Το 1948 η Ελληνική Βουλή ψήφισε τη βούλησή της για απόδοση χρέους τιμής στις θυσίες που έκαναν οι έφεδροι πολεμιστές για αυτήν και που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης ως Νόμος 751/1948. Μέσα στις πρόνοιες ήταν και η απόδοση οικοπέδων στους πολεμιστές σε κάθε νομό. Στον Νομό Θεσσαλονίκης ο κατάλογος περιελάμβανε περίπου 500 πολεμιστές. Δεν αποδόθηκαν ακόμα τα 248 οικόπεδα στους πολεμιστές 75 χρόνια μετά την ψήφιση από τη Βουλή των Ελλήνων.
Το 1955 με την απόφαση Ε/34242/30-9-1955 δόθηκαν 1.475 στρέμματα για να τακτοποιηθεί η υποχρέωση της πολιτείας. Πολεοδομήθηκαν, ρυμοτομήθηκαν και δόθηκε από ένα οικόπεδο 1.000 τ.μ. σε κάθε πολεμιστή. Πήραν παραμονές Χριστουγέννων 1955 περίπου 220 πολεμιστές χωρίς να ξέρουμε τις προτεραιότητες με τις οποίες επιλέχθηκαν.
Για δικούς της λόγους η τότε πολιτεία, όπως εκφραζόταν από τα εκλεγμένα της όργανα, αντί να συνεχίσει και να αποδώσει και στους υπόλοιπους πολεμιστές τα οικόπεδα που είχε ετοιμάσει για τους πολεμιστές, έδωσε τα έτοιμα οικόπεδα στα θύματα της Βουλγαρικής κατοχής από την περιοχή της Δράμας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλάζοντας/παραφράζοντας κατάφορα τον νόμο 751/48, αφήνοντας χωρίς οικόπεδα 248 πολεμιστές. Έτσι «δόθηκαν» τα οικόπεδα των πολεμιστών της Θεσσαλονίκης στα θύματα από τη Δράμα όχι στην Δράμα αλλά στη Θεσσαλονίκη!
Για να «τακτοποιήσει» τους εναπομείναντες πολεμιστές με οικόπεδα η πολιτεία εξέδωσε την απόφαση Ε/47820/14-12-1957, η οποία έδωσε 1.000 στρέμματα σε συνέχεια (όμορα) των προηγουμένων οικοπέδων αλλά περιέργως ενεργούσα επέβαλε στους εναπομείναντες πολεμιστές να κάνουν μόνοι και με δικά τους έξοδα την πολεοδόμηση-ρυμοτόμηση για να τους αποδοθούν τα οικόπεδα.
Και από αυτή την περίεργη και ακατανόητη διαφοροποίηση (να κάνουν μόνοι τους οι πολεμιστές την πολεοδόμηση-ρυμοτόμηση για να τους αποδοθούν τα οικόπεδα) άρχισε η απότομη «ανηφόρα» της ταλαιπωρίας των εναπομεινάντων πολεμιστών.
Αφού πολέμησαν στα βουνά υπακούοντας την πολιτεία, έπρεπε πλέον να πολεμήσουν τη Δημόσια Διοίκηση (μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι και εκλεγμένοι στην εκτελεστική εξουσία). Έπρεπε να κάνουν μια συλλογική δομή, έπρεπε να μαζέψουν λεφτά, έπρεπε να διαχειριστούν τη συλλογική δομή, έπρεπε να επιλέξουν μελετητές, έπρεπε να πληρώσουν, και αφού θα είχε συνταχθεί η πρόταση, να πάρουν έγκριση από το Κεντρικό Συμβούλιο Χωροταξίας.
Το Κεντρικό Συμβούλιο Χωροταξίας ομόφωνα ενέκρινε και με όρους δόμησης την προταθείσα πολεοδόμηση με την Απόφαση ΣΧΟΠ/1988/117, μόνο που δυστυχώς (ή εσκεμμένα;) οι δικαιούχοι πολεμιστές και οι κληρονόμοι τους δεν το έμαθαν ποτέ…. το κράτησαν «μυστικό» στα συρτάρια τους οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι εκλεγμένοι πολιτικοί της εκτελεστικής εξουσίας (Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ τότε).
Εντωμεταξύ η περιοχή που είχε δοθεί από την πολιτεία για οικιστική αποκατάσταη κηρύχθηκε κακώς αναδασωτέα (νομάρχης 1973) χωρίς να ήταν δάσος, διότι δεν θα είχε δοθεί δάσος για οικιστική αποκατάσταση των πολεμιστών. Άλλωστε ήταν δίπλα ακριβώς με την περιοχή που είχε ήδη δοθεί στους πρώτους πολεμιστές το 1955 και ίδιας μορφής και χλωρίδας (αγρόκτημα 49).
Δεν έγινε τίποτε ούτε το 1994 όταν οι Υπηρεσίες επεξεργάστηκαν το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Πανοράματος παρά την απόφαση παραχώρησης Ε47820/1957 από το 1957 και παρά την απόφαση του Κεντρικού Συμβούλιου Χωροταξίας 117/1988, όπου περιέργως εντάσσονται μόνο 36 στρέμματα από την περιοχή των πολεμιστών.
Οι υπηρεσίες της πολιτείας κατάλαβαν το λάθος τους το 2006 και έστειλαν γραπτή εντολή (6065/15-12-2006) για την αποκατάσταση της αδικίας, αβλεψίας, λάθους ή ίσως «εσκεμμένης» πολιτικής επιλογής. Αλλά η αρμόδια υπηρεσία (Διεύθυνση) της Αποκεντρωμένης Διοίκησης δεν έκανε τίποτα για τη διόρθωση.
Όταν οι καταταλαιπωρημένοι και απογοητευμένοι κληρονόμοι (καθόσον οι περισσότεροι πολεμιστές πέθαναν περιμένοντας να δικαιωθούν από την «πολιτεία») έμαθαν την εντολή διόρθωσης, η οποία δεν είχε εκτελεστεί, και είχε γίνει προσφυγή των Οικοδομικών Συνεταιρισμών των πολεμιστών στο Συμβούλιο της Επικρατείας (2012), είχε ξεκινήσει πλέον η λεγόμενη διαδικασία των Δασικών Χαρτών (2017) και όλοι σχεδόν οι λεγόμενοι «δημόσιοι λειτουργοί» «κρύβονταν» πίσω από τους Δασικούς Χάρτες.
Οι πολεμιστές και οι κληρονόμοι των πολεμιστών με συνεχή οικονομική αιμορραγία υπεβλήθησαν σε μη αναγκαία έξοδα εν μέσω οικονομικής κρίσης, συστήνοντας Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς κατ’ εντολή του νέου νόμου και προσφεύγοντας στο Συμβούλιο της Επικρατείας και μετά στην Επιτροπή Αντιρρήσεων και σε πολλαπλούς μελετητές, συμβούλους και εμπειρογνώμονες.
Και έτσι φθάσαμε στο 2023.
75 ολόκληρα χρόνια μετά την απόφαση της πολιτείας να απονείμει τιμή στους πολεμιστές της (νόμος 751/1948), η Δημόσια Διοίκηση (Δημόσιοι Υπάλληλοι & Εκλεγμένοι στην Εκτελεστική Εξουσία) δεν έχει υλοποιήσει την απόφαση ακόμα.
Προφανώς, κρίνοντας αναλογικά για τη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, θα μπορούσε ένα τρίτος παρατηρητής να την χαρακτηρίσει την Δημόσια Διοίκηση αναποτελεσματική, ανίκανη να επιτελέσει το έργο που της ανατίθεται ή/και ελέγξιμη ως πιθανώς ύποπτη για την υφαρπαγή των οικοπέδων από τους δικαιούχους πολεμιστές ή ακόμα και για εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων από αυτά που η επίσημη πολιτεία έχει επιλέξει και αποφασίσει.
Οι εναπομείναντες πολεμιστές του Ν751/1948 από τον Νομό Θεσσαλονίκης και οι κληρονόμοι τους δικαιούνται με βάση τον Νόμο 751/1948 την οικιστική τους αποκατάσταση και ισότιμη συνταγματικά αντιμετώπισή τους από τη συντεταγμένη πολιτεία.
Οι εναπομείναντες πολεμιστές και οι κληρονόμοι τους, οργανωμένοι στον Οικοδομικό Συνεταιρισμό «Παύλος Μελάς» (πρόεδρος κα Ελισάβετ Μιχαηλίδου, 6974 635367) και στον Οικοδομικό Συνεταιρισμό «Νέο Πανόραμα» (πρόεδρος κ. Νικόλαος Μπαλτατζής, 6955 330500) περιμένοντας τη δικαίωση επί 66 χρόνια από την απόφαση απόδοσης Ε/47820/14-12-1957 πληρώνουν συνεχώς και αγανακτούν για τη μη απόδοση των οικοπέδων.
Συνεχώς προκύπτουν νέα προβλήματα που βάζει η Δημόσια Διοίκηση σύμφωνα με νεότερους νόμους ή με την αποφυγή λήψεως αποφάσεων δικαίωσης. Αισθήματα πικρίας και αδικίας διαχέονται στους εναπομείναντες και δηλητηριάζουν την περί δικαίου αίσθηση και περί της ηθικής ψηφισμένη επιλογή της πολιτείας το 1948 να τιμήσει τους πολεμιστές που πολέμησαν πραγματικά για την Ελλάδα.
Η κα Ελισάβετ Μιχαηλίδου και ο κ Νικόλαος Μπαλτατζής προσκάλεσαν σε έκτακτη γενική συνέλευση των εναπομεινάντων πολεμιστών και των δικαιούχων κληρονόμων τους στη φιλόξενη αίθουσα της «Παν. Σουμελά», Μητροπόλεως 15, Θεσσαλονίκη (1ος όροφος) την Κυριακή, 15 Ιαν 2023, στις 10.30 για να ενημερωθούν για τις εξελίξεις στην απόδοση των οικοπέδων στην περιοχή Πανοράματος και για τη λήψη αποφάσεων για προσανατολισμό ενεργειών ώστε να δικαιωθούν οι πολεμιστές (και οι κληρονόμοι τους) «περιμένοντας 75 χρόνια».
Την Κυριακή 29 Ιαν. 2023, στις 3 μ.μ., στην αίθουσα «Φουαγιέ» στο ξενοδοχείο Hyatt (στον δρόμο προς Περαία Θεσσαλονίκης, κοντά στο αεροδρόμιο) στα πλαίσια του πολυσυνεδρίου Money Show προκαλείται ανοικτή συζήτηση με θέμα τις «Δυσλειτουργίες Δημόσιας Διοίκησης» με συντονιστή τον γράφοντα («ΑγροΝέα», «AgroBus»).
Για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης, 6998 282382
Την Τετάρτη 8/2/2023, στις 12.00, θα δοθεί συνέντευξη Τύπου στην αίθουσα της Παν. Σουμελά (Μητροπόλεως 15, 1ος όροφος) με αντικείμενο «75 χρόνια περιμένουν»
Share this post
