Η κα Μαριέττα Ανδόνικου (210.94.08.750, εσωτ. 103, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., υπεύθυνη εξυπηρέτησης δημοσιογράφων του The Economist Event) μου ενεχείρισε αντίτυπο της έκδοσης του «Economist» «Ο Κόσμος το 2018», για το οποίο ήδη έγινε τμηματική παρουσίαση στον «Στέντορα» της 24/2/2018. Και μόνο από τα περιεχόμενα να έβλεπες την έκδοση, είχε πάρα πολλά και σημαντικά θέματα και από πολύ σημαντικούς αρθρογράφους. Σε συνέχεια της προηγούμενης καταγραφής συνεχίζουμε με τον κατάλογο των περιεχομένων ως ελάχιστη συμβολή για όσους θέλουν να έχουν μία εικόνα των πολύ ενδιαφερόντων θεμάτων που προσεγγίζει «Ο Κόσμος το 2018».
Μετά λοιπόν τους 69 τίτλους που ήδη αναφέρθηκαν συνεχίζουμε με τους υπόλοιπους 63 τίτλους όπως αναφέρονται στα περιεχόμενα της έκδοσης «Ο Κόσμος το 2018»:
«Διεθνή»
- Οι περυσινές μας επιτυχίες και αποτυχίες: Ώρα για ταρό
- Οι αριθμοί για το 2018: Ευρηματικοί συνδυασμοί αριθμών
- H Graca Machel και ο Richard Branson για την κληρονομιά του Μαντέλα
«Ευτυχία»
- Οι απειλές και οι τέρψεις της σύγχρονης ζωής: Ευτυχισμένοι;
«Ο Κόσμος σε Αριθμούς»
- Προβλέψεις για 81 χώρες
- Προβλέψεις για 15 βιομηχανίες
«Επιχειρήσεις»
- Οι νέοι αυστηροί κανονισμοί προστασίας δεδομένων της Ε.Ε.: Ο Dodd Frank των δεδομένων
- Θανάσιμα δεδομένα: Επισφαλώς και ανασφαλώς
- Ο KaiFu Lee για τη συγχώνευση του on-line και του off-line
- Συστήνοντας το 5G: Το wireless αλλάζει μορφή
- Το ξεκαθάρισμα των media:Ακόμα δεν έχετε στριμάρει τίποτα
- Η έκρηξη των e-sports: Ας αρχίσουν οι αγώνες
- Το μέλλον της πυρηνικής ενέργειας: Ανθεκτική στην τήξη;
- COEs και πολιτική: Ο ψηφοφόρος είναι ο βασιλιάς
- Τα μεγάλα οχήματα προσπερνούν: Ο θρίαμβος των SUV
- Hair India πωλείται: Ένας αερομεταφορέας αγωνιά
- Δουλεύοντας για τον αλγόριθμο: Βοηθώντας τους εργοδότες να είναι αμερόληπτοι
- Πολυτέλεια για τους millennials: Εμπειρία vs ελπίδας
- Ο Bob Iger για τη νέα σελίδα στα παραμύθια
«Οικονομία»
- Χρηματιστηριακό ράλι: Πολύ καλό για να διαρκέσει
- Η επόμενη κρίση: Ήταν μία μικρή οικονομία
- Απόκλιση τραπεζικών κανονισμών: Η Ευρώπη σφίγγει, η Αμερική χαλαρώνει
- Οι πόλεις και το City: Το κάλεσμα του Brexodus
- Επικίνδυνα start-ups: Ρίσκο δίχως κέρδος
- Διορθώνοντας τη ζημιά από τα derisking: Ουπς
«Επιστήμη & Τεχνολογία»
- Εντυπωσιακές διαστημικές αποστολές: Αγγίζοντας τα αστέρια
- Παρακολουθώντας τον Bennu τον αστεροειδή: Πορεία σύγκρουσης
- Λογαριάζοντας τα κβαντικά άλματα: Διεμπλεκόμενο διαδίκτυο
- Τεστάροντας τον Αϊνστάιν: Τρύπα στη θεωρία της σχετικότητας
- Τα ρομπότ παρελαύνουν: Ένα χρονολόγιο ανθρώπινης απαξίωσης
- Νέα εποχή για την ιατρική: Η αποσιώπηση είναι χρυσός
- Εμβόλιο για την ελονοσία: Σώζοντας τα παιδιά
- O Feng Zhang για τη βιολογία ως παιδικό παιχνίδι
«Πολιτισμός»
- Τι είναι πολιτισμός: Το BBC θέτει ένα μεγάλο ερώτημα
- Το ψηλότερο άγαλμα του κόσμου: Η (αν)έγερσή του στο Iron Man
- Ένα έτος πολιτισμού: Η μεγάλη απόδραση
- Το τσίρκοστα 250 του: Παραμένοντας συναρπαστικό
- O Rem Koolhaas για την ύπαιθρο
«Εις μνήμην»
- Αυτοκίνητα με προσωπικότητα
«Ελλάδα»
- Ορόσημο το 2018: Του Αλέξη Τσίπρα
- Η θέση που μας αξίζει: Του Κυριάκου Μητσοτάκη
- Οι αντίξοοι άνεμοι θα επιμείνουν
- Εθνικές εκκρεμότητες
- The dark side of the moon
- Εξωστρέφεια και ανάπτυξη
- Υδρογονάνθρακες και δεδομένα
- Ψηφιακός μετασχηματισμός
- Η εκπαίδευση καινοτομεί
- Συναίνεση ενημερωμένου ασθενούς
- Η επιδημία της παχυσαρκίας
- Συνάντηση τέχνης και επιστήμης
«Κύπρος»
- Η Κύπρος της νέας εποχής: Του Νίκου Αναστασιάδη
- Στόχος οι τομές
- Η Κύπρος σε σταυροδρόμι
- Η ευκαιρία για την Κύπρο
- Κεφαλαιαγορά σε μετεξέλιξη
- Δυνατή κοινωνία
- Σε σταθερή πορεία
- Κύπρος και διακυβέρνηση
- Συναρπαστικό μέλλον
Με πολλή προσοχή επισημαίνουμε από το πρώτο άρθρο με τίτλο «Η ταλάντωση του εκκρεμούς: Τρεις λόγοι για τους οποίους αναμένεται αλλαγή της ισορροπίας μεταξύ κυβερνήσεων και αγορών» της Zanny Minton Beddoes την επιβεβαίωση του «εκκρεμούς». Μάλιστα, όπως επισημαίνεται, μετά τη σχεδόν συντριβή της αγοράς (τράπεζες…) και την επιβεβαίωση της εξουσίας των κρατών το 2008 ακόμα και μέσω της χρηματοδότησης των τραπεζών (όλοι έδωσαν από κάτι, οι Η.Π.Α. έδωσαν 700 δισ. $ στις τράπεζές τους, η Ελλάδα μόνο 50 δισ. €…) είχαμε έξαρση του λαϊκισμού το 2015-2016. Έτσι τουλάχιστον έδειχναν οι εκλογικές αναμετρήσεις με επικράτηση βαριά λαϊκιστών (σχεδόν εθνικιστών), όπως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. (Ελλάδα), ο Φάραζ (Αγγλία), ο Τραμπ (Η.Π.Α.), o Μακρόν (Γαλλία), στην Αυστρία κ.λπ. κ.λπ.
Στην παγκόσμια ιστορία η ισχυρή παγκοσμιοποίηση δημιουργούσε ισχυρούς εθνικισμούς και αυτοί με τη σειρά τους αποκαθιστούσαν τις μεγάλες ανισορροπίες με πολέμους. Η παγκοσμιοποίηση στην προ του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου εποχή ήταν πολύ μεγαλύτερη από όση υπάρχει σήμερα. Μην ξεχνάμε τις αποικίες και τη μεγάλη βρετανική αυτοκρατορία, που δημιουργούσαν ισχυρή παγκοσμιοποίηση. Οι τότε εθνικισμοί δημιούργησαν τον πρώτο και δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Σήμερα όμως τα 88 κράτη που θυμάμαι εγώ στα εφηβικά μου χρόνια (1966) έχουν γίνει 193 κράτη και άλλες 30 επίσημες αντιπροσωπίες στον Ο.Η.Ε. Κάθε άλλο παρά συγκέντρωση, μάλλον πολυδιάσπαση. Από την άλλη, παρακολουθώντας τη μέση ιδιοκτησία, βλέπουμε να μειώνεται συνεχώς. Θα μου πείτε, η μία ενιαία Κίνα έγινε πολλές ιδιοκτησίες γης στο νέο περιβάλλον. Δεν υπάρχει καμιά αντίρρηση. Δεν ερμηνεύουμε τις καταστάσεις, απλώς τις καταγράφουμε και η καταγραφή δεν δείχνει τάση συγκέντρωσης, αλλά κατακερματισμού και αποκέντρωσης.
Ταυτόχρονα παρατηρούμε μία συνεχή ισχυρή πίεση των 10 (ή περισσοτέρων) κέντρων χρηματικού ελέγχου για ξεπέρασμα των κυβερνήσεων (εκκρεμές εξουσίας είναι ακόμα μεταξύ κυβερνήσεων και τραπεζών) με καινοφανείς συμφωνίες, όπως είναι η CETA, η TTIP και πολλές άλλες, που βάζουν τις κυβερνήσεις στην άκρη και δίνουν απόλυτη προτεραιότητα στην αγορά (επενδυτές, τράπεζες, πολυεθνικές κ.λπ.).
Ο πόλεμος θα συνεχίζεται με πολλά θύματα εκατέρωθεν, αλλά μόνο στο επίπεδο των απλών πολιτών. Είναι καιρός οι πολίτες και οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους. Να οργανωθούν οι ανοργάνωτοι πολίτες όχι σε κόμματα (διότι αυτά είναι τροφοδότες των κυβερνήσεων) ούτε σε εταιρίες (διότι τότε θα παίζουν το παιχνίδι των τραπεζών), αλλά στις μη εκχρηματισμένες δράσεις της κοινωνίας.
Και επειδή η συνεννόηση σε κεντρικό επίπεδο στα μεγάλα κράτη χωρίς φαραωνικές ή σταλινικές δομές/οργανώσεις είναι σχεδόν αδύνατη, ίσως θα μπορούσαμε να οργανωθούμε οι πολίτες στο ανθρώπινο επίπεδο, που είναι η κοινωνία.
Στην «Ταλάντωση του εκκρεμούς» επισημαίνονται θεμελιώδεις τεχνολογικές ανακαλύψεις που σηματοδότησαν κρίσιμες αλλαγές. Απλώς τοποθετούνται μόλις 10 χρόνια πριν, ενώ στην πραγματικότητα οι τεχνολογικές αλλαγές που σηματοδότησαν την εποχή της Βιομηχανικής Επανάστασης, που ήταν η ατμομηχανή, συνέβησαν πριν 200 χρόνια και πράγματι άλλαξαν όλη την ζωή στον πλανήτη και από την Αναγέννηση (1400-1800) περάσαμε στη Βιομηχανική Επανάσταση (1800-2050).
Η σύγχρονη τεχνολογική αλλαγή είναι το διαδίκτυο, που επιτρέπει την άμεση δημοκρατία χωρίς αντιπροσώπους (μήπως πρέπει να μειωθούν πάρα πολύ οι βουλευτές και στην Ελλάδα, όπου εκλέγουμε 27 βουλευτές ανά 1.000.000 κατοίκους, την υψηλότερη αναλογία, με αμέσως μετά την Πορτογαλία με 21 βουλευτές, την Τσεχία και την Ουγγαρία με 20, τη Γαλλία με 9 και τη Γερμανία με 8), και ο εκδημοκρατισμός της ενέργειας, αφού πλέον ο κάθε ένας κάτοικος του πλανήτη μπορεί με τη σύγχρονη τεχνολογία να αξιοποιεί την ενέργεια του ηλίου απευθείας, χωρίς κεντρικό έλεγχο.
Ήδη κατέστησαν εμφανείς οι δυνατότητες και οι πρώτες αντιδράσεις φαίνεται ότι είναι από το ένα άκρο του εκκρεμούς (τους πολιτικούς με τις κυβερνήσεις τους) με το νέο ευρωπαϊκό πλαίσιο προστασίας προσωπικών δεδομένων (sic) και την επίθεση στους τεχνολογικούς γίγαντες (Facebook, Google, Amazon κ.λπ.), ενώ ήδη έχουμε την άρνηση του Τραμπ να συνυπογράψει την TTIP, η οποία στην ουσία ενίσχυε τα μονοπώλια της αγοράς (ο άλλος πόλος του εκκρεμούς).
Είναι μία πολύ καλή ευκαιρία για τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών να οργανωθούν, να επέμβουν σε όσα κέντρα εξουσίας μπορούν, ξεκινώντας από την Οικονομική & Κοινωνική Επιτροπή (Ο.Κ.Ε.) κάθε κράτους-μέλους. Πρέπει επίσης να ενισχυθούν στα πλαίσια των σημερινών δυνατοτήτων οι ομοσπονδίες και οι συνομοσπονδίες οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, όχι των κομμάτων. Όχι κεντρικών δομών με παραρτήματα κατά τόπους, αλλά αυτόνομες οργανώσεις πολιτών που ελεύθερα θα συμπράττουν σε κέντρα συντονισμού και όχι σε δομές που θα εντέλλονται τις οργανώσεις-μέλη τους.
Από την άλλη «σπάνοντας» τις κεντρικές υπεροργανώσεις των πολυεθνικών της αγοράς, αξίζει να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε short supply chain (τοπικές εφοδιαστικές αλυσίδες), όπου τα τοπικώς παραγόμενα αγαθά θα υφίστανται επεξεργασία τοπικά με παραδοσιακές συνταγές (πολιτισμός) και θα καταναλώνονται κυρίως τοπικά (από τους κατοίκους και τους επισκέπτες) ή θα ανταλλάσσονται οριζόντια με άλλες τοπικές δομές, όμορες ή παραδίπλα, χωρίς να τροφοδοτούν ή να εξαρτώνται από υπερτοπικά κέντρα της αγοράς.
Όλες οι προοπτικές είναι μπροστά μας και η δημοσιογραφία των πολιτών μάς δίνει ακόμα μία επιπλέον προοπτική, που ο «Στέντορας» εξυπηρετεί πάρα πολύ. Τελικά το δείπνο ήταν «βαρύ» και η έκδοση του «Economist» «Ο Κόσμος το 2018» πολύ καλή.
Δημήτρης Μιχαηλίδης,
Δημοσιογράφος στα «ΑγροΝέα»
Share this post
