Τη Δευτέρα 10 Ιαν. 2022, στις 21.00 (έως 22.00), στον ιστότοπο www.stent.net.gr, ξεκινά τις συζητήσεις το «Agro Bus» με πρώτο θέμα συζήτησης με την κα Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη την «Πολιτιστική κληρονομιά ως μοχλό ανάπτυξης για το μέλλον».
STENT.net.gr είναι η διαδικτυακή τηλεόραση που δημιούργησε η πλατφόρμα Skywalker-Εργασία στην Ελλάδα ως προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, και από 10 Ιαν. 2021 θα έχει 24ωρο πρόγραμμα.
Από το 2012 και το 2020-2021, ακόμα και εν μέσω πανδημίας, το Skywalker-Εργασία στην Ελλάδα ανέπτυξε την κοινωνική του προσφορά με το Athens Job Festival, το Thessaloniki Job Festival, τα JobDays, το HR Community, Education Festival, Μονοπάτια (Επιχειρηματικότητας, Απασχολησιμότητας, Καινοτομίας κ.α.), Φεστιβάλ Εθελοντισμού, Hobby Festival και GRBossible-Φεστιβάλ Νεοφυούς Επιχειρηματικότητας με υβριδικές εκδηλώσεις (και φυσική παρουσία και διαδικτυακή συμμετοχή) και με πολλές άλλες εκδηλώσεις και συζητήσεις.
Επίσης, το Skywalker-Εργασία στην Ελλάδα μαζί με το ειδησεογραφικό του έργο συνέχισε την προσφορά του με τις εκδόσεις Στέντορας, όπου ανάμεσα στις εκδόσεις εντοπίζουμε το βιβλίο «Σκέψεις για την αγροτική ανάπτυξη» ISBN 978-618-84431-0-5, το βιβλίο «Σκέψεις για την κοινωνική οικονομία» ISBN 978-618-84431-1-2, το βιβλίο «Σκέψεις για την τοπική ανάπτυξη» ISBN 978-618-84431-2-9 και πρόσφατα το βιβλίο «Σκέψεις εν μέσω Covid-19» ISBN 978-618-84431-3-6.
Κάθε ημέρα από 10 Ιαν. 2022, στις 21.00-22.00, με συντονιστή τον γράφοντα («Αγρονέα», 6998 282382) με τον γενικό τίτλο «Agro Bus» θα συζητούνται θέματα του αγροτικού χώρου, όπως αγροτική επιχειρηματικότητα, αγροτική ανάπτυξη, τοπική ανάπτυξη, κοινωνική οικονομία και πολλά άλλα, με συμπολίτες και τη βοήθεια του διαδικτύου.
Τη Δευτέρα 10 Ιαν. 2022, στις 21.00, στον ιστότοπο www.stent.net.gr ξεκινούν οι συζητήσεις στο «Agro Bus» με πρώτο συμβολικά θέμα την «Πολιτιστική κληρονομιά ως μοχλό ανάπτυξης για το μέλλον» και σχολιάστρια-πρώτη προσκεκλημένη την κα Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη, Ομότ. Eρευνήτρια, τ. Δ/τρια Κέντρου Ερεύνης Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, Μέλος της Εθνικής Επιτροπής «Αθήνα 2021» και Πρόεδρο της Επιτροπής Χειροτεχνίας του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Αν η «επιστροφή στις ρίζες» ήταν ρομαντική, η «επιστροφή στην τοπικότητα-locality» είναι ανάγκη και ο λαϊκός πολιτισμός, η πολιτιστική κληρονομιά (άυλη και υλική) είναι εφαλτήριο ανάπτυξης για ένα καλύτερο μέλλον. Μάλιστα εξ επαγγέλματος οι φροντιστές του περιβάλλοντος (φυσικού, κοινωνικού, τεχνολογικού, πολιτιστικού, οικονομικού κ.λπ.) είναι οι κάτοικοι την υπαίθρου, οι αγρότες, που μέχρι σήμερα το φρόντιζαν.
Ίσως για αυτό η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 20/12/2021 διακήρυξε την έναρξη της δημόσιας διαβούλευσης φορέων (προσοχή: οργανωμένων φορέων, όχι πολιτών) για το Αγροτικό Σύμφωνο 2040, με προοπτική τον Ιουν. 2022 να παραδοθεί το πόρισμα-έκθεση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και να υιοθετηθεί από όλα τα ινστιτούτα της Ε.Ε. μέσα στο 2022 για μια ευημερούσα αγροτική ύπαιθρο.
Η κα Αικ. Πολυμέρου-Καμηλάκη, ανάμεσα σε όσα εξέφρασε, καταλάβαμε ότι: κοιτίδα του λαϊκού πολιτισμού είναι η αγροτική ύπαιθρος, η οποία καταστράφηκε και υποβαθμίστηκε τον 20ό αιώνα, ίσως και λόγω συστηματικής επίθεσης αστών, αλλά και διότι υπέστη δύο ισχυρά καταστροφικούς Παγκόσμιους Πολέμους, δύο-τρεις Βαλκανικούς Πολέμους, πολεμικές καταστροφές (1897, 1922), πολλές αλλαγές συνόρων, υποδοχή 1,5 εκατ. Ελλήνων προσφύγων και έναν ολέθριο για την κοινωνική συνοχή του ελληνισμού Εμφύλιο Πόλεμο. Όλα αυτά αποδιοργάνωσαν την αγροτική ύπαιθρο, κοιτίδα του λαϊκού πολιτισμού, ενώ συγκέντρωσαν πολλούς στα μεγάλα τσιμεντένια τεχνητά αφύσικα αστικά κέντρα.
Από το 1990 προέκυψε η μετανεωτερική επιστροφή στις ρίζες ως στροφή στην τοπικότητα με συντονισμένες ενέργειες για την προστασία της Άυλης Πολιτισμικής Κληρονομιάς. Η «άυλη κληρονομιά» Intangible Cultural Heritage, που εισήχθη από την Unesco, περιλαμβάνει γνώσεις, πρακτικές, τεχνικές και εκφράσεις των τοπικών κοινοτήτων, που ευρίσκονται σε αλληλεπίδραση με τη φύση, δηλαδή γνώσεις που αποτελούν κτήμα του παραδοσιακού προφορικού πολιτισμού των τοπικών κοινοτήτων και εκφράζονται συλλογικά μέσω διαφόρων πρακτικών. Τα στοιχεία αυτά μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά και προσφέρουν στην κοινότητα αίσθηση τοπικής ταυτότητας και συνέχειας στον χρόνο. Ο λαϊκός πολιτισμός μέσα από τη στροφή αυτή αποκτά νέο νόημα, καθώς ξαναπροσδιορίζεται η συνεισφορά του στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, της συλλογικότητας και στην οικονομική ανάπτυξη της κοινότητας.
Αν ο πολιτισμός της Δύσης είναι βασισμένος στον «χρόνο» (time is money, στο κέντρο του οικισμού ένα ρολόι που μάλιστα χτυπά στις μισές και ολόκληρες κ.λπ.), και αν ο πολιτισμός της Ανατολής είναι βασισμένος στην εσωτερική ηρεμία (νιρβάνα, γιόγκα κ.λπ.), οι σύγχρονοι διανοητές-στοχαστές προτείνουν την επάνοδο της ανθρωπότητας στους πολιτισμούς του «χώρου» και των «κοινωνιών», δηλαδή του «τόπου», των παραδοσιακών κοινωνιών και των αξιών που αυτές εκπροσωπούν. Και η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση.
Σε αξιακό επίπεδο, η σχέση με τον τόπο, με τη γη, που συνδέεται άρρηκτα με τη φύση, όπως την είχε αναπτύξει ο ελληνικός πολιτισμός (Νηριίδες για τα νερά, Δρυάδες για τα δέντρα), θεμέλιο των πολιτισμών του «τόπου», έχει αρχίσει από τη δεκαετία του 1980 να επανέρχεται στο προσκήνιο. Η υπεράσπιση της πάτριας γης και το αντίστοιχο ήθος υπήρξε διαχρονικό γνώρισμα των πολιτισμών του τόπου, και αυτό εκφράζεται πλήρως με τους αγρότες, που είναι ισχυρά συνδεδεμένοι με τη γη τους, με τον τόπο τους, και δεν άφησαν την πατρίδα για να μεταναστεύσουν στην κρίση του 2010, όπως λέει η κα Μάγδα Κοντογιάννη, κτηνοτρόφος στο Μενίδι. Μάλιστα μερικοί ισχυρίζονται ότι υπάρχει και μιας μορφής επιστροφή στην ύπαιθρο.
Έτσι, ο λαϊκός πολιτισμός του αγροτικού ελληνικού χώρου, που γνώρισε τον 20ό αιώνα την απαξίωση εν ονόματι μιας υπερεκτιμημένης παγκοσμιοποιημένης ισοπεδωτικής τεχνητής αστικής κοινωνίας, απασχολεί σοβαρά τη διεθνή σκέψη και τις σύγχρονες τάσεις, ακόμα και σε διεθνείς δομές όπως η Ε.Ε., η οποία διακηρύσσει ένα καινοφανές Αγροτικό Σύμφωνο 2040 για μια ευημερούσα Αγροτική Ύπαιθρο. Ευτυχώς που οι διαχρονικοί δεσμοί του Έλληνα με τον χώρο (εντοπιότητα) δεν άφησαν να εξαφανιστούν όλα.
Μια αρμονική συμβίωση με το παρελθόν μέσω μιας ανάπτυξης που θα συνδυάζει την οικονομία με την ποιότητα ζωής είναι αυτό που έχει κατά καιρούς χαρακτηριστεί ως βιώσιμη ή αειφόρος ή ακόμα αξιοβίωτη ανάπτυξη για το μέλλον. Η βιώσιμη ανάπτυξη, δηλαδή η ανάπτυξη με οικολογικό πρόσημο, αποτελεί σήμερα τη μόνη πολιτική που μπορεί να βγάλει την ανθρωπότητα από τα αδιέξοδα της περιβαλλοντικής και οικονομικής κρίσης χωρίς να καταναλώνει περισσότερα από όσα διαθέτει ο πλανήτης ετησίως.
Με την πανδημία Covid-19, όπως ορίστηκε από το Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, οι παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες έχουν υποστεί σοβαρές βλάβες αξιοπιστίας και η πίστη στην παγκοσμιοποίηση έχει κλονιστεί μάλλον ανεπανόρθωτα (πέραν από τα χρηματοοικονομικά), ενώ η τοπικοποίηση, οι τοπικές εφοδιαστικές αλυσίδες, τα τοπικά σύμφωνα, η τοπική αγροδιατροφική ασφάλεια (αυτάρκεια;) και η τοπική γαστρονομία έχει αποκτήσει νέα δυναμική.
Το διαδικτυακό STENT TV ξεκινά με το σημαντικότερο θέμα για το μέλλον, την «Πολιτιστική κληρονομιά ως μοχλό ανάπτυξης για το μέλλον», με προσκεκλημένη την κα Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη, τη Δευτέρα 10 Ιαν. 2022, στις 21.00.
Τρίτη, 11/1/22, κα Μάγδα Κοντογιάννη, «Οι κτηνοτρόφοι της Αττικής το 2022»
Τετάρτη, 12/1/22, κ. Λουκάς Μπρέχας, «Ο ΟΗΕ υπέρ του συνεργατισμού-συνεταιρισμού»
Πέμπτη, 13/1/22, κ. Ανδροκλής Γιάτσογλου, «Οι αγορές αγροτών των βιοκαλλιεργητών»
Παρασκευή, 14/1/22, κ. Δημήτρης Ρουκάς, «Η διατροφή στην εκτροφή είναι σημαντική»
Δημήτρης Μιχαηλίδης, «ΑγροΝέα», «Agro Bus»
Share this post
