Διεθνές συνέδριο στις Σέρρες 24-27/5/2018

Ο δήμος Σερρών και το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στο πλαίσιο υλοποίησης του συμφώνου συνεργασίας τους και με την υποστήριξη του Επιμελητηρίου Σερρών διοργανώνουν στις Σέρρες συνέδριο με τίτλο «Αγροδιατροφικός τομέας, νέες τεχνολογίες, επιχειρηματικότητα, τοπική ανάπτυξη» στο ξενοδοχείο Φίλιππος – Ξενία Σερρών 24 με 27 Μαΐου 2018.

Σκοπός του διεθνούς συνεδρίου είναι να λειτουργήσει ως μία δυναμική πλατφόρμα ανταλλαγής θεωρητικών θέσεων, ερευνητικών πορισμάτων και καλών πρακτικών σε σχέση με τον αγροδιατροφικό τομέα και γενικότερα την οικονομική ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα από την πλευρά της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Η βασική θεματική στόχευση είναι περισσότερο πρακτική και λιγότερο θεωρητική, θα απευθύνεται κατά βάση σε ερευνητές και νέους επιστήμονες, αλλά και σε επιχειρήσεις, επιχειρηματίες και τοπική αυτοδιοίκηση, αγροτικούς συλλόγους, συνεταιρισμούς, επιμελητήρια κ.ά. Ωστόσο δίνεται ιδιαίτερη σημασία στη σύνδεση περισσότερο με το επιστημονικό κοινό, Έλληνες και ξένους, ώστε να εξασφαλιστεί ενεργή συμμετοχή και της ακαδημαϊκής κοινότητας σε επίπεδο ειδικών εμπειρογνωμόνων.

Τις εργασίες του συνεδρίου παρακολουθούν ερευνητές, νέοι επιστήμονες και άλλοι ενδιαφερόμενοι για τα θέματα του συνεδρίου.

Στο εντατικό διήμερο του συνεδρίου μέχρι και την Παρασκευή 25/5/2018 το συνέδριο «Αγροδιατροφικός τομέας, νέες τεχνολογίες, επιχειρηματικότητα, τοπική ανάπτυξη» προσέγγισε θέματα όπως τα παρακάτω:

Σύντομες εφοδιαστικές αλυσίδες τροφίμων («Short food supply chains [SFSC] and their role for farmers and rural regions: Cases from Kosovo and Bulgaria», «Ο ρόλος για τους αγρότες και τις αγροτικές περιοχές: Περιπτώσεις από το Κόσοβο και τη Βουλγαρία»): Ο καθηγητής E. Gjokaj από το Πανεπιστήμιο του Prizren (UP) και από το υπουργείο Γεωργίας, Δασών & Αγροτικής Ανάπτυξης του Κοσόβου παρουσίασε την κοινή εργασία με τους: καθηγητή D. Kopeva (Bulgaria) και υποψήφιο δρα K. Halimi (Germany) με αντικείμενο τις τοπικές αγορές παραγωγών. Περίπου το 15% των Ευρωπαίων αγροτών πωλούν περισσότερο από το 50% της παραγωγής τους απευθείας στους καταναλωτές. Το φαινόμενο επεκτείνεται τόσο στις αστικές, όσο και στις αγροτικές περιοχές, και εκπροσωπούν μία εναλλακτική προς τις μακριές εφοδιαστικές αλυσίδες, όπου χάνεται η επαφή με τον τοπικό παραγωγό. Για τους παραγωγούς στο Κόσοβο και στη Βουλγαρία είναι μία νέα προσέγγιση, που προσφέρει ευκαιρίες για ανάπτυξη. Η συγκριτική μελέτη τους δείχνει ότι οι SFSC μπορούν να γίνουν οι οδηγοί για αλλαγή και μία μέθοδος για αύξηση της βιωσιμότητας, της πίστης, της εξισορρόπησης και της ανάπτυξης στη γεωργία, στη βιομηχανία, στη διατροφή και στην πολιτική αγροτικής ανάπτυξης.

Βαλκανικές αγροτικές αλυσίδες αξίας: («Balkans agricole value chain»): Η αν. καθηγήτρια Elena Stavrova από το Πανεπιστήμιο SWU Neofit Rilski, Blagoevgrad Βουλγαρίας είπε ότι η παγκόσμιες τάσεις στην αγροτική επιχειρηματικότητα χαρακτηρίζονται από γρήγορες και ατέλειωτες αλλαγές κάτω από την επίδραση πολλών συντελεστών, μερικοί από τους οποίους πλήρως έμμεσοι. Τα αγροτικά προϊόντα μετατρέπονται σε αγαθά ικανοποίησης των καταναλωτών. Μικρές, ευέλικτες οικογενειακές επιχειρήσεις εστιάζονται σε αγροτικά προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας (agricultural value chains, AVCs). Η αλυσίδα αξίας πλέον προσδιορίζει τις σχέσεις μεταξύ ομάδων παραγωγών, μεσιτών, μεταποιητών, παρόχων υπηρεσιών και μη κυβερνητικών οργανισμών, που ενώνονται για να μεγιστοποιήσουν την παραγωγικότητα και την προστιθέμενη αξία στις δραστηριότητές τους. Τα κύρια εμπορικά πλεονεκτήματα των συμμετεχόντων σε μία τέτοια αλυσίδα μπορεί να είναι η ικανότητα να μειώσουν το κόστος, να αυξήσουν τα έσοδα και να αυξήσουν την επίδραση στην αγορά. Επίσης να υιοθετήσουν καινοτομίες που θα βελτιώσουν την ποιότητα.

Μέτρα πολιτικής για την υποστήριξη της γεωργίας στη Βουλγαρία και αποτελέσματα των εφαρμογών τους («Policy measures for supporting the agricultural sector in Bulgaria and effect of their implementation»): Η κα M. Sabeva από το Πανεπιστήμιο UNWE (Σόφια, Βουλγαρία) είπε ότι ο αγροτικός τομέας στη Βουλγαρία βρίσκεται κάτω από σημαντικές αλλαγές τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Στις αρχές του 1990 η γη μοιράστηκε σε μικρούς ιδιοκτήτες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την πτώση της παραγωγικότητας και των εσόδων. Τα πρόσφατα χρόνια με την εφαρμογή της Κ.Γ.Π. (CAP) και νέα μέτρα πολιτικής βοηθιούνται οι αγρότες για να συσσωματώσουν την κατακερματισμένη γη. Ο κύριος στόχος της εργασίας ήταν η αποτύπωση της επίδρασης της Κ.Γ.Π. στη Βουλγαρία τα τελευταία δέκα χρόνια.

Πλαίσιο βιώσιμης γεωργίας, η περίπτωση της Ρουμανίας: («Sustainable agriculture framework: The case of Romania»): Ο φοιτητής Μ. Măciucă από το Bucharest University of Economic Studies (Ρουμανία) στην παρουσίασή του διερεύνησε το ότι η γεωργία είναι η τέχνη να παράγουμε την τροφή μας. Η τρέχουσα πραγματικότητα δείχνει ότι οι γεωργοί έχουν εστιάσει στην επίτευξη εκχρηματισμένου κέρδους χρησιμοποιώντας πλήθος χημικών και υποβιβάζοντας την ποιότητα. Αυτό δεν επιδρά μόνο στον καταναλωτή, αλλά και στον παραγωγό, διότι χάνεται το έδαφος. Αυτό μπορεί να διορθωθεί με τη βιολογική καλλιέργεια. Η εργασία είχε πέντε τομείς: 1. εισαγωγή 2. τι σημαίνει «βιώσιμη» (αειφόρος) γεωργία 3. η Κοινή Γεωργική Πολιτική 4. η δομή της αειφόρου γεωργίας στη Ρουμανία και 5. συμπεράσματα.

Το επιχειρηματικό περιβάλλον στις αγροτικές περιοχές της περιφερειακής ενότητας Σερρών: Η δρ. Χ. Βλάχου (Αγροτικής Οικονομίας, Α.Π.Θ.) παρουσίασε την εργασία που εκπονήθηκε μαζί με την καθηγήτρια Ο. Ιακωβίδου (Ελλάδα), την καθηγήτρια Γ. Σεργάκη (Ελλάδα) και τον καθηγητή Γ. Μενεξέ (Ελλάδα). Τo επιχειρηματικό περιβάλλον που επικρατεί σε έναν τόπο ασκεί σημαντική επιρροή στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή. Ένα ισχυρό επιχειρηματικό περιβάλλον μπορεί να ενισχύσει όχι μόνο την ανάπτυξη και την επιτυχία των επιχειρήσεων, αλλά και την παραμονή τους σε έναν τόπο. Η έρευνά τους ανέδειξε τα στοιχεία (οδική πρόσβαση, υποδομές τεχνολογίας κ.ά.) που συνθέτουν το επιχειρηματικό περιβάλλον στον αγροτικό χώρο και αποσαφηνίζει εκείνα που ικανοποιούν τους επιχειρηματίες, καθώς και εκείνα που δυσχεραίνουν τη δημιουργία, τη λειτουργία αλλά και την παραμονή των επιχειρήσεων στον τόπο τους και επιδέχονται βελτίωση. Ο βαθμός ικανοποίησης των επιχειρηματιών το 2013 ανέδειξε έξι κατηγορίες, με υψηλότερη ικανοποίηση στις «φυσικές υποδομές» και στο «κοινωνικό κεφάλαιο».

Πρωτεΐνη τυρογάλακτος: Απόβλητο ή λειτουργικό τρόφιμο; Η κα Ευθαλία Κερασιώτη μαζί με τον κ. Δημήτριο Στάγκο και τον κ. Δημήτριο Κουρέτα (από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Ελλάδα) ξεκαθάρισε ότι ο κλάδος των τυροκομικών προϊόντων στη χώρα μας χαρακτηρίζεται από σημαντική παραγωγική δυναμικότητα και είναι ο μεγαλύτερος σε αξία στον χώρο των τροφίμων. Κατά την παρασκευή του τυριού παράγονται μεγάλες ποσότητες υγρών αποβλήτων, εκ των οποίων το τυρόγαλα είναι το κυρίως απόβλητο και η διαχείρισή του αποτελεί μείζον περιβαλλοντικό πρόβλημα. Το ελληνικό τυρόγαλα προέρχεται σε μεγάλο ποσοστό από αιγοπρόβειο γάλα και η περιεκτικότητά του σε στερεά, πρωτεΐνες κ.ά. είναι υψηλότερη σε σύγκριση με εκείνη των ευρωπαϊκών χωρών, όπου το γάλα είναι κυρίως αγελαδινό. Η απόρριψη του τυρογάλακτος στους υδάτινους αποδέκτες και στο έδαφος μπορεί να προκαλέσει υπερτροφισμό, εκπομπή τοξικών αερίων και μειωμένη αυτοκαθαριστική ικανότητα των υδάτων. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για μία πολύ χρήσιμη πρώτη ύλη, καθώς έχει τη δυνατότητα να δρα κατά της οστεοπόρωσης, για την ενδυνάμωση του μυϊκού συστήματος κατά την άσκηση, καθώς και ως αντιυπερτασικός, αντικαρκινικός, υπολιπιδαιμικός, αντιικός και αντιβακτηριδιακός παράγοντας. Αξιοσημείωτη είναι και η αντιοξειδωτική του δράση, που έχει βρεθεί in vitro και in vivo και σε κυτταρικές σειρές. Η ενσωμάτωσή του ως βιοδραστικού συστατικού σε προϊόντα τροφίμων θα μπορούσε να συμβάλει στη δημιουργία τροφίμων με ισχυρισμούς υγείας, αλλά και στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων που δημιουργεί.

Αξιοποίηση υποπροϊόντων γεωργικών βιομηχανιών για παρασκευή βιολειτουργικών ζωοτροφών: Στην εργασία παρουσιάστηκε από την κα Μακρή Σωτηρία, μία εργασία από κοινού με τον κ. Δημήτριο Στάγκο και τον κ. Δημήτριο Κουρέτα (Τμήμα Βιοχημείας & Βιοτεχνολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Λάρισα, Ελλάδα), ότι οι γεωργικές βιομηχανίες στη χώρα μας αποτελούν βασικό κλάδο παραγωγής επικίνδυνων αποβλήτων που χρήζουν περαιτέρω επεξεργασίας πριν την απόθεσή τους στο περιβάλλον. Συγκεκριμένα, τα σταφύλια είναι η μεγαλύτερη καλλιέργεια φρούτων στον κόσμο (>60 εκ. τόνουι/έτος). Περίπου το 80% της συνολικής παραγωγής σταφυλιών χρησιμοποιείται στην οινοποίηση. Κατά τη διαδικασία παραγωγής κρασιού παράγονται όγκοι αποβλήτων τόσο στερεών, όπως τα στέμφυλα, όσο και υγρών. Τα στέμφυλα αντιπροσωπεύουν περίπου το 20% του βάρους αυτών και χρησιμοποιούνται κυρίως ως ζωοτροφή ή εδαφοβελτιωτικό. Επιπλέον οι χώρες της Μεσογείου συμβάλλουν στο 95% της παραγωγής ελιάς παγκοσμίως. Κατά την επεξεργασία της παράγονται επίσης ποσότητες τόσο στερεών, όσο και υγρών αποβλήτων, που αντιστοιχούν σε 0.5-3.25 m3 ανά 1.000 kg ελιάς. Τα δύο υποπροϊόντα έχουν υψηλό οργανικό φορτίο, το οποίο ευθύνεται για σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως η φυτοτοξικότητα και η υποβάθμιση μικροβιακής χλωρίδας υδάτινων οικοσυστημάτων. Από την άλλη και τα δύο έχουν υψηλή περιεκτικότητα πολυφαινολών, που τα καθιστά σημαντικά αντιοξειδωτικά, καθώς μειώνουν την τοξικότητα που προκαλείται από ελεύθερες ρίζες. Η ενσωμάτωση τέτοιων υποπροϊόντων σε ζωοτροφές για παραγωγικά ζώα αποτελεί μία χαμηλού κόστους παρέμβαση, ενισχύει την άμυνα του οργανισμού τους και συμβάλλει στη μείωση της ρύπανσης που προκαλείται από την ανεξέλεγκτη εναπόθεσή τους στο περιβάλλον.

Επίδραση της αιθανόλης στη μετουσίωση των πρωτεϊνών ορού γάλακτος και στον σχηματισμό πηκτών («Effect of ethanol on whey protein denaturation and gelation»). Ο υποψήφιος δρ. του Α.Π.Θ. κ Μάριος Ανδρεάδης είπε ότι τα τελευταία χρόνια η παραγωγή τυριών τυρογάλακτος έχει αυξηθεί ραγδαία. Οι πρωτεΐνες του ορού έχουν ιδιαίτερα υψηλή βιολογική αξία διότι παρέχουν στον οργανισμό διάφορα απαραίτητα αμινοξέα, τα οποία ο οργανισμός δεν μπορεί να τα συνθέσει, ενώ παράλληλα αποτελούν εξαιρετική πηγή θειούχων αμινοξέων. Χρησιμοποιούνται σε ροφήματα για αθλητές, μπάρες δημητριακών και αναψυκτικά, ενισχύοντας τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά των προϊόντων αυτών, αλλά και τη θρεπτική τους αξία. Σε προϊόντα κρέατος και αρτοποιίας χρησιμοποιούνται για την αντικατάσταση της πρωτεΐνης του αυγού ως γαλακτωματοποιητές, αλλά και λόγω της ικανότητάς τους να σχηματίζουν πηκτές. Ο σχηματισμός πηκτών με τη χρήση αιθανόλης ως μετουσιωτικού παράγοντα μελετήθηκε στην εργασία που παρουσιάστηκε. Πέρα από τον ρόλο της αιθανόλης να μετουσιώνει τις πρωτεΐνες, χρησιμοποιείται και ως ένας επιπλέον αντιμικροβιακός παράγοντας, προσδίδοντας σε ένα νέο προϊόν επιπλέον αντιμικροβιακές ιδιότητες. Εν κατακλείδι, υπάρχει η δυνατότητα σχηματισμού ενός καινοτόμου προϊόντος, όπως, για παράδειγμα, κάποιου καινοτόμου τυριού τυρογάλακτος (π.χ. μυζήθρας) με διαφορετικές μηχανικές και οργανοληπτικές ιδιότητες, καθώς επίσης και με υψηλές αποδόσεις.

Αποτίμηση της ποιότητας των βιολογικών γαλακτοκομικών προϊόντων σε σχέση με τα συμβατικά: («Assessing the quality of organic dairy products in relation to conventional dairy products»): Η δρ. Μ. Nica από το Bucharest University of Economic Studies και ο δρ. Ionut Laurentiu Petre παρουσίασαν την αξιολόγηση της ποιότητας γαλακτοκομικών προϊόντων, συμβατικών και βιολογικών, όσον αφορά στην ποιότητα και στην τιμή σε σχέση με την επίδραση στην υγεία του πληθυσμού.

Λογιστική αποτίμηση του προγράμματος «Καλλικράτης» στην τοπική ανάπτυξη και οικονομία, μελέτη περίπτωσης ενός μεσαίου δήμου: Ο αν. καθηγητής Π. Παντελίδης (Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων, Τ.Ε.Ι. Κεντρικής Μακεδονίας) μαζί με τον επίκ. καθηγητή Μ. Παζαρσκή (Τ.Ε.Ι. Κεντρικής Μακεδονίας) και τον Ι. Παπαοικονόμου (μεταπτυχιακό φοιτητή) είχαν σκοπό τη λογιστική αποτίμηση του προγράμματος «Καλλικράτης» στην τοπική ανάπτυξη και οικονομία ως μελέτη περίπτωσης ενός μεσαίου δήμου. Έγινε αρχικά η ανάλυση των οικονομικών καταστάσεων με βάση κλαδικό λογιστικό σχέδιο και στη συνέχεια η αποτύπωση μέσω αριθμοδεικτών τόσο των καποδιστριακών δήμων οι οποίοι συνέθεσαν τον νέο καλλικρατικό δήμο Ηράκλειας για πέντε έτη έως και την ολοκλήρωση του προγράμματος «Καποδίστριας», όσο και της επίδοσης του νέου δήμου Ηράκλειας για πέντε έτη μετά την εφαρμογή του προγράμματος «Καλλικράτης. Τα αποτελέσματα της εργασίας έδειξαν ότι με το πρόγραμμα «Καλλικράτης» ο δήμος Ηράκλειας με νέες αυξημένες αρμοδιότητες στην μετά «Καλλικράτη» εποχή και με μειωμένη την κρατική επιχορήγηση κατάφερε να πετύχει θετικά αποτελέσματα στην οικονομική του επίδοση, περιορίζοντας τις υποχρεώσεις του και βελτιώνοντας την καθαρή του θέση, δίνοντας μία νέα διάσταση στην τοπική ανάπτυξη και οικονομία.

Balanced Scorecard σε Ν.Π.Δ.Δ. αθλητισμού δήμων με έμφαση στην τοπική ανάπτυξη και οικονομία: Ο αν. καθηγητής Π. Παντελίδης (Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων, Τ.Ε.Ι. Κεντρικής Μακεδονίας) μαζί με τον επίκ. καθηγητή Μ. Παζαρσκή (Τ.Ε.Ι. Κεντρικής Μακεδονίας) και τον Σ. Φέτκο (μεταπτυχιακό φοιτητή) ανέπτυξαν τον σχεδιασμό και την εφαρμογή του Balanced Scorecard για Ν.Π.Δ.Δ. στους δήμους της Ελλάδος με δομές αθλητισμού μετά την εφαρμογή του προγράμματος «Καλλικράτης». Επιχειρήθηκε η σύνδεση επιστημονικών δεδομένων για το Balanced Scorecard με την υπάρχουσα νομοθεσία στους Ο.Τ.Α., που αφορά σε δημοτικούς αθλητικούς οργανισμούς (Δ.Α.Ο.). Επίσης παρουσιάστηκε το Balanced Scorecard ως ένα εργαλείο για την ανάπτυξη της στρατηγικής διοίκησης με έμφαση στην τοπική ανάπτυξη και οικονομία, αποτελώντας τον συνδετικό κρίκο μεταξύ των επιμέρους στρατηγικών του Δ.Α.Ο. και των δεικτών απόδοσής του και από τις οικονομικές καταστάσεις των Ν.Π.Δ.Δ. δήμων.

Γυναικεία επιχειρηματικότητα στη Βουλγαρία: («Women entrepreneurship in Bulgaria»): Η καθηγήτρια Diana Kopeva από το Πανεπιστήμιο Εθνικής & Παγκόσμιας Οικονομίας UNWE (Σόφια, Βουλγαρία) τόνισε ότι η γυναικεία επιχειρηματικότητα παίζει έναν σημαντικότατο ρόλο στον εκσυγχρονισμό των κοινωνιών και στην αλλαγή της συμπεριφοράς απέναντι στις γυναίκες, που επιτρέπουν στις κυβερνήσεις να κάνουν αποτελεσματικότερη χρήση του οικονομικού δυναμικού των γυναικών επιχειρηματιών. Η εργασία παρουσίασε τον μοναδικό ρόλο των γυναικών στις επιχειρήσεις μέσα σε ένα δυναμικό, γεμάτο αναταράξεις και πολύ συχνά μη ευχάριστο περιβάλλον. Επίσης παρουσιάστηκαν τα χαρακτηριστικά και τα κίνητρα της γυναικείας επιχειρηματικότητας, καθώς και τα εμπόδια στη Βουλγαρία.

Νεανική επιχειρηματικότητα και η συμβολή της στην ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας: Η κα Μ. Ραβάνη από το Τμήμα Γεωπονίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με ορόσημο το ρητό «ερέτην χρῆναι πρῶτα γενέσθαι πρὶν πηδαλίοις ἐπιχειρεῖν («Ιππείς», Αριστοφάνης), δηλαδή «για να πάρεις στα χέρια σου το πηδάλιο, πρέπει πρώτα να γίνεις κωπηλάτης», ανέφερε ότι κάθε επιτυχημένος άνθρωπος ξεκίνησε όντας νέος και πέρασε από νηνεμίες, αλλά και φουρτούνες μέχρι τον τελικό προορισμό. Το νεαρό της ηλικίας αποτέλεσε τον ισχυρότερο σύμμαχο και τα τυχόν λάθη τον έκαναν σπουδαίο καπετάνιο. Επιστρέφοντας στο παρόν, στη θάλασσα της αγροτιάς, κάθε νέος αγρότης με ευστροφία, όρεξη για δουλειά, ικανότητα συνεργασίας, συνέπεια και προθυμία προαλείφεται για επιτυχημένη επιχειρηματικότητα στον αγροτικό τομέα. Και αν η κοινωνία προσφέρει κάτι στον νέο, ο νέος επιχειρηματίας θα το επιστρέψει εις διπλούν. Η λύτρωση της κοινωνίας από την παρακμή της βρίσκεται στα χέρια της. Ακόμη και μία μικρή επιχείρηση δύναται να παράσχει θέσεις εργασίας και να αναδείξει την τοπική κοινωνία. Πρέπει να στηριχθεί η νεανική επιχειρηματικότητα.

Γεωχωρική και οργανοληπτική ταυτότητα, προστιθέμενη αξία στα αγροτικά προϊόντα, η περίπτωση της κερασιάς: Ο κ. Δ. Κουρέτας από το Τμήμα Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας) και ο κ. Σ. Μουρελάτος (Θεσσαλονίκη) προσέγγισαν το φαινόμενο εμπορίας προϊόντων του πρωτογενή τομέα από άλλες χώρες εντός της Ευρώπης, τα οποία, αφού αναμειχθούν με άλλα τοπικά προϊόντα, βαπτίζονται ελληνικά και προωθούνται προς πώληση στην ελληνική αγορά συχνά σε πολλαπλάσια τιμή. Ο ορισμός συγκεκριμένων επιπέδων πολυφαινολών με αναλυτικές εργαστηριακές μεθόδους μπορεί να αποτελέσει ένα διαβατήριο για τα ελληνικά προϊόντα, ώστε να πωλούνται με υψηλή τιμή στις αγορές. Η κερασιά παρουσιάζει μεγάλο εμπορικό ενδιαφέρον διεθνώς διότι παράγει φρούτα εύγεστα, ωφέλιμα για την υγεία, εξαιτίας των πολυφαινολών, αλλά και των καροτενοειδών. Η ξεχωριστή συγκομιδή των καρπών εντός ζωνών και ο προσδιορισμός της συγκέντρωσης των καροτενοειδών και των πολυφαινολών που περιέχουν θα δημιουργήσουν ένα προϊόν το οποίο θα διαθέτει μία σημαντική προστιθέμενη αξία στις αγορές. Στο έργο που περιγράφηκε μελετάται το επίπεδο αντιοξειδωτικής ικανότητας των καρπών, ώστε τα κεράσια αυτά να διαφημίζονται και για το περιεχόμενο των ωφέλιμων ουσιών που διαθέτουν, αλλά και για την αντικαρκινική τους δράση. Όλες οι παραπάνω δράσεις εφαρμόζονται και ελέγχονται με μεθόδους γεωργίας ακριβείας. Η μεθοδολογία αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στο σταφύλι, κρασί, καθώς και στην ελιά.

Το κρασί και οι ευεργετικές του ιδιότητες στην υγεία: Ο κ Δ. Κουρέτας (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Βιόπολη, Λάρισα) με την κα Ε. Κερασιώτη και τον κ. Β. Σαμαρά επεσήμανε ότι η μεσογειακή διατροφή έχει αποδειχθεί ότι έχει ωφέλιμες επιδράσεις στη διατήρηση της οξειδοαναγωγικής ισορροπίας και το κρασί αποτελεί έναν από τους κύριους αντιπροσώπους της. Το 80% της παραγωγής σταφυλιού χρησιμοποιείται για την παρασκευή κρασιού. Η παγκόσμια παραγωγή κρασιού ανήλθε το 2016 σε 2,6 εκ. εκατόλιτρα. Η κατανάλωση κρασιού εμφανίζει καρδιοπροστατευτική, αντιφλεγμονώδη αλλά και σημαντική αντιοξειδωτική δράση. Οι ωφέλιμες επιδράσεις του κρασιού αποδίδονται στο πλούσιο πολυφαινολικό του περιεχόμενο. Οι πολυφαινόλες εξουδετερώνουν ελεύθερες ρίζες, οι οποίες προκαλούν βλάβη σε σημαντικά μακρομόρια του οργανισμού, όπως πρωτεΐνες, λιπίδια και DNA. Η σύσταση του κρασιού, συμπεριλαμβανομένου της περιεκτικότητας σε φαινολικές ενώσεις, ποικίλλει σημαντικά, ανάλογα με την καλλιέργεια, το έδαφος, το κλίμα, τη διαδικασία οινοποίησης και τις συνθήκες ωρίμανσης και αποθήκευσης. Παρουσιάστηκαν πρακτικές που τονίζουν τις διαφορές της αντιοξειδωτικής δράσης των κόκκινων και των λευκών κρασιών.

Απόκτηση επιπλέον προστιθέμενης αξίας σε μέλια από την περιοχή του Ολύμπου, μελετώντας την αντιβακτηριακή και αντιοξειδωτική τους δράση: Ο κ. Δ. Στάγκος (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Βιόπολη, Λάρισα) μαζί με τους Ν. Σουλιτσιώτη, Χ. Τσαδήλα, Σ. Παπαοικοινόμου, Χ. Αρβανίτη, Α. Ντόντο, Φ. Καρκαντά, Σ. Αδάμου-Ανδρουλάκη, Κ. Πετρωτό, Δ. Κουρέτα και Δ. Μόσιαλο ανέφεραν ότι στην Ελλάδα υπάρχουν 15.000 περίπου μελισσοκόμοι (μόνο 3.000 επαγγελματίες), οι οποίοι διαχειρίζονται περίπου 1.200.000 κυψέλες. Οι μεγαλύτερες (65%) ποσότητες μελιού προέρχονται από πεύκο, 10% από έλατο και 15% από θυμάρι. Η χώρα μας παράγει μέχρι 16.000 τόνους μέλι ετησίως. Τελευταία υπάρχει έντονο ερευνητικό ενδιαφέρον όχι μόνο για τη θρεπτική αξία του μελιού, αλλά και για άλλες σημαντικές ευεργετικές επιδράσεις στην ανθρώπινη υγεία, π.χ. το μέλι Manuka (Νέα Ζηλανδία) χρησιμοποιείται και ως φαρμακευτικό προϊόν με τιμή 80-200 ευρώ/κιλό. Σκοπός της μελέτης ήταν η εξέταση της αντιοξειδωτικής και αντιβακτηριακής δράσης 21 μελιών που συλλέχθηκαν στον Όλυμπο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ορισμένα από τα εξεταζόμενα μέλια είχαν αντιβακτηριακή και αντιοξειδωτική δράση που ήταν συγκρίσιμη ή και καλύτερη του μελιού Manuka και άρα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν με ανάλογο τρόπο.

Δημήτρης Μιχαηλίδης,
Δημοσιογράφος – «ΑγροΝέα»

Share this post