Όταν οι δημόσιες υπηρεσίες καθίστανται πρόμαχοι ρατσιστικών συμπεριφορών και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των πολιτών δεν δείχνουν ικανοί να ελέγξουν τη συστηματική κοινωνική υποτίμηση από συγκεκριμένες συντεχνίες, ενώ ίσως όλοι μαζί καλύπτονται από ημιμάθεια, τότε δημιουργείται ένα εκρηκτικό κοκτέιλ θυμού, οργής και αρνητικότητας.
Διαβάζω σε δελτίο Τύπου Περιφέρειας (12/8/21): «Ολοκληρώθηκε από τα κλιμάκια της Περιφέρειας εντός λίγων 24ώρων η αυτοψία στις επιχειρήσεις που επλήγησαν από τις καταστροφικές πυρκαγιές. Από τις 77 οι επιχειρήσεις που έχουν πληγεί οι 22 έχουν καταστραφεί ολοσχερώς». (…) Παράλληλα, ο περιφερειάρχης καλεί τους πληγέντες να προβούν άμεσα στην κατάθεση των αναγκαίων δικαιολογητικών προκειμένου να συμπληρωθεί ο φάκελος και να υποβληθεί από τις Διευθύνσεις Ανάπτυξης της Περιφέρειας στο υπουργείο Οικονομικών (!). (…) Είμαστε στο πλευρό των πληγεισών επιχειρήσεων. Το στελεχιακό δυναμικό της Περιφέρειας με επαγγελματισμό και συνέπεια προχωρεί με γρήγορους ρυθμούς τις διαδικασίες προκειμένου να μπορέσουν να αποζημιωθούν οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων που καταστράφηκαν ή υπέστησαν ζημιές. Αποδεικνύουμε καθημερινά με συγκεκριμένα βήματα ότι παραμένουμε στην πρώτη γραμμή για την καλύτερη αντιμετώπιση των καταστροφών που προκάλεσε η πύρινη λαίλαπα».
Επιχειρηματικότητα είναι η διάθεση για δράση με μεγάλες αβεβαιότητες. Ο συντάκτης του δελτίου Τύπου δεν ξέρει στοιχειωδώς ή το πράττει ενσυνείδητα, στρατευμένος σε μια ρατσιστική μειωτική διάθεση προς ομάδα συμπολιτών, ότι επιχειρήσεις είναι όλες οι δομές που ατομικά ή συλλογικά δημιουργούνται για να δράσουν σε περιβάλλον με μεγάλες αβεβαιότητες.
Επιχειρήσεις έκανε το 3ο Επιτελικό Γραφείο στον στρατό. Επιχειρήσεις είναι στον δημόσιο τομέα οι δήμοι, οι Περιφέρειες, τα υπουργεία και τα ΝΠΔΔ. Επιχειρήσεις είναι όλες οι εταιρίες του κερδοσκοπικού ιδιωτικού τομέα. Επιχειρήσεις είναι όλες οι δομές της κοινωνικής οικονομίας. Επιχειρήσεις είναι ακόμα και όλες οι αγροτικές δραστηριότητες.
Ο συντάκτης του δελτίου Τύπου επιδεικτικά, προκλητικά, με αυθάδεια ή με άγνοια θεωρεί επιχειρήσεις μόνο όσες ελέγχονται από τις «Διευθύνσεις Ανάπτυξης» της Περιφέρειάς του. Δηλαδή αφήνει να εννοηθεί ότι επιχειρήσεις είναι μόνο όσες έχουν σχέση με το αντικείμενο του υπουργείου Ανάπτυξης. Δηλαδή επιχειρήσεις είναι: βιομηχανίες, επισιτιστικές και μαζικής εστίασης, εταιρίες διοργάνωσης εκδηλώσεων, καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (κρεοπωλεία, ψητοπωλεία, αρτοποιεία, ζαχαροπλαστεία κ.λπ.), κατασκευαστικές επιχειρήσεις, εταιρίες εμπορίας αυτοκινήτων, μεταφορικές και χώροι αθλητικών εκδηλώσεων, περίπτερα, ψιλικατζίδικα, super market κ.λπ.
Αλλά με τον τρόπο που είναι γραμμένο το δελτίο Τύπου φαίνεται ότι θεωρεί επιχειρήσεις μόνο όσες δομές ελέγχονται από τις Δ/νσεις Ανάπτυξης. Ο συντάκτης προσπαθεί να μειώσει και να υποτιμήσει την αγροτική επιχειρηματικότητα και βέβαια τον σημαντικό ρόλο των αγροτών (γεωργών, κτηνοτρόφων, αλιέων και δασοκόμων).
Ο αγρότης είναι ο απόλυτος ορισμός της επιχειρηματικότητας. Αποφασίζει να δράσει με πάρα πολύ μεγάλες αβεβαιότητες, καθόσον οι συμβάσεις με τον Θεό είναι ετεροβαρείς μονομερώς με πλήρη αβεβαιότητα. Μπορεί να έρθει ξηρασία, μπορεί να έρθουν μπόρες, μπορεί να έρθει χαλάζι, μπορεί να έρθουν καύσωνες, μπορεί να έρθουν παγετοί.
Και η κλιματική αλλαγή, η οποία, όπως λένε, οφείλεται στις ανθρωπογενείς δραστηριότητες κυρίως των αστών κατοίκων των πόλεων, και οι επιλογές τους για τον ενεργοβόρο τρόπο ζωής που θέλουν, τελικά, δημιουργούν τα μεγαλύτερα προβλήματα στους επιχειρηματίες αγρότες. Πλέον πέραν της «ξεσκέπαστης επιχείρησης» έχουν προστεθεί και οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
Η «πράσινη έρημος» που ήταν καταστροφικό δημιούργημα των υπαλλήλων της δασικής υπηρεσίας λειτούργησε και λειτουργεί μεροληπτικά εις βάρος της αγροτικής επιχειρηματικότητας με έναν περίεργης μορφής ρατσισμό.
Οι κτηνοτρόφοι εκδιώχθηκαν (ρατσιστικά;) για να οικοπεδοποιηθούν-τσιμεντοποιηθούν τα λιβάδια και στερήθηκαν τους βοσκοτόπους, όπως αποδεικνύεται από τους χάρτες διαχρονικά από το 1945 έως σήμερα. Η στέρηση των βοσκοτόπων μετέτρεψε τους φροντιστές του δάσους και της φύσης (τους κτηνοτρόφους) σε μια μη επαρκώς αποδεκτή μορφή «βιομηχανικής» παραγωγής ζωικών προϊόντων.
Πλέον φαίνεται ότι γίνεται έμμεση προσπάθεια να εκδιωχθούν οι κτηνοτρόφοι από την επιχειρηματικότητα. Δεν αναγνωρίζεται η αγροτική επιχειρηματικότητα ούτε στην καταγραφή των ζημιών από τις φωτιές.
Κι ενώ όλοι πιπιλίζουν παντού και σε κάθε ευκαιρία την κυκλική οικονομία, αποβάλλουν από τον τόπο τους τους γηγενείς κτηνοτρόφους και τον τρόπο ζωής τους, που ήταν και είναι απολύτως συνυφασμένος με τις αρχές της κυκλικής οικονομίας.
Αν και οι επιλογές στην αστική επιχειρηματικότητα είναι ευμετάβλητες, π.χ. αν κλείσεις μια αστική επιχείρηση, ξενοικιάζεις το ακίνητο, κόβεις το ρεύμα, κλείνεις τα βιβλία και εάν θέλεις σε μερικές μέρες την ξανανοίγεις. Στην αγροτική επιχειρηματικότητα απαιτούνται 3-5 χρόνια για να συστήσεις ξανά το δενδρώδες κεφάλαιο και τουλάχιστον δύο χρόνια για να συστήσεις ξανά μια κτηνοτροφική επιχείρηση εάν κλείσει ή καταστραφεί.
Στοιχειώδεις αρχές ίσης αντιμετώπισης πολιτών-επιχειρηματιών θα επέβαλλαν στο δελτίο Τύπου που στάλθηκε να περιλαμβάνονται όλες οι μορφές επιχειρηματικότητας στη συγκεκριμένη Περιφέρεια ή έστω να αναφέρεται ξεκάθαρα ότι το δελτίο Τύπου αφορά επιλεκτικά και μόνο τις επιχειρήσεις που ελέγχονται από τις Δ/νσεις Ανάπτυξης (όπως λέγονται) και δεν περιλαμβάνουν κάθε άλλη μορφή επιχειρηματικότητας.
Τελικά, μόνο «σενάρια συνομωσίας» μπορούν να περιγράψουν το συνεχές κοινωνικό και επαγγελματικό bullying εις βάρος των κτηνοτρόφων ή ίσως απαράδεκτη άγνοια βασικών όρων οικονομίας και επιχειρηματικότητας ή πιθανόν αχαρακτήριστη βλακώδης συμπεριφορά αρμοδίων πλην ανεύθυνων δημόσιων υπαλλήλων πάντα βέβαια με την ανοχή ή αποδοχή (ή μήπως και καθοδήγηση;) των εκλεγμένων πολιτικών ηγεσιών.
«Ρατσισμός», άγνοια και bullying δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ θυμού, οργής και αρνητικότητας, που καταστρέφει την κοινωνική συνοχή και την απαραίτητη ελάχιστη εμπιστοσύνη ανάμεσα στους εμπλεκόμενους στην τοπική ανάπτυξη.
Δημήτρης Μιχαηλίδης, Δημοσιογράφος
Share this post
