Κάθε 300 περίπου χρόνια ο δυτικός πολιτισμός αλλάζει εποχή: Μεσαίωνας, Αναγέννηση, Βιομηχανική Επανάσταση, Κοινωνία της Γνώσης. Φαίνεται μάλιστα από στατιστική παρακολούθηση ότι η μεταβατική περίοδος διαρκεί 30-40 χρόνια.
Η αλλαγή οφείλεται κυρίως στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, όπως η τυπογραφία (1455) κατά την Αναγέννηση, η ατμομηχανή (1763) κατά τη Βιομηχανική Εποχή και οι τεχνολογίες πληροφορικής (2050) κατά την Κοινωνία της Γνώσης ή όπως τη λένε μερικοί Εποχή 4.0. Η Κοινωνία της Γνώσης ξεκίνησε με αφορμή τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και φαίνεται ότι επιταχύνεται ραγδαία από την πανδημία του Covid 19, που πιέζει παντού ασφυκτικά όλους και όλα σε εφαρμογές ΙΤ (Information Technologies).
Άπειρες εφαρμογές των τεχνολογιών πληροφορικής στις συναλλαγές με το Δημόσιο, στην εργασία εξ αποστάσεως, στα logistics, στις επικοινωνίες, στις τηλεδιασκέψεις, στον τουρισμό, στο εμπόριο μέσω e-shop, ακόμα και με το click away, στους ηλεκτρονικούς καταλόγους προϊόντων και εικονικών καταστημάτων, στην ηλεκτρονική παραγγελιοληψία, ακόμα και στις εικονικές ηλεκτρονικές εκθέσεις, δημοπρατήρια και ηλεκτρονικά συνέδρια, που βέβαια όλα εξωθούν σε προτυποποίηση και τυποποίηση συναλλαγών και προϊόντων συναλλαγής.
Οι προσωπικές επαφές φαίνεται ότι εξυπηρετούν επαρκώς μόνο τις τοπικές συναλλαγές, αυτές που γίνονται μέσα στην κοινότητα των ανθρώπων και τις τοπικές εφοδιαστικές αλυσίδες, ενώ για ό,τι είναι πέραν του τοπικού (διαδημοτικές, περιφερειακές, υπερτοπικές, εθνικές, διεθνείς, παγκόσμιες συναλλαγές) μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνο με τεχνολογίες πληροφορικής και βέβαια συνακόλουθα από χρήστες με ικανότητες (εξοπλισμός, τυποποίηση κ.λπ.) και δεξιότητες διαχείρισης τεχνολογιών πληροφορικής.
Η οικονομική διαχείριση της κάθε περιόδου εξυπηρετήθηκε αποτελεσματικότερα κατά την Αναγέννηση από τη δημόσια οικονομική (κρατικός κουρβανάς, πουγκί φεουδάρχη), κατά τη Βιομηχανική Επανάσταση από την ιδιωτική οικονομική (αγορά, εταιρίες, τράπεζες κ.λπ.) και στην επερχόμενη Κοινωνία της Γνώσης ή Εποχή 4.0 προβλέπεται να εξυπηρετηθεί αποτελεσματικότερα από την κοινωνική οικονομία (συνεργατισμοί, ηθικές τράπεζες, αλληλόχρεα κεφάλαια κ.λπ.).
Άκουγα αυτές τις ημέρες εξαιρετικούς επαγγελματίες, καλούς οικογενειάρχες, πετυχημένους αγρότες να συζητούν όσο μπορούσαν πιο ψύχραιμα την καταστροφή που «έπεσε» στο κεφάλι τους, επειδή κάποιοι με εξουσία αποφάσεων καταλάβαιναν καλύτερα την ψυχική-πνευματική ανάγκη των ανθρώπων να πάνε να αγοράσουν βιβλία στα βιβλιοπωλεία, αλλά δεν καταλαβαίνουν την ψυχική ανάγκη των ανθρώπων να φέρουν ψηφίδες «άνοιξης» στον χειμώνα της πανδημίας με δρεπτά άνθη.
Ακόμα και οι γείτονες Ιταλοί χρησιμοποίησαν ως σύμβολο της εκστρατείας εμβολιασμού ένα αγριολούλουδο, το ηρανθές ή πρίμουλα ή παναγίτσα ή δρακάκι (primulaceae), με σύνθημα «η Ιταλία ξαναγεννιέται μαζί με ένα λουλούδι» μετά την πανδημία του Covid 19. Το στιλιζαρισμένο μοβ λουλούδι σχεδίασε ο γνωστός Ιταλός αρχιτέκτονας Τ. Μποέρι, ο οποίος δήλωσε ότι «πρόκειται για ένα σύμβολο της άνοιξης και της αναγέννησης της χώρας, μετά από αυτή την παρατεταμένη, σκοτεινή περίοδο» (ΑΠΕ-ΜΠΕ). Η πρίμουλα είναι το λουλούδι που ανθίζει πρώτο μέσα στον χειμώνα. Το όνομα της πρίμουλας προέρχεται από τα λατινικά και σημαίνει «πρώτη».
Εάν θα θέλαμε μια σηματοδότηση για τη νέα εποχή θα διάλεγα ένα «μπουκέτο» που θα είχε περισσότερους συνεταιρισμούς (όχι υβρίδια με τέτοιο όνομα). Περισσότερη φροντίδα για το περιβάλλον, κυρίως φυσικό και την κατά τόπους ισορροπία του, αλλά εξίσου για το κοινωνικό περιβάλλον και την τοπική κοινοτική ανάπτυξη. Περισσότερη φροντίδα για το πολιτιστικό περιβάλλον και την τοπική παράδοση, όχι ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση, αλλά διεθνή συμμαχία πατριωτών. Περισσότερο σεβασμό για τους φροντιστές του περιβάλλοντος που είναι οι αγρότες. Περισσότερο ενδιαφέρον για την πρωτογενή παραγωγή και την τοπική διατροφική αυτάρκεια. Και πολλή επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων.
Την περίοδο των απαγορεύσεων μια ομάδα ενεργών πολιτών καθιέρωσε τις ανοικτές συζητήσεις για την κοινωνική οικονομία κάθε Δευτέρα, στις 20.00. Εξαιρετικές.
Την περίοδο των απαγορεύσεων ένας αγροτικός σύλλογος απέκτησε την πλατφόρμα Zoom και κάνει δημόσιες διαδικτυακές συναντήσεις κάθε Τετάρτη, στις 12.00. Και κάθε Τρίτη, στις 20.00 κάνει συζητήσεις για αγρότισσες. Συγχαρητήρια.
Την περίοδο των απαγορεύσεων λόγω Covid 19 ένας αγροτικός συνεταιρισμός κάνει διοικητικό συμβούλιο διαδικτυακά κάθε ημέρα στις 19.00 και συζητάει όλα τα θέματα. Μπράβο του.
Άλλωστε ένας συνεταιρισμός βασίζεται στην αλληλοβοήθεια και εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών του. Το αξιακό σύστημα του συνεταιρισμού περιγράφεται ξεκάθαρα και απόλυτα αλλά και ελέγχεται από τη Διεθνή Συμμαχία Συνεταιριστών (ICA - International Cooperative Alliance, 1995) με τον ορισμό, τις αξίες, τις αρχές και τους άξονες της συνεταιριστικής πολιτικής.
Ο διεθνής αποδεκτός ορισμός του συνεταιρισμού είναι ο εξής: συνεταιρισμός είναι μια αυτόνομη οργάνωση προσώπων τα οποία συνδέονται εθελοντικά με σκοπό να εξυπηρετήσουν τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές ανάγκες και επιδιώξεις τους μέσω μιας συμμετοχικής και δημοκρατικά ελεγχόμενης επιχείρησης.
Οι συνεταιριστικές αξίες (values), όπως εξελίχθηκαν στον χρόνο από την εποχή του πρώτου καταναλωτικού συνεταιρισμού στο Rochdale, είναι της αυτοβοήθειας, της αυτοευθύνης, της δημοκρατίας, της ισότητας, της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης. Σύμφωνα με τη συνεταιριστική παράδοση, τα μέλη των συνεταιριστικών επιχειρήσεων πιστεύουν στις ηθικές αξίες της εντιμότητας, της ειλικρίνειας, της κοινωνικής ευθύνης και της μέριμνας για τους άλλους.
Οι συνεταιριστικές αρχές (principles) είναι:
- Εθελοντική και ανοικτή συμμετοχή
- Δημοκρατικός έλεγχος των μελών (ένα μέλος, μία ψήφος)
- Οικονομική συμμετοχή των μελών
- Αυτονομία και ανεξαρτησία
- Εκπαίδευση, κατάρτιση και πληροφόρηση
- Συνεργασία μεταξύ συνεταιριστικών εταιριών και
- Κοινοτικό ενδιαφέρον.
Οι βασικότεροι άξονες της συνεταιριστικής κοινωνικής πολιτικής, με την ευρύτερη έννοια του όρου, είναι η αύξηση του εθνικού προϊόντος, η αναδιανομή του εισοδήματος και του πλούτου, η περιφερειακή ανάπτυξη και η προώθηση προγραμμάτων κοινωνικού χαρακτήρα (όπως η προστασία του περιβάλλοντος, η ανάπτυξη πολιτιστικών δραστηριοτήτων, η στήριξη του αθλητισμού, η καλλιέργεια των ηθικών αξιών στη νέα γενιά, η συμπαράσταση στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, η οικονομική και ηθική ενίσχυση αναξιοπαθούντων ατόμων κ.λπ.).
Στη «μαυρίλα» των προβλημάτων της πανδημίας λόγω του Covid 19 απόλαυσα το Σάββατο, 19/12/2020, στις 19.00 ένα τετράωρο προβληματισμό παρακολουθώντας τη συζήτηση των μελών του Αγροτικού Ανθοπαραγωγικού Συνεταιρισμού Αθηνών (Ανθέων 21, Άνω Πατήσια, Αθήνα), σε τηλεδιάσκεψη που κλήθηκαν από τον πρόεδρο κ Αθανάσιο Κελμάγερ (6985 072259), με θέμα: «Η επόμενη μέρα μετά την πανδημία: στόχοι, διλήμματα, προβλέψεις, προβληματισμοί για το 2021». Όλοι ήταν εκεί με ανοικτά τα μικρόφωνα και τις οθόνες. Η διαδικτυακή συζήτηση πραγματοποιήθηκε με την αξιοποίηση της πλατφόρμας Ζoom του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής που πρόσφερε και προλόγισε η κα Μάγδα Κοντογιάννη, κτηνοτρόφος (6932 094231).
Ναι! Μπορεί να υπάρξει μια «άνοιξη» για την ελληνική κοινωνία και την ελληνική αγροτική παραγωγή στη νέα, μετά Covid 19 εποχή με τέτοιας μορφής αγρότες, με πραγματικά ελληνικά λουλούδια, δρεπτά άνθη από Έλληνες δεμένους με την πατρίδα. Απλά οι συντεχνίες πρέπει να μην πολεμούν λυσσαλέα την ελληνική παραγωγή και τους Έλληνες αγρότες παραγωγούς, χαϊδεύοντας τους εισαγωγείς.
Και τη Δευτέρα, 21 Δεκεμβρίου 2020, στις 20.00 συζητούν για την Έκθεση Κ.ΑΛ.Ο. 2019-2020 (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.).
Για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης (6998 282382)
Share this post
