Την Τετάρτη 8 Μαρ. 2023 στις 21.30 η κα Μάγδα Κοντογιάννη (6932 094231), γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής, προσκαλεί όλους και όλες στο https://us02web.zoom.us/j/85972438656, σε μια ανοικτή διαδικτυακή συνεδρίαση με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας και με εστίαση στη συμβολή της αγρότισσας στις αγροτικές κοινωνίες.

Η Γιορτή της Γυναίκας ή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο στις 8 Μαρτίου. Όλα ξεκίνησαν το 1857 με τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που έκαναν οι γυναίκες εργάτριες στα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη για τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας. Η γιορτή καθιερώθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ ως παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα της γυναίκας και τη διεθνή ειρήνη.

Η σημασία της γυναίκας, καθώς και ο ρόλος της στην κοινωνία, αναγνωρίζονται όλο και περισσότερο. Μια γυναίκα είναι ταυτόχρονα σύζυγος, μάνα, κόρη, εργαζόμενη, νοικοκυρά. Οι ευθύνες όλο και μεγαλώνουν. Γι’ αυτό και αξίζει να αναγνωριστεί η προσφορά της και να είναι σεβαστός ο ρόλος της.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η γυναίκα στην ύπαιθρο, η αγρότισσα. Ένας παλαιός πρόεδρος αγροτικού σχολείου έλεγε: «Εάν έχεις 20 άνδρες, έχεις 20 άνδρες. Εάν τους εκπαιδεύσεις, μπορεί να έχεις έναν λόχο. Εάν έχεις 20 γυναίκες, έχεις ένα χωριό», δείχνοντας με τον καλύτερο τρόπο τον πολυλειτουργικό ρόλο της γυναίκας αγρότισσας.

Η γυναίκα αγρότισσα είναι θησαυροφύλακας πολιτισμού με ρόλο-κλειδί στην παραγωγή, στην αξιοποίηση της τροφής και των φυσικών πόρων. «Η Ελληνίδα αγρότισσα αποτελεί στυλοβάτη της αγροτικής οικογένειας, διασφαλίζει τη λειτουργικότητα και την κοινωνική - οικονομική συνοχή στον αγροτικό χώρο, ενώ ταυτόχρονα αποκλείεται από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων» (15/10/2018).

Και ενώ όλες οι γυναίκες χρειάζονται την αναγνώριση του ρόλου τους, οι αγρότισσες χρειάζονται επιπλέον κουράγιο να επισημάνουν τον σημαντικό τους ρόλο στην τοπική ανάπτυξη, να διεκδικήσουν την αναγνώριση στα ανθρώπινα δικαιώματα, ειδικότερα στο δικαίωμα στην προσωπική ανάπτυξη, στο δικαίωμα στην υγεία και στην ιατρική φροντίδα (ακόμα και στο πρόγραμμα «Νταντάδες της Γειτονιάς» δεν περιλαμβάνονται οι αγρότισσες), στο δικαίωμα στην ευμάρεια, στο δικαίωμα στην υγιεινή διατροφή, στο δικαίωμα στην αξιοπρεπή στέγαση, στο δικαίωμα στη σωστή εκπαίδευση των παιδιών τους και στο δικαίωμα στην αποτύπωση της ανταμοιβής της αδήλωτης εργασίας των αγροτισσών.

Επιπλέον, η γυναίκα αγρότισσα είναι «πολυεργαλείο» με ικανότητες στη χειροτεχνία, στην οικοτεχνία, στη συντήρηση τροφών για την οικογένεια, στην υγιεινή σε απομακρυσμένες περιοχές, στην παροχή υπηρεσιών τουρισμού (ενδιαίτηση, διατροφή κ.λπ. πραγματικού αγροτουρισμού), στην εκτροφή των ζώων, στη μεταφορά προϊόντων, στην οδήγηση φορτηγών, αλλά και σε όλες τις συμπληρωματικές εργασίες με τις τράπεζες, τα λογιστικά, τις πληροφορίες, τις μικροεπεμβάσεις στο σπίτι κ.λπ.

Στα διαρθρωτικά εμπόδια και τα κοινωνικά πρότυπα που εισάγουν διακρίσεις εξακολουθούν να περιορίζουν τη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων και την πολιτική συμμετοχή των γυναικών στα αγροτικά νοικοκυριά και στις κοινότητες. Οι γυναίκες και τα κορίτσια στις αγροτικές περιοχές δεν έχουν ισότιμη πρόσβαση σε παραγωγικούς πόρους, δημόσιες υπηρεσίες (όπως εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη), ενώ μεγάλο μέρος της εργασίας τους παραμένει αόρατο και απλήρωτο.

Μια παλαιά πρόεδρος Ένωσης Νέων Αγροτών αγρότισσα τόνισε: «Εάν οι γυναίκες είχαν πρόσβαση στη λήψη των σημαντικότερων αποφάσεων, είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι αποφάσεις στον κόσμο θα ήταν πιο εξανθρωπισμένες, καθόσον έχουν ενσυναίσθηση του μεγαλείου της δημιουργίας της ζωής που δημιουργούν και οι αποφάσεις τους είναι σίγουρο ότι θα ήταν με μεγαλύτερο σεβασμό στη ζωή, τόσο στην ανθρώπινη όσο και του περιβάλλοντος».

Επειδή η μονάδα εργασίας στον αγροτικό τομέα είναι η οικογένεια, όχι το άτομο, οι αγρότισσες στερούνται: το προσωπικό τους εισόδημα, την κάλυψη της άμεσης κοινωνικής ασφάλισής τους και τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα. Ακόμα και στην περίπτωση που οι αγροτικές δραστηριότητες των αγροτισσών θεωρηθούν εργασία, τότε έρχονται αντιμέτωπες με: την ακούσια μερική απασχόληση, το μισθολογικό χάσμα σε σχέση με τους άνδρες αγρότες, την περιορισμένη πρόσβαση στην αγορά εργασίας και τις λίγες αγροτικές επιχειρηματικές δυνατότητες.

Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε, είπε η κα Κοντογιάννη, κτηνοτρόφος, Μενίδι ανατολικής Αττικής, ότι ενώ απαιτούνται πολλές γνώσεις, ικανότητες και ευθύνες, το τελικό αποτέλεσμα ακολουθεί την ελληνική στατιστική, που δίνει ότι το μέσο εισόδημα του αγρότη είναι 500 €/μήνα, του ιδιωτικού υπαλλήλου 1.100 €/μήνα και του δημόσιου υπαλλήλου 1.300 €/μήνα.

Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε, συμπλήρωσε η κα Κοντογιάννη, ότι η απασχόληση στον αγροτικό τομέα είναι 365 μέρες τον χρόνο, 24 ώρες την ημέρα. Είναι τρόπος ζωής για τις αγρότισσες. Στον αστικό χώρο η εργασία είναι 5ήμερο εβδομαδιαίως με 8ωρο ημερησίως, αφήνοντας πολλές δυνατότητες για προσωπική ανάπτυξη των γυναικών, αφήνοντας το πεδίο της διεκδίκησης μόνο στις συνθήκες εργασίας και στην αμοιβή της εργασίας.

Οι πραγματικές αγωνίστριες γυναίκες αγρότισσες αντιλαμβάνονται ότι οι αστοί έχουν τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί όλη την αγροτική ζωή και αντιμετωπίζουν τις αγρότισσες με υποτιμημένη ανταπόκριση ή και καθόλου.

Ότι μπορεί να βελτιωθεί για να κάνει τις συνθήκες ζωής των αγροτισσών ανεκτές, λέει η κα Κοντογιάννη, θα βελτιωθεί με τη συλλογική δράση όλων των γυναικών, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές συνθήκες ζωής των αγροτισσών και κάνοντας όσο το δυνατόν ισχυρότερη παρέμβαση στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Αν ξύνεσαι και μπορείς να ξυστείς, μπράβο σου. Αν στηρίζεσαι σε άλλους για να σε ξύσουν, είτε θα σε γαργαλήσουν είτε θα σε γδάρουν.

Στην τακτική διαδικτυακή συνάντηση της Τετάρτης στις 8 Μαρ. 2023 στις 21.30 στο https://us02web.zoom.us/j/85972438656 προσκαλούνται όλες (και όλοι) για ανταλλαγή σκέψεων, συναντίληψη και προσανατολισμό δράσης των γυναικών και κυρίως των αγροτισσών (πλ.: Μάγδα Κοντογιάννη, 69320 94231).

Για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης, 6998 282382, «ΑγροΝέα», «AgroBus»

Share this post