Φέτα: Η φέτα, ο ελληνικός χρυσός ή λευκόχρυσος, όπως χαρακτηρίστηκε από ομιλητές στη διάρκεια ημερίδας (Ιωάννινα 17/3/2018), βρίσκεται αντιμέτωπη με κινδύνους απαξίωσης, συμπαρασύροντας την ελληνική κτηνοτροφία. Στις συμφωνίες με Καναδά και Ν. Αφρική, ενώ προστατεύονται 252 προϊόντα Π.Ο.Π., εξαιρέθηκε σκανδαλωδώς η φέτα. Σήμερα πολλές χώρες παράγουν λευκά τυριά με την ονομασία «φέτα». Τέτοιες συσκευασίες φέτας-μαϊμού παρουσίασε η περιφέρεια Ηπείρου, που είχε συγκεντρώσει από τις συμμετοχές της σε διάφορες εκθέσεις ανά τον κόσμο (καθηγητής Ε. Ανυφαντάκης, epiruspost.gr, 17/3/2018).

 

Δασμο-πόλεμος: Η χρηματοδοτική στήριξη της Ε.Ε. στους αγρότες (και στους Ισπανούς ελαιοπαραγωγούς) δεν στρεβλώνει το εμπόριο εν μέσω της αυξανόμενης έντασης (πόλεμος) στις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ Ε.Ε. και Η.Π.Α. Δασμούς αντιντάμπινγκ στις ισπανικές ελιές άνω του 17,13% επέβαλε το υπουργείο Εμπορίου των Η.Π.Α. τον Ιανουάριο του 2018. Οι Η.Π.Α. προγραμματίζουν συναντήσεις για να συζητηθούν οι εμπορικές σχέσεις των δύο πλευρών μετά την απόφαση που έλαβε να επιβάλει δασμούς στον εισαγόμενο χάλυβα και στο αλουμίνιο (euractiv.gr 16/3/2018).

 

Ψάρεμα: Η βιώσιμη εκμετάλλευση ιχθυαποθεμάτων στη δυτική Μεσόγειο ήταν το θέμα στις 19/3/2018 (Βρυξέλλες) με τους υπουργούς Γεωργίας. Στόχος των πολυετών σχεδίων είναι να εξασφαλιστεί η βιώσιμη εκμετάλλευση των αποθεμάτων ιχθύων και να βελτιωθεί η σταθερότητα και η μακροπρόθεσμη προβλεψιμότητα για τους αλιείς. Η Ε.Ε. στις 6/3/2017 υπέβαλε στο Συμβούλιο το πρώτο πολυετές σχέδιο για τη Μεσόγειο με στόχο να αποκαταστήσει αποθέματα όπως η σαρδέλα, ο γαύρος, το σκουμπρί και το σαυρίδι. Η υπουργική διακήρυξη Medfish4Ever (Μάλτα 30/3/2017) ορίζει νέο πλαίσιο για τη διακυβέρνηση της αλιείας στη Μεσόγειο (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., Μ. Κουρμπέλα, 17/3/2018 σ.σ. με γείτονα την Τουρκία, που ψαρεύει συνεχώς, χωρίς διακοπή και με τη χρησιμοποίηση της αλιείας ως μέσου για αμφισβήτηση συνόρων οι συζητήσεις μοιάζουν με γελοιότητα που δεν θέλει κανείς να αγγίξει).

 

Αγροτική διαφώτιση: Πάνω από 500 αρχαία αντικείμενα βρήκαν αρχαιολόγοι από ταφικό συγκρότημα στην περιοχή Ζουκού (επαρχία Χενάν Κίνας) με 120 τάφους. Τα αντικείμενα είναι κεραμικά, ορειχάλκινα, σιδερένια, από άργιλο και πέτρες. Εξαιρετικά πολύτιμη θεωρείται μία χάλκινη σφραγίδα, καθώς εικάζεται ότι ανήκε σε κυβερνητικό αξιωματούχο, υπεύθυνο για τη διαφώτιση αγροτών και τη διατήρηση των λαϊκών παραδόσεων στην περιοχή Γινγιάνγκ (Α.Π.Ε. – Μ.Π.Ε. 17/3/2018, σ.σ. πολύ σημαντική τότε η διαφώτιση των αγροτών και λαϊκών παραδόσεων. Ίσως για τη φροντίδα του πλανήτη. Σήμερα, που τα ξέρουμε όλα, οι αγρότες μετατράπηκαν σε παρίες της κοινωνίας).

 

Μαθητεία: «Χαιρετίζω θερμά τη σημερινή συμφωνία των κρατών-μελών σχετικά με τη θέσπιση ευρωπαϊκού πλαισίου για ποιοτικά και αποτελεσματικά προγράμματα μαθητείας. Από τότε που δρομολογήθηκε το θεματολόγιο δεξιοτήτων για την Ευρώπη τάσσομαι υπέρ της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, συμπεριλαμβανομένης της μαθητείας. Συχνότατα η μαθητεία θεωρείται εκπαίδευση δεύτερης επιλογής, πράγμα που απέχει πολύ από την αλήθεια: οι μαθητείες συνδυάζουν τη μάθηση σε σχολείο με την κατάρτιση στον χώρο εργασίας και αποτελούν έναν εξαιρετικά αποτελεσματικό δρόμο για σπουδαστές που επιθυμούν να βρουν επάγγελμα, να πιάσουν δουλειά για πρώτη φορά και να ξεκινήσουν τη σταδιοδρομία τους» (επίτροπος Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων, Δεξιοτήτων και Κινητικότητας Εργατικού Δυναμικού, κ. Μ. Τίσεν, E.E. 15/3/2018, σ.σ. τα αγροτικά επαγγέλματα μπορούν να διδαχθούν αποτελεσματικά μόνο με μαθητεία, ό,τι κάναμε μέχρι σήμερα στους αγρότες πετάχτηκε διότι οι μαθητές, παιδιά των αγροτών, έφευγαν από τον αγροτικό τομέα επειδή η εκπαίδευσή τους γινόταν με αστικά πρότυπα και στο πλαίσιο πολιτιστικής σύγκρουσης αστών – αγροτών έχαναν οι αγρότες τα παιδιά τους, που γίνονταν αστοί, ίσως φανατικότεροι των μπεμπέδων-αστών).

 

Κρέας ή «κρέας»: Σαφέστερη σήμανση στα «εναλλακτικά» κρέατα απαιτούν οι αγελαδοτρόφοι στις Η.Π.Α., οι οποίοι βλέπουν ότι πρέπει να θωρακίσουν το προϊόν τους απέναντι στο κρέας που δεν προέρχεται από πραγματικά βοοειδή. Στην αγορά κυκλοφορούν διάφορα προϊόντα που χρησιμοποιούν λέξεις όπως «κρέας», «μπέικον», «βόειο» χωρίς να είναι τέτοια και προέρχονται από πρωτεΐνη εντόμων ή έχουν δημιουργηθεί σε εργαστήριο. «Θα συνεργαστούμε με την υπηρεσία προκειμένου να διορθωθεί η παραπλανητική σήμανση στα προϊόντα «βόειου» κρέατος που φτιάχνονται από φυτικές ή πρωτεΐνες εντόμων ή αναπτύσσονται σε δοκιμαστικό σωλήνα. Οι Αμερικανοί αγελαδοτρόφοι είναι περήφανοι που παράγουν το ποιοτικότερο και ασφαλέστερο βόειο παγκοσμίως και οι ετικέτες στο προϊόν πρέπει να κάνουν ξεκάθαρη τη διαφορά» (Κ. Γκράνερ, Ένωση Αγελαδοτρόφων Η.Π.Α., meatnews.gr 14/3/2018, σ.σ. πάντως καλό θα ήταν να αναφέρουν και τις ορμόνες που χρησιμοποιούν οι Αμερικανοί για να πετύχουν το «ποιοτικότερο» βόειο κρέας).

 

Νέα σφραγίδα: Η επισήμανση των σφαγίων ελληνικής καταγωγής θα γίνεται με χρήση σφραγίδας παραλληλόγραμμου σχήματος και με την εγκεκριμένη για τρόφιμα χρωστική Ε133 (λαμπρό κυανό) χρώματος τιρκουάζ, εντός της οποίας θα αναγράφεται η ένδειξη «Ελλάς» ή «ελληνικής καταγωγής». Όπως επισημαίνεται στη διορθωμένη εγκύκλιο, «σύμφωνα με το άρθρο 5, παρ. 2 του κανονισμού Ε.Ε. 1337/2013 δύναται να επισημανθούν ως ελληνικά τα κρέατα μόνο εάν αποδεικνύεται από την επιχείρηση με τρόπο ικανοποιητικό ότι το κρέας έχει αποκτηθεί από ζώα που έχουν γεννηθεί, εκτραφεί και σφαγιαστεί στην Ελλάδα» (σ.σ. εγώ δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει «ο ικανοποιητικός τρόπος» για απατεώνες, αόριστο μου φαίνεται).

 

Μπράβο: Ο δήμος Θήρας σε συνεργασία με γεωπόνους, οινολόγους και οινοποιούς πραγματοποίησαν τον Φεβρουάριο του 2018 σειρά σεμιναρίων για τα παιδιά της Δ’ και Ε’ τάξης δημοτικού με θέμα την αμπελοκαλλιέργεια και την παραγωγή οίνου στη Σαντορίνη. Κάθε σεμινάριο διαρκούσε τρεις ώρες και περιελάμβανε επίσκεψη σε οινοποιείο, όπου οι 600 περίπου μαθητές ήρθαν σε επαφή με την καλλιέργεια της αμπέλου και τη διαδικασία της παραγωγής του οίνου. Κάθε σεμινάριο χωριζόταν σε τρία σκέλη: α. επίσκεψη σε έναν αμπελώνα, όπου τα παιδιά μάθαιναν πώς σχηματίζεται η κουλούρα και πώς κλαδεύεται το αμπέλι β. στο οινοποιείο ο οινολόγος παρουσίαζε την παραγωγική διαδικασία και τον εξοπλισμό κατά την παραγωγή, την παλαίωση και την εμφιάλωση του οίνου. γ. τυφλή γευστική δοκιμή πέντε χυμών για να αναγνωριστούν αρώματα και γεύσεις. Στα παιδιά δόθηκαν παιχνίδια λέξεων για το αμπέλι και το κρασί, ενώ όλα έλαβαν βεβαίωση παρακολούθησης του σεμιναρίου υπογεγραμμένη από τον δήμο Θήρας και την Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου και Οίνου (atlantea.news 22/3/2018).

 

Κτηνοτροφία: «Η ελληνική κτηνοτροφία βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσμενή θέση, έχοντας πληγεί από τη συνεχιζόμενη μεγάλη μείωση της τιμής του αιγοπρόβειου γάλακτος, τις χαμηλές τιμές του κρέατος και τις παράνομες ελληνοποιήσεις. Οι Έλληνες κτηνοτρόφοι βρίσκονται σε απόγνωση και διαμαρτύρονται για την αδυναμία της κυβέρνησης να διενεργήσει τους απαραίτητους ελέγχους και να προστατεύσει το ποιοτικό προϊόν που παράγουν. Οι κτηνοτρόφοι καταγγέλλουν επίσης ότι συνεχίζεται η πρακτική εισαγωγής γάλακτος που βαφτίζεται «ελληνικό», κάτι που θέτει σε μεγάλο κίνδυνο το καθεστώς κατοχύρωσης της φέτας ως Π.Ο.Π.» (Κ. Μπαργιώτας, larissanet.gr 27/3/2018).

 

Τουρισμός (μόνο;): Αναμφισβήτητα ο πλέον σημαντικός (σ.σ. και πολύ ευαίσθητος στις παγκόσμιες εξελίξεις) κλάδος στη χώρα μας στην παρούσα φάση είναι ο τουρισμός. Εισφέρει άμεσα το 7,5% του Α.Ε.Π. της Ελλάδας το 2016, ενώ η έμμεση εισφορά άγγιξε το 2016 το 18,6% του Α.Ε.Π. Δηλαδή ο πολλαπλασιαστής φαίνεται ότι στη χώρα μας είναι σχεδόν δυόμισι φορές. Βασικό συστατικό αυτού του πολιτιστικού μείγματος αποτελεί η γαστρονομία. Ο γαστρονομικός τουρισμός αρχίζει να σχηματοποιείται και στην Ελλάδα και να συγκροτεί έναν πολλά υποσχόμενο πυλώνα τουριστικής ανάπτυξης. Και αυτό γιατί η γαστρονομία, όταν βασίζεται σε ντόπια υλικά και παραδοσιακές μεθόδους παρασκευής, μπορεί από μόνη της να αποτελέσει επαρκή λόγο για να επισκεφθεί κάποιος μία ξένη χώρα (Γ. Κατσουράνης, Εξέλιξη Α.Ε., 1/4/2018, σ.σ. δυστυχώς στην Ελλάδα η συνεισφορά του ντόπιου είναι μόνο 13% (Κρήτη), ενώ στην Ιταλία 70%).