Στις 21/7/20, στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Ελληνικής Βουλής, κλήθηκαν από τον πρόεδρο της Επιτροπής κ. Γ. Βλάχο συλλογικότητες και φορείς να εκθέσουν τις απόψεις τους για το υπό συζήτηση νομοσχέδιο «Απλούστευση πλαισίου άσκησης οικονομικών δραστηριοτήτων αρμοδιότητας ΥΠΑΑΤ και άλλες διατάξεις».

Το νομοσχέδιο συζητήθηκε σε τρεις συνεδριάσεις, στις 20/7 η πρώτη, στις 21/7 η δεύτερη με εκπροσώπους συλλογικοτήτων της κοινωνίας των πολιτών και φορείς, και στις 22/7 η τρίτη μόνο με τα μέλη της Επιτροπής.

Στη συνεδρίαση της 21^ης/7 είχαν κληθεί 17 συλλογικότητες και φορείς, μεταξύ των οποίων ο Σύνδεσμος Ελληνικής Κτηνοτροφίας, ο Σύλλογος Κτηνιάτρων, η Πανελλήνια Ένωση Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων, το Σωματείο Υπαλλήλων ΕΛΓΟ, φιλοζωικές οργανώσεις, η Κυνηγετική Ομοσπονδία, σύλλογοι ιχθυοκαλλιεργητών, οι Φίλοι της Φύσης, κτηνοτροφικοί σύλλογοι Μακεδονίας-Θράκης, ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Αττικής, το ΓΕΩΤΕΕΕ και η Πανελλήνια Ένωση Κτηνοτρόφων.

Ένα από τα θέματα που έθεσε ένα σωματείο ήταν πώς θα πάρουν περισσότερα χρήματα οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι υπάλληλοι ΔΕΚΟ, ενώ άλλος φορέας εστιάστηκε μόνο στα κυρίως οικονομικά συμφέροντα των γεωτεχνικών δημόσιων υπαλλήλων…

Η γενική εικόνα που θα σχημάτιζε ένας ο οποίος θα παρακολουθούσε τη συνεδρίαση είναι ότι το νομοσχέδιο δεν είναι φιλικό προς τον πολίτη, τον οποίο θεωρητικά καλείται να υπηρετήσει, αλλά επιβάλλει πολυδαίδαλες διαδικασίες, τις οποίες δεν είναι ικανός ένας μέσος πολίτης να καταλάβει και, πολύ περισσότερο, να εξυπηρετήσει. Έτσι, ο νομοταγής πολίτης γίνεται έρμαιο, υπήκοος και κλητήρας των δημόσιων υπαλλήλων. Ως παράδειγμα θα μπορούσε να αναφερθεί ότι από τους 225 φακέλους για αδειοδότηση που υπέβαλαν μέλη του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής στη ΔΑΟΚ Αν. Αττικής εκδόθηκαν μόνο 35 περίπου άδειες στα προηγούμενα 8 χρόνια!

Σχεδόν πουθενά δεν υπάρχει συμμετοχή των θεωρητικά εξυπηρετούμενων πολιτών και δεν προβλέπεται μέσα στις δαιδαλώδεις διαδικασίες κάποια Αρχή της εξουσίας μέσω της οποίας θα μπορούσε να βρει το δίκιο του ο Έλληνας πολίτης.

Πρόνοια για υπουργικές αποφάσεις, ερμηνευτικές εγκυκλίους και διευκρινιστικές ερωτήσεις απλώς θωρακίζει ένα σύστημα που μοιάζει να συμπεριφέρεται τερατωδώς προς τους κατ’ ευφημισμό δρώντες με μεγάλες αβεβαιότητες (επιχειρηματίες) και προς τους παραγωγούς πραγματικού πλούτου (αγρότες).

Είναι περίεργο ότι, ενώ στην Αττική προβλέπονται να δημιουργηθούν 11 επιχειρηματικά πάρκα, δεν προβλέπονται πουθενά κτηνοτροφικά πάρκα για την παραγωγή πραγματικού πλούτου και τη διατροφική αυτάρκεια του πληθυσμού.

Από όσα σημαντικά ακούστηκαν στη συνεδρίαση της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Ελληνικής Βουλής αξίζει να καταγραφεί η ακριβής και συνεπής τρίλεπτη εισήγηση της κας Μάγδας Κοντογιάννη, κτηνοτρόφου από τους γηγενείς Αρβανίτες του Μενιδίου, γραμματέως του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής. Ανάμεσα σε όσα είπε η κα Κοντογιάννη ήταν και τα εξής:

1. Όπως όλοι οι οργανωμένοι κτηνοτρόφοι, συμφωνούμε με τις προτάσεις του Συνδέσμου Ελληνικής Κτηνοτροφίας και της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων. Εμείς, μαζί με όσα είπαν οι πανελλήνιες δομές μας, θέλουμε να επισημάνουμε μόνο τα ειδικά προβλήματα της περιαστικής κτηνοτροφίας.
2. Στη δεκαετία του 1960 ήμασταν κι εμείς, οι γηγενείς κτηνοτρόφοι της Αττικής, όπως όλοι οι κτηνοτρόφοι της Ελλάδας. Σήμερα, μετά την επιθετική επέκταση των ρυμοτομικών σχεδίων γύρω από τη μοναδική πρωτεύουσα στον κόσμο που έχει πάνω από τον μισό πληθυσμό του κράτους, βρεθήκαμε, χωρίς να κάνουμε τίποτα, περικυκλωμένοι από βίλες πλουσίων, μεζονέτες μεσοαστών και πολυκατοικίες. Όταν αγόραζαν κι όταν έβγαζαν άδειες οικοδόμησης, ήμασταν κι εμείς εκεί. Μας βρήκαν εκεί. Και τώρα λένε ότι ενοχλούνται από τις παλαιότερες επιλογές τους.
3. Πρέπει να ληφθεί πρόνοια να παραμείνουν οι επαγγελματίες κτηνοτρόφοι, οι παραγωγοί πραγματικού πλούτου, με όποια δυναμικότητα είχαν τον Μάρτιο του 2012, τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρώσουν την επαγγελματική τους ζωή. Ή, εναλλακτικά, εφόσον ικανοποιηθούν οι συνθήκες, να ενισχυθούν για τη μετεγκατάσταση στον ίδιο δήμο. Δεν θέλουμε να γίνουμε μετανάστες. Υπάρχει το άρθρο 4, που πρέπει να προβλέπει όχι απλώς αποζημίωση του υπάρχοντος βουστασίου αλλά ανάληψη του κόστους μετεγκατάστασης από όσους θέλουν τη μετακίνηση των παλαιών στάβλων και βουστασίων ή από την τοπική αυτοδιοίκηση ή από το κράτος.
4. Στο άρθρο 16 του υπό συζήτηση νομοσχεδίου πρέπει να διορθωθεί και να εξασφαλιστεί ότι θα προβλέπονται Κτηνοτροφικές Μονάδες Καινοτομίας (ΚΤΗΜΟΚ) μέσα στον αστικό ιστό, όπως προβλέπεται μέχρι σήμερα, καθώς και λειτουργία city farms, όπως σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ίσως κάποιες από τις υφιστάμενες το 2012 παραδοσιακές κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, που αποτελούν κομμάτι της παράδοσης και της ταυτότητας μιας περιοχής, να μπορούν να γίνουν με εξειδικευμένες χρηματοδοτήσεις city farms. Τις έχει ανάγκη ο τόπος και η ιστορία αλλά είναι και απαραίτητες σήμερα. Άλλωστε προβλέπεται η λειτουργία ιππικών ομίλων μέσα στον αστικό ιστό. Απλώς είναι λίγο διαφορετικά ζώα με τις ίδιες ακριβώς λειτουργίες αλλά διαφορετικούς ιδιοκτήτες…
5. Θεωρούμε μη αποδεκτό τον αποκλεισμό μας από τη δυνατότητα ένστασης και έφεσης ως θιγόμενων πολιτών, όπως θέλει να επιβάλει το υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Σας παρακαλούμε, μη μας αφήνετε στο έλεος των δημόσιων υπαλλήλων. Έχουν άλλες προτεραιότητες. Έχουμε πολύ άσχημη εμπειρία. Είμαστε μόνοι με τα ζωντανά μας, που μας κρατούν κοντά τους 365 μέρες τον χρόνο, ενάντια σε μια τεράστια γραφειοκρατία. Βοηθήστε μας.

Κι ενώ ο πρόεδρος της Επιτροπής κ. Βλάχος απλώς διηύθυνε τις εργασίες της, στην εισήγηση της κας Μάγδας Κοντογιάννη, κτηνοτρόφου από γηγενείς Αρβανίτες και Βλάχους του Μενιδίου με στάβλο από το 1966 στην τοποθεσία Βουστάσιο Κοντογιάννη (Google Maps), έκανε πολλά θετικά σχόλια, υπερθεματίζοντας την αδικία που υπέστησαν οι γηγενείς κάτοικοι της υπαίθρου της Αττικής από την ισχυρή οικοπεδοποίηση και την βίαιη αλλαγή χρήσεων γης, ακόμα και τη βίαιη αλλαγή του τρόπου ζωής τους. Άλλωστε είναι σχεδόν αδύνατο να κάνεις οποιαδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα έχοντας να αντιπαλέψεις τα  650 €/τ.μ. των τσιμεντοποιητών…

Η πολύ σημαντική διαδικασία ακρόασης συλλογικοτήτων και φορέων έκλεισε με ερωτήσεις από τους συμμετέχοντες βουλευτές, από τις οποίες άξιζαν οι εύστοχες εκείνες της πρώην υφυπουργού, βουλευτή κας Ολυμπίας Τελιγιορίδου, που εστιάστηκε στην ανάγκη κάλυψης του κόστους μετεγκατάστασης από την Πολιτεία για υφιστάμενες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις.

Με λύπη διακρίναμε ότι ακόμα και η ελληνική γλώσσα δεν είναι επαρκής για να περιγράψει τις ιδιοτροπίες των διαδικασιών και των ερμηνειών των νομοθετημάτων. Μια λέξη, π.χ. η «δυναμικότητα», μπορεί να ερμηνευτεί από κάποιους ως «δύναμη» και να αλλάξει πλήρως τη ζωή επαγγελματιών απλώς και μόνο επειδή έτσι την ερμήνευσε περιστασιακά κάποιος μια συγκεκριμένη μέρα. Τελικά, οι πολίτες τυλίγονται κυριολεκτικά σε μια κόλλα χαρτί από τους κατέχοντες ή υπεξαιρούντες την εξουσία…

Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ήταν και η εισήγηση της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων, που την εκπροσώπησε ο κ. Γιάννης Κοντογιάννης, κτηνοτρόφος από την Αττική, ενώ όσοι θέλουν να δουν ακριβώς ό,τι ειπώθηκε μπορούν να ανατρέξουν στα πρακτικά της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της 21^ης/7/20.

Δημήτρης Μιχαηλίδης
Δημοσιογράφος, συγγραφέας, «Αγρονέα»

Share this post