Την Τετάρτη, 2 Δεκεμβρίου 2020, στις 12.00, η αγροτική επαγγελματική εκπαίδευση, η αγροτική κατάρτιση και η διά βίου μάθηση αγροτών θα συζητηθούν στη σελίδα Skywalker-Εργασία στην Ελλάδα στο Facebook με πρωτοβουλία του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής.

Αφορμή για την εκ νέου ανάγκη προσέγγισης του πάρα πολύ σημαντικού θέματος είναι η διαβούλευση που εξήγγειλε η Κυβέρνηση στις 23/11/2020 και η οποία λήγει στις 3 Δεκεμβρίου 2020 για το προτεινόμενο νομοσχέδιο «Εθνικό Σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης και Διά Βίου Μάθησης και άλλες διατάξεις», που προώθησε το Υπουργείο Παιδείας.

Στόχος του νομοσχεδίου, κατά την υπουργό Παιδείας, κα Νίκη Κεραμέως, είναι η επαγγελματική εκπαίδευση «από λύση ανάγκης για λίγους, να καταστεί συνειδητή επιλογή για πολλούς». Ή, όπως το αντιλαμβανόμαστε κάποιοι άλλοι, να δημιουργήσουμε συνθήκες για να «ξανασεβαστούμε» όλα τα επαγγέλματα και κυρίως να παύσουμε να υποτιμούμε κοινωνικά και να αποφεύγουμε τις χειρωνακτικές εργασίες και ιδιαίτερα όσες έχουν σχέση με τη γη.

Αφού με τις ανόητες πολιτικές επιλογές υπερτιμήσαμε τις δημοσιοϋπαλληλικές θέσεις και δώσαμε υπερεξουσίες σε υπαλλήλους, ακόμα και γενικούς διευθυντές, αφού επιτρέψαμε σε υπαλλήλους να υπεξαιρούν την υπαλληλική τους θέση και να φέρονται ως ομόλογοι προς τους πολίτες και τους εκλεγμένους πολιτικούς προϊσταμένους τους, αφού με συστηματικό κοινωνικό bullying απογυμνώσαμε όλα τα επαγγέλματα που απαιτούσαν και μυϊκή δύναμη, αφού απαξιώσαμε σχεδόν καθετί που έχει σχέση με τη φύση και τη γη, εκτός ίσως από την εμπορία της γης και το real estate, αφού καταστήσαμε την ελληνική κοινωνία «ανάπηρη» από το να μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί, αφού εξωθήσαμε την ελληνική κοινωνία να γίνει κοινωνία με ειδικές ανάγκες, χωρίς «χέρια», «πόδια» ίσως και «καρδιά», αφού η ελληνική κοινωνία κατέστη εξαρτημένη από εξωτερική εισαγωγή εργατικών χεριών, αφού η υπερπαραγωγή ακριβοπληρωμένων απρογραμμάτιστων νέων αποφοίτων ανωτάτων εκπαιδευτικών δομών ξεπέρασε τις ανάγκες της, αφού τα λανθασμένα προβαλλόμενα πρότυπα εξωθούν την πολυέξοδη εκπαιδευτική μας επένδυση να «φεύγει» και να «χάνεται» για την Ελλάδα, αφού η στατιστική πραγματικότητα δείχνει ότι ο μέσος μηνιαίος μισθός των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα είναι 1.200 €, ενώ των ιδιωτικών υπαλλήλων είναι περίπου 1.000 € και των αγροτών είναι μόνο 600 € μηνιαίως, φαίνεται ότι ίσως η κυβερνητική διοίκηση άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να ξεκινήσει, έστω και δειλά, κάποια διευθέτηση και επανατοποθέτηση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης σε μια πιο ισότιμη βάση.

Φαίνεται μάλιστα ότι το κυριότερο (!) πρέπει να είναι οι θέσεις διοίκησης και η δομή της ιεραρχίας της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Από εκεί φαίνεται αρχίζει η ανάγκη αναβάθμισης του ρόλου της επαγγελματικής εκπαίδευσης από τις θέσεις της δημόσιας διοίκησης. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση…

Με 700.000 - 800.000 άτομα να δηλώνουν ότι έχουν σχέση με την αγροτική παραγωγή, ίσως κυρίως για να μοιραστούν τα 2.500.000.000 € ετησίως, και μόνο 7-8 σχολεία επαγγελματικής εκπαίδευσης να έχουν στον τίτλο τους κάτι που έχει σχέση με τον αγροτικό τομέα της οικονομίας, προφανώς η πολιτεία μέχρι σήμερα δεν ενδιαφερόταν σοβαρά για την αγροτική επαγγελματική εκπαίδευση.

Αν η εκπαίδευση είναι επένδυση που αποδίδει στα επόμενα 10-15 χρόνια, αν η κατάρτιση είναι δαπάνη που πρέπει να αποδώσει άμεσα, αν η διά βίου μάθηση είναι η επικαιροποίηση της αρχικής ή βασικής επαγγελματικής εκπαίδευσης σύμφωνα με τις εξελίξεις των σύγχρονων γνώσεων στον συγκεκριμένο χώρο, τότε αυτές οι έννοιες για τον αγροτικό χώρο μοιάζουν όροι επιστημονικής φαντασίας σήμερα και ως εκ τούτου οποιασδήποτε μορφής προσέγγιση πρέπει να είναι κατάλληλη, σωστή και επιθυμητή για τους αγρότες.

Αν η εκπαιδευτική διαδικασία είναι μια προσπάθεια απόκτησης γνώσεων, ικανοτήτων και δεξιοτήτων των νέων βλασταριών της κοινωνίας, ώστε να αναλάβουν «συν τω χρόνω» ενεργό ρόλο στην επιβίωση της κοινωνίας τους και αν μερικά από τα χαρακτηριστικά των αγροτικών κοινωνιών είναι: 1) η φροντίδα του περιβάλλοντος, 2) η ταύτιση του επαγγελματικού χώρου και της ζωής, 3) η συνεχής -χωρίς weekend- ζωή και επαγγέλματος, 4) η 24/7 για 365 μέρες διαθεσιμότητα για εργασία, 5) η μονάδα εργασίας στον αγροτικό χώρο είναι όλη η οικογένεια, 6) η ισχυρή εποχικότητα και άλλα, τότε η αστικού τύπου αγροτική επαγγελματική εκπαίδευση (δηλαδή εξάωρο ημερησίως, σε πενθήμερο εβδομαδιαίως, για 33 εβδομάδες ετησίως) και η αστικού τύπου αγροτική επαγγελματική κατάρτιση είναι αναποτελεσματική και απαράδεκτη για τις αγροτικές κοινωνίες και δεν συμβάλλει στην επιβίωση των αγροτικών κοινωνιών.

Ακόμα ακριβέστερα μπορούμε να πούμε ότι οι προσφερόμενες υπηρεσίες σήμερα στην αγροτική εκπαίδευση δρουν καταστροφικά για την αγροτική κοινωνία, την ηθική και τα έθιμα των αγροτών.

Μάλιστα, όλα γίνονται χωρίς τους αγρότες, χωρίς τη συμμετοχή των αγροτών στον σχεδιασμό, στην υλοποίηση και στην αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των προσφερόμενων υπηρεσιών.

Συνήθως βλέπουμε να μιλούν εξ ονόματος των αγροτών κάποιας μορφής αυτόκλητοι «εκπρόσωποί» τους, ακόμα και εκπρόσωποι συντεχνιών ή «επιστημονικών» φορέων οι οποίοι ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν τους αγρότες. Τελευταία μάλιστα βλέπουμε και εκπροσώπους ανωνύμων εταιριών να ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν τους αγρότες. Τώρα φαίνεται ότι προσπαθούν να θεσμοθετήσουν την εκπροσώπηση των αγροτών από δημοσίους υπαλλήλους, τουλάχιστον στην αγροτική επαγγελματική εκπαίδευση και στην αγροτική επαγγελματική κατάρτιση.

Τα σημερινά αστικά πρότυπα σχολείων είναι τα τελευταία 200 χρόνια ίδια, προσαρμοσμένα να πετυχαίνουν τη σωστή προετοιμασία στρατιωτών για να υπακούσουν διαταγές, τη σωστή προετοιμασία υπαλλήλων για να τηρούν διαδικασίες και τη σωστή προετοιμασία εργατών για να εκτελούν οδηγίες των εργοδηγών.

Οι αγρότες είναι φροντιστές της φύσης, τολμούν να αναλαμβάνουν δράση με πάρα πολλές αβεβαιότητες (επιχειρηματικότητα), επενδύουν (η μέση επένδυση αγροτικής εκμετάλλευσης στην Ελλάδα ακόμα και σήμερα είναι 150.000 €) και παράγουν πραγματικό πλούτο για την ευημερία των ανθρώπων.

Η αγροτική εκπαίδευση πρέπει να είναι εκπαίδευση (δηλαδή αλλαγή στάσης) σε θέματα κυρίως επιχειρηματικότητας μέσα σε συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο με κυρίαρχο τον άνθρωπο και τη φύση και όχι το κέρδος.

Βέβαια αφού, με παρέμβαση των αστικών πολιτικών κομμάτων, έχει διαλυθεί το αγροτικό κίνημα ή έχει υποταχθεί στον αγώνα για την κατάκτηση της εξουσίας (κόμματα), σήμερα ο αγροτικός χώρος δείχνει διαλυμένος τουλάχιστον σε επίπεδο ενιαίας εκπροσώπησης και δείχνει ανίκανος να διεκδικήσει την πρέπουσα αγροτική εκπαίδευση, την πρέπουσα τιμή αγροτικών προϊόντων, την πρέπουσα αγροτική ζωή, την πρέπουσα αναγνώριση…

Με πρωτοβουλία του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής η αγροτική επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση θα συζητηθούν δημόσια στη σελίδα Skywalker-Εργασία στην Ελλάδα στο Facebook την Τετάρτη, 2 Δεκεμβρίου 2020, στις 12.00.

Για την καταγραφή, Δημήτριος Μιχαηλίδης, «Αγρονέα»

Share this post