Πέντε μήνες μετά τις εθνικές εκλογές και αφού έχουν προηγηθεί οι εκλογές των «μικρών πρωθυπουργών» (περιφερειαρχών και δημάρχων) στην τοπική αυτοδιοίκηση και εκπροσώπων στο Ευρωκοινοβούλιο, οι σταβλικές εγκαταστάσεις (για τις οποίες ξεκίνησε μια διαδικασία τακτοποίησης τον Μάρτιο του 2012) είναι εντελώς στον αέρα!
Και βέβαια στον αέρα είναι και τα πολυδιαφημισμένα στην ευρωπαϊκή αγορά ΠΟΠ (όπως η φέτα), αλλά και οι τιμές του γάλακτος, καθόσον για όλα απαραίτητη προϋπόθεση είναι να πρόκειται για προϊόν από νόμιμα αδειοδοτημένη κτηνοτροφική εγκατάσταση.
Σήμερα στην Ελλάδα είναι νόμιμα αδειοδοτημένο μόλις το 15%-20% των στάβλων και ο νόμος 4056/2012, έπειτα από διάφορες επιμηκύνσεις, έπαψε να καλύπτει όσους στάβλους δεν αδειοδοτήθηκαν νόμιμα. Οι κτηνοτρόφοι είναι ακάλυπτοι.
Και είναι ακάλυπτοι ακόμα και στα πρόσφατα συμβόλαια πώλησης γάλακτος, διότι όλα τα συμβόλαια περιλαμβάνουν τον όρο-βόμβα «νόμιμα λειτουργούσες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις». Έτσι, οι κτηνοτρόφοι είναι εκτεθειμένοι σε «εκβιασμούς» από τους μεταποιητές γάλακτος / τυριού της μορφής «Δεν μπορώ να το πάρω», οι οποίοι συνήθως τελειώνουν με την παραλαβή του γάλακτος σε εξευτελιστικές τιμές, χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτε ο κτηνοτρόφος, διότι το γάλα του προέρχεται από μη νόμιμα αδειοδοτημένο στάβλο ή από στάβλο σε διαδικασία τακτοποίησης. Αυτό συμβαίνει σήμερα, διότι ο ακατάλληλος για την ελληνική πραγματικότητα νόμος 4056/2012 δεν μπόρεσε να δώσει επαρκείς λύσεις με αποτέλεσμα συνεχείς παρατάσεις. Ο νόμος έπαψε να καλύπτει τους κτηνοτρόφους από τον Ιούνιο του 2019.
Το ήξεραν όλοι. Ο προηγούμενος υπουργός, ο κ. Αποστόλου, ετοίμασε έναν νέο νόμο το 2018, αλλά δεν πρόλαβε να τον φέρει προς ψήφιση. Ο επόμενος υπουργός, ο κ. Αραχωβίτης, τον ήδη έτοιμο νόμο προσπάθησε να τον τελειοποιήσει, αλλά δεν πρόλαβε, διότι προκηρύχτηκαν εθνικές εκλογές. Ο νέος υπουργός, ο κ. Βορίδης, ήδη πέντε μήνες μετά, δεν έφερε στη Βουλή μια νέα πρόταση νόμου. Σαφώς δεν ήταν σημείο προεκλογικής προσοχής στις εκλογές, αλλά είναι σημείο ομαλής λειτουργίας της αγοράς!
Συζητώντας με τη γραμματέα του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής κα Μάγδα Κοντογιάννη (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.), είδαμε να το επισημαίνει αυτό πολύ έντονα, παράλληλα όμως έθεσε κι άλλα, ευρύτερα θέματα των κτηνοτρόφων:
- Η «επίθεση» που δέχονται οι γηγενείς κτηνοτρόφοι κάτοικοι της υπαίθρου της Αττικής στις παραδοσιακές χρήσεις γης, που είναι ανύπαρκτες. Η «επίθεση», κυρίως από το real estate (μεσιτείες, τσιμεντοποίηση), στην ύπαιθρο της Αττικής σχεδόν απειλούν με πλήρη έξωση τους γηγενείς κατοίκους (κυρίως Αρβανίτες και μετακινούμενους Σαρακατσάνους και Βλάχους).
- Μαζί με την επαγγελματική εξόντωση, οι κτηνοτρόφοι της Αττικής υφίστανται και μια συνεχή κοινωνική απαξίωση, ακόμα και στον τρόπο ζωής τους και στα πολιτιστικά χαρακτηριστικά τους, μέσα από κανονισμούς, διατάξεις και άλλα αστικά τερτίπια.
- Σχεδόν συντονισμένα όλοι οι φορείς της εξουσίας διώχνουν από την ύπαιθρο της Αττικής την επαγγελματική κτηνοτροφία, με επιτροπές που δεν συνεδριάζουν, ερμηνευτικές εγκυκλίους που δεν εκδίδονται, διευκρινιστικές ερωτήσεις που αργούν να απαντηθούν, ταλαιπωρία ένεκεν πολλαπλών εγγράφων –αλήθεια, πού είναι τα one-stop shops στην κτηνοτροφία;–, άπειρες ώρες χαμένες από την παραγωγή για να κάνουν οι κτηνοτρόφοι τον «κλητήρα» μεταφοράς εγγράφων από τον έναν υπάλληλο στον άλλον.
Η κα Μάγδα Κοντογιάννη με τον αδελφό της και τους γονείς της λειτουργούσαν αδειοδοτημένο στάβλο από το 1966 στους πρόποδες της Πάρνηθας, όπου επένδυσαν πολλά χρήματα σε άδειες, μελέτες και τσιμέντα. Το 2012 τα διάφορα κλιμάκια τοπικής αυτοδιοίκησης και διοίκησης, παίζοντας με τις ημερομηνίες και αφού εκδόθηκε ο νόμος 4056/2012, εφάρμοσαν παλαιότερες αποφάσεις (προτού εκδοθεί ο νόμος) και εκποίησαν το ζωικό κεφάλαιό τους και κατάργησαν την άδεια. Το 2017 η Ελληνική Πολιτεία κατάλαβε την απαράδεκτη αδικία και καθιέρωσε την «άδεια διατήρησης», η οποία όμως ακόμα δεν έχει δώσεις λύσεις στις 50 και πλέον αιτήσεις που έγιναν στη Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης και Κτηνιατρικής Ανατολικής Αττικής μέχρι σήμερα. Προφανώς είναι πολλά τα λεφτά από τις οικοπεδοποιήσεις-τσιμεντοποιήσεις…
Και συζήτηση στη συζήτηση, φτάσαμε και σε άλλα σημαντικά:
- Την ανυπαρξία αγροτικών σχολείων, όχι αστικού τύπου, αλλά μορφής μαθητείας, που λαμβάνουν υπόψη τον τρόπο ζωής του αγροτικού κόσμου. Σήμερα οι αγρότες (γεωργοί, κτηνοτρόφοι, αλιείς και δασοκόμοι) δεν έχουν επαρκή εκπαίδευση ή, ακριβέστερα, με μόνο το 0,4% αποφοίτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, υφίστανται ένα απερίγραπτο εκπαιδευτικό bullying. «Μήπως η Πολιτεία μού οφείλει», αναρωτήθηκε η κα Κοντογιάννη, «τουλάχιστον τόσα όσα πρόσφερε για την εκπαίδευση όλων των άλλων ελληνοπαίδων, έστω και τώρα; Ποτέ δεν είναι αργά για την αποκατάσταση των παροχών που στερηθήκαμε».
- Λένε ότι η εισφορά του αγροτικού τομέα στο ΑΕΠ είναι μόνο 3,7%, αν και με τον πολλαπλασιαστή (δηλαδή με τον ντοματοπολτό που δηλώνεται στη βιομηχανία ή τις ντοματοσαλάτες που δηλώνονται στον τουρισμό) φτάνει στο 20% του ΑΕΠ. Μήπως αυτή η εικόνα οφείλεται στη συστηματική υποτίμηση της αξίας των αγροτικών μισθών και των τιμών των αγροτικών προϊόντων έναντι των αστικών μισθών και των βιομηχανικών προϊόντων;
Τελείως απαράδεκτες, άνισες καταστάσεις για τους αγρότες έναντι των αστών!
Και η κα Μάγδα Κοντογιάννη (6932 094231) κατέληξε: «Κάτι δεν πάει καλά. Οι αγρότες παράγουν πραγματικό πλούτο, αλλά οι πλούσιοι βρίσκονται στη μεταποίηση και στις υπηρεσίες. Κι αν δεν πάει καλά η ειρήνη στη γειτονιά μας, εμείς οι αγρότες είμαστε δεμένοι με τα χωράφια μας και τους βοσκοτόπους μας και θα αγωνιστούμε γι’ αυτά, για την πατρίδα, ενώ οι αστοί μπορούν να πάνε να βρουν αλλού καλύτερους μισθούς, συνθήκες εργασίας και ζωής.
»Αν θα μπορούσα να μιλήσω με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ως η μόνη κτηνοτρόφος που συμμετείχε στις εθνικές εκλογές υποστηρίζοντας έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, θα του έλεγα: “Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης δεν είναι μόνο υπουργός ενός βασικού παραγωγικού υπουργείου, δηλαδή του αγροτικού τομέα, αλλά ο μοναδικός εκλεγμένος εκπρόσωπος του αγροτικού κόσμου, των αγροτικών τοπικών κοινωνιών, και πρέπει να εξασφαλίσει ότι και οι αγρότες είναι ισότιμοι συμπολίτες και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο με τους υπόλοιπους συμπολίτες μας”.
Δημήτρης Μιχαηλίδης
Δημοσιογράφος, συγγραφέας, «Αγρονέα»
Share this post
