Την Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2020, στις 12:00 το μεσημέρι, το skywalker.gr-Εργασία στην Ελλάδα οργανώνει δημόσια διαδικτυακή συζήτηση με θέμα «Οι αγρότες οδηγούν τη μετά τον κορονοϊό εποχή».
Οι αγρότες (γεωργοί, κτηνοτρόφοι, αλιείς, δασοκόμοι) καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα: πώς μπορούν οι ίδιοι και η αγροτική παραγωγή (η μόνη παραγωγή πραγματικού πλούτου) να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην επιβίωση των ανθρώπων, των τοπικών κοινωνιών και της τοπικής, περιφερειακής και εθνικής οικονομίας και ανάπτυξης;
Το θέμα είναι το μέλλον του αγροτικού κόσμου και του πρωτογενούς τομέα μετά την πανδημία, η οποία επέβαλε επαναξιολόγηση των προτεραιοτήτων όλων μας, καθενός πολίτη, της κοινωνίας αλλά και της Πολιτείας, ακόμα και της οικονομίας. Μετά την απόλυτη προτεραιότητα της ζωής, την υγεία, προέχει πλέον η τοπική διατροφική αυτάρκεια, η συναισθηματική ισορροπία και ακολουθούν όλα τα άλλα (οικονομικά, υπηρεσίες, ψυχαγωγία κ.ο.κ.)
Στη συζήτηση προσκλήθηκαν να συμβάλουν (κατά αλφαβητική σειρά) οι αγρότες κ.κ. Κώστας Αρτακιανός (γεωργός, ταβέρνα Αύλωνας Λέσβου, ενοικιαζόμενα διαμερίσματα Αύλωνας Γέρας, ελαιοπαραγωγός, μέλος της κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης «Μοδούσα» [Παπάδος]), Αθανάσιος Κελμάγερ (ανθοπαραγωγός, πρόεδρος του Αγροτικού Ανθοπαραγωγικού Συνεταιρισμού Αθηνών), Μάγδα Κοντογιάννη (κτηνοτρόφος, γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής «Άγιος Γεώργιος») και Γεώργιος Παπαβασίλης (γεωργός, εκπρόσωπος του Συνεταιρισμού Παραγωγών Κηπευτικών Μεγάρων Agromeg), ενώ θα συνδράμουν ο κ. Αλέξης Μπακούρος (οικονομολόγος) και ο γράφων («Αγρονέα»).
Μια σοβαρή συμβολή στη θεματική μπορεί να βρει κάποιος ενδιαφερόμενος σε μια πρόταση του δρος Φωτίου Βακάκη (γεωπόνου, γεωργο-οικονομολόγου, επιτίμου μέλους της Ελληνικής Γεωργικής Ακαδημίας), που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2020, με τίτλο «Η ανάγκη αντιμετώπισης των συνεπειών της δεκαετούς οικονομικής κρίσης και εκείνων της πανδημίας του κορονοϊού ως ευκαιρία στρατηγικού σχεδιασμού αξιοποίησης του μεγάλου δυνητικού παραγωγικού δυναμικού της ελληνικής γεωργίας».
Μερικές δικές μας επισημάνσεις, πάντα με τον κίνδυνο της αποσπασματικότητας, είναι οι ακόλουθες:
Ο παραγωγικός επαναπροσανατολισμός της ελληνικής γεωργίας πρέπει να στηριχθεί 1. στη γενικευμένη εφαρμογή της μεσογειακής διατροφής και 2. στην προαγωγή καλών πρακτικών παραγωγής των τροφίμων. Κύρια χαρακτηριστικά της ελληνικής γεωργίας πρέπει να είναι η ποιότητα και η αξία, που θα αντιστοιχούν σε ό,τι ενσωματώνουν τα τελικά προϊόντα της από το ελληνικό περιβάλλον, την εφαρμοζόμενη καλλιεργητική πράξη, την ελληνική παράδοση και τον πολυδιάστατο ελληνικό πολιτισμό.
Οι καινούργιοι αγρότες καλούνται (υπό καθεστώς αμοιβαιότητας συμφερόντων μεταξύ των κοινωνικών εταίρων) να εγγυηθούν:
- την προσφορά αγροτικών προϊόντων πιστοποιημένης ποιότητας
- με τη μικρότερη δυνατή συνολική περιβαλλοντική όχληση και
- με τη μεγαλύτερη δυνατή παραγωγή δημόσιων περιβαλλοντικών αγαθών (καθαρός αέρα, πόσιμο νερό και τοπίο) κατά μονάδα παραγόμενου αγροτικού προϊόντος.
Επίσης καλούνται να αποκτήσουν πρόσθετες και συνεχώς επικαιροποιημένες ικανότητες και δεξιότητες ώστε:
- να αναδειχθούν ηγήτορες στην οικονομία και την κοινωνία της υπαίθρου
- να διαχειριστούν αποτελεσματικότερα τα οικοσυστήματα της υπαίθρου
- να καταστούν αποτελεσματικά στελέχη των συστημάτων κοινωνικής και πολιτικής εκπροσώπησης
- να συμμετέχουν ενεργά στη λήψη των αποφάσεων (όπου λαμβάνονται αυτές)
- και να υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας του αγροδιατροφικού κυκλώματος προς όφελος των ίδιων, των καταναλωτών και των τεχνικών, οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών στοχεύσεων της εθνικής οικονομίας.
Επειδή η τελική αξία που πληρώνουν οι καταναλωτές για τα αγροτικά προϊόντα διαμορφώνεται όλο και περισσότερο εκτός των γεωργικών εκμεταλλεύσεων (πηγαίνει στη μεταποίηση, τη διακίνηση, τη διανομή και την εμπορία), προκειμένου να αυξηθεί το γεωργικό εισόδημα και να είναι ανεκτή η αγροτική ζωή, είναι απαραίτητη η οργανική συμμετοχή των αγροτών στο κύκλωμα μεταποίησης και εμπορίας των προϊόντων που παράγουν.
Στη Γερμανία (υπουργός ο J. Klöckner) καταγράφηκε ότι ο γεωργικός τομέας ήταν ζωτικής σημασίας για να αντιμετωπιστεί ικανοποιητικά η πανδημία. Ωστόσο ένα από τα βασικά διδάγματα της κρίσης είναι ότι σε ορισμένους τομείς πρέπει να είμαστε αυτάρκεις, περισσότερο ανεξάρτητοι από τις εισαγωγές από τρίτες χώρες. Ταυτόχρονα καταγράφηκε αύξηση της ευαισθητοποίησης και της εκτίμησης της τοπικής παραγωγής. Τελικά, φαίνεται ότι όλοι αντιλαμβάνονται την τεράστια σημασία της «τοπικοποίησης» και της διατροφικής ασφάλειας αλλά αφήνουν αυτό να το κάνουν οι ίδιοι οι αγρότες, μόνοι τους.
Τι θα κάνουν οι αγρότες; Θα παράγουν πλούτο; Θα μεταποιούν τα αγροτικά προϊόντα τους; Θα εμπορεύονται; Θα διαμορφώνουν τους τύπους, τις προδιαγραφές και τις διαδικασίες; Θα εξασφαλίζουν ικανοποιητικές συμβάσεις; Θα επεμβαίνουν στην πολιτική (λήψη αποφάσεων); Θα εκπαιδεύονται; Θα έχουν κοινωνική ζωή; Θα έχουν προσωπική/οικογενειακή ζωή; Θα διατρέφουν την κοινωνία; Θα προσφέρουν δωρεάν δημόσια αγαθά για την επιβίωση της ανθρωπότητας; Μήπως τις συλλογικές ευθύνες της η κοινωνία (κυρίως οι αστοί) τις φορτώνουν στους αγρότες και μάλιστα εξαθλιώνοντάς τους με αρνητικές επεμβάσεις στον αγροτικό συνδικαλισμό, στον αγροτικό συνεργατισμό, στις αγροτικές κοινωνίες, στην ανύπαρκτη αγροτική εκπαίδευση, στην ασύνδετη αγροτική έρευνα; Μήπως;
Την Τετάρτη 30/9, στις 12:00, «Οι αγρότες οδηγούν τη μετά τον κορονοϊό εποχή», και με τη βοήθεια του Skywalker συζητούν δημόσια διαδικτυακά με όσους θέλουν να μοιραστούν τις σκέψεις τους.
Δημήτρης Μιχαηλίδης
Συγγραφέας, «Αγρονέα», 6998 282382
Share this post
