποψη κάπως έτσι θα μπορούσε να θεωρηθεί η κατάσταση που βιώνει ο σύγχρονος αστός στην “πόλη της κολάσεως”. Η απαξίωση της ζωής με τον τρόπο που επιτάσσουν οι νέοι καιροί και η κατοίκηση στις αβίωτες (τερατου)πόλεις που δημιουργήσαμε είναι η κόλαση των καιρών μας. Και στο κολαστήριο τούτο θυσιάζεται ο δημιουργός του, ο άνθρωπος, που αυτοκτονεί σε εικονικούς παραδείσους, έστω κι αν θεωρεί πως ζει όπως ζει δαπανούμενος!
»Ας ανατρέξουμε, όπως είναι το ορθό, στη σοφία των προγόνων μας, των αρχαίων Ελλήνων, για να δούμε πώς αυτοί εννοούσαν την κατοίκηση στο άστυ. Υποστήριζαν λοιπόν ότι οι “παρά φύσιν” μεγάλες πόλεις αποτελούσαν εν δυνάμει κέντρα καταναλωτισμού και παρασιτισμού. Οι άνθρωποι εκεί χάνονται και οι ανθρώπινες σχέσεις παραδίνονται στη φθορά. Μήπως είχαν άδικο; Μήπως υπερέβαλλαν;
»Μάλλον όχι αν κρίνουμε από τη σημερινή πραγματικότητα. Είπαμε ότι αποτελεί ανάγκη η λειτουργία του ανθρώπου εν συνόλω. Ανάγκη κοινωνική, μα και λειτουργική. Ορθόν. Όμως δεν υπολογίσαμε το όριο αντοχής των κοινωνικοσυστημάτων που δημιουργούμε, το όριο περιβαλλοντικής και λειτουργικής ανταπόκρισης των αστικών οικοσυστημάτων με τον άνθρωπο ενεργό».
Δέστε: Στην Αθήνα κατοικεί το 34% του πληθυσμού της χώρας (επίσημα – αν μπορούσαμε να καταγράψουμε όλους τους λαθροβιούντες, τους λαθροεισελθόντες και σκίσαντες τα χαρτιά τους μετανάστες και τους τουρίστες, αλλά και τους ταλαίπωρους Έλληνες πολίτες που κατεβαίνουν για μια δύο μέρες στην Αθήνα για τις συναλλαγές τους (sic) με το αθηνοκεντρικό κράτος, τότε ίσως στην Αθήνα συγκεντρώνεται το 60% του πληθυσμού) και εκτυλίσσεται το 60% του ακαθάριστου εγχωρίου προϊόντος, μία απίστευτη δηλαδή συσσώρευση ανθρώπινου δυναμικού, δραστηριοτήτων, πόρων και ενέργειας, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο αναμένεται ότι έως το έτος 2030 τα 2/3 των κατοίκων του πλανήτη, πάνω δηλαδή από το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού, θα κατοικεί σε αστικά κέντρα – το ποσοστό αυτό το έτος 2003 ήταν 48% και το έτος 1950 ήταν 30%.
Μόνο μία νέα δήλωση συμβίωσης – επιβίωσης των συμβιούντων σε μία περιοχή ανθρώπων – πολιτών για τοπική ανάπτυξη ίσως θα μπορούσε να αποτελέσει αρχή για μία νέα ελπιδοφόρα περίοδο για όλους.
Συγχαρητήρια στον Κτηνοτροφικό Σύλλογο Αττικής «Άγιος Γεώργιος» που ξεκίνησε και καλεί όλους τους έντιμους συμπολίτες να συνυπογράψουν την ανάγκη για την εξεύρεση συμβιωτικής, ηθικής και βιώσιμης λύσης που θα επιτρέψει σε όλους να ζήσουν αρμονικά και ισορροπημένα στις πατρογονικές τοπικές κοινωνίες. Μπράβο. Το γάλα πρέπει να συνεχίσει να χρειάζεται αγελάδες και πρόβατα και κτηνοτρόφους, όλους μαζί συμβιωτικά.
Δημήτρης Μιχαηλίδης,
Δημοσιογράφος – «ΑγροΝέα»
Share this post
