Μείωση των αγροτών, των εργατών της γης, αλλά και του αγροτικού εισοδήματος, μεταξύ 2017 και 2030, προβλέπει η Ε.Ε. Η έκθεση προοπτικών για τις γεωργικές αγορές της Ε.Ε., που δημοσιεύτηκε στις 18/12/2018, δείχνει συρρίκνωση του αγροτικού εργατικού δυναμικού κατά 3,2% κατά μέσο όρο κάθε χρόνο. Παράλληλα η αύξηση του κόστους για την αγορά εισροών, όπως τα λιπάσματα, η ενέργεια και οι ζωοτροφές, προβλέπεται να είναι 2,5% κάθε χρόνο και να φτάσει το 30% έως το 2030 και έτσι πρόκειται να συμπιέσει περαιτέρω το αγροτικό εισόδημα (agrotypos.gr, 20/12/2018).
Ήδη τα τελευταία 10 χρόνια οι απολεσθείσες θέσεις εργασίας στον αγροτικό τομέα υπολογίζονται σε 1.000.000 (ΓΠΑ, Μαντζιάρης-Καρανικόλας, Μονεμβάσια, Αγρότης της Χρονιάς, αναφορά στις 20/1/2019).
Το μεγαλύτερο μέρος των αγροτών της Ε.Ε. υπέστη απώλειες στο εισόδημά του για το 2018 σε σχέση με το 2017, που εκτιμάται στο 3%. Οι Έλληνες αγρότες είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται κατά 4,9% το 2018 σε σχέση με το 2017 (Eurostat, agro247.gr, 27/12/2018).
Οι χαμηλότερες αποδοχές εμφανίζονται στον κλάδο της γεωργίας (607 ευρώ), μετά στις δραστηριότητες που σχετίζονται με τον τουρισμό (668 ευρώ) και στις διοικητικές και υποστηρικτικές δραστηριότητες (674 ευρώ). Οι υψηλότερες μηνιαίες αποδοχές καταγράφονται στην ηλεκτρική ενέργεια (1.237 ευρώ), στις τράπεζες/ασφάλειες (1.151 ευρώ) και μετά στη δημόσια διοίκηση και άμυνα (1.101 ευρώ) (ΙΝ.Ε. ΓΣΕΕ, eleftherostypos.gr, 25/10/2018).
Και απώλειες 4,9% στο αγροτικό εισόδημα το 2018 (σε σχέση με το 2017) και χαμηλές συνολικές αποδοχές (607 ευρώ/μήνα) και αύξηση εξόδων κατά 2,5% κάθε χρόνο μέχρι το 2030 σε περιβάλλον αύξησης της ζήτησης αγροδιατροφικών προϊόντων, «φωνάζει» ο πρωτογενής τομέας (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, δασοκομία) ότι έχει μέλλον.
Αν θα έχουν μέλλον και οι αγρότες εξαρτάται ξεκάθαρα μόνο από τους ίδιους και ειδικότερα από το αν μπορέσουν να οργανωθούν και να διαφυλάξουν τμήμα του πλούτου που παράγουν στο σημείο παραγωγής του ή αν θα αφεθούν να τους «ληστεύουν» οι μεταπράτες αστοί.
«Στον βράχο που είναι ριγμένος μέσα στη θάλασσα» και ονομάζουμε Ελλάδα δεν υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις για μαζική παραγωγή μεγέθους κλίμακας. Μικρές καλλιέργειες και μικρές οικογενειακές εκτροφές δένουν αρμονικά και ισόρροπα και έχουν μέλλον. Η Ελλάδα δεν μπορεί, γενικά, να έχει γεωργία των μεγάλων αποδόσεων, της μεγάλης ποσότητας, του χαμηλού κόστους και των χαμηλών ανταγωνιστικών τιμών. Η Ελλάδα πρέπει να έχει πρωτογενή τομέα της ποιότητας, με μεγαλύτερο κόστος αλλά και με πολύ καλύτερες τιμές, και να προσθέτει υπεραξία στα αγροτικά προϊόντα με βάση την τοπική γαστρονομία – παγκοσμίως αναγνωρισμένη η μεσογειακή διατροφή.
Άλλωστε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας είναι η τεράστια βιοποικιλότητά της (τρίτη παγκοσμίως με 1.470 ενδημικά αυτόχθονα φυτά, η Βουλγαρία δίπλα έχει 124 και η Αλβανία μόνο 25) και τα μικροκλίματα (το 75% είναι σε πάνω από 600 μέτρα υψόμετρο, με 15.600 χλμ. ακτογραμμής), που προσδίδουν στα αγροτικά προϊόντα και τα τουριστικά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ενώ ο ελληνικός είναι ο δεύτερος ζωντανός πολιτισμός παγκοσμίως.
Σε εποχές ραγδαίων αλλαγών η προσαρμογή είναι το κύριο και αναγκαίο χαρακτηριστικό για την επιβίωση. Και η προσαρμογή γίνεται αποτελεσματικότερη με μικρές ευέλικτες μονάδες παραγωγής. Οι τεράστιοι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν μόλις άλλαξε το περιβάλλον τους διότι δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν. Ο κόσμος όλος σήμερα βρίσκεται σε περίοδο ραγδαίων αλλαγών και μεταβολών και οι μονάδες που θα επιβιώσουν θα είναι οι μικρές ευέλικτες και προσαρμόσιμες.
Το να επεξεργάζονται κάποιοι ανεγκέφαλοι σενάρια απομάκρυνσης των μικρών αιγοπροβατοτρόφων με σχέδιο χρηματοδοτικού προγράμματος που θα επιδοτεί αιγοπροβατοτρόφους για να εγκαταλείψουν το επάγγελμα είναι εγκληματικό.
Διαβάζουμε στα «Agronews» (Γ. Πανάγος, 4/1/2019): «Γενναίο κοινοτικό πρόγραμμα µε αυξημένες πριμοδοτήσεις για την ομαλή έξοδο από το επάγγελμα των παραδοσιακών αιγοπροβατοτρόφων επεξεργάζονται, σύμφωνα µε αποκλειστικές πληροφορίες της “Agrenda”, οι Βρυξέλλες. Το θέμα εξετάζεται ενδελεχώς σε τεχνοκρατικό επίπεδο, δεν έχει φτάσει ακόμη στο συμβούλιο υπουργών Γεωργίας και θα περιληφθεί, όπως όλα δείχνουν, στο πακέτο µέτρων της νέας ΚΓΠ 2021-2027. Τo ρεπορτάζ της “Agrenda” κλήθηκε να σχολιάσει ο αρμόδιος γενικός γραμματέας Αγροτικής Πολιτικής & Κοινοτικών Πόρων Χαράλαμπος Κασίμης, ο οποίος δήλωσε προσεκτικά ότι “τέτοιο θέμα δεν έχει προς το παρόν απασχολήσει κανένα από τα προηγούμενα συμβούλια υπουργών Γεωργίας”, τονίζοντας μάλιστα ότι ο ίδιος δεν έχει λείψει σε κανένα από αυτά. Αντίθετα, οι συζητήσεις στα τεχνικά κλιμάκια φαίνεται πως έχουν διαρρεύσει στα λόμπι της γαλακτοβιομηχανίας, απ’ όπου και διακινείται συστηματικά το τελευταίο διάστημα η πληροφορία. Το ποιος άνοιξε αυτή τη συζήτηση και ποιος έχει συμφέροντα από µια τέτοια εξέλιξη ίσως πρέπει να προβληματίσει τους ιθύνοντες». Τελικά, ποιοι είναι οι ιθύνοντες;
Η κα Oλυμπία Τελιγιορίδου, υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων δήλωσε: «Θέλουμε τους κτηνοτρόφους να συνεχίσουν το επάγγελμά τους». Τα σενάρια που έχουν σχέση με δήθεν πριμ στους αιγοπροβατοτρόφους για έξοδο από το επάγγελμα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Καμία σκέψη και καμία συζήτηση δεν υπάρχει ούτε σε επίπεδο της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ ούτε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΑΤ στηρίζει την προσπάθεια των αιγοπροβατοτρόφων και είναι αποφασισμένη να χτυπήσει την αισχροκέρδεια εναντίον τους, όπως αυτή προκύπτει από τη μείωση της τιμής του γάλακτος και τις ελληνοποιήσεις (minagric.gr, 8/1/2019).
Η μεγαλύτερη οργανωμένη «επίθεση» ενάντια στους νέους αγρότες, που είναι το εν δυνάμει μέλλον του αγροτικού κόσμου και του αγροτικού τομέα, έγινε από την κυβέρνηση του 2009-2010 (τότε υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης ήταν η κα Μπατζελή), που πλέον το αναγνωρίζουν όλοι. Ότι δηλαδή οι τότε ενταχθέντες στο πρόγραμμα «Νέων Γεωργών» έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες αδικίες. Όταν τότε, πριν να γίνει το «κακό», το έλεγαν οι υπεύθυνες ηγεσίες και αγωνίζονταν για την αποτροπή ή έστω τη μείωση των αρνητικών συνεπειών τής τότε προκήρυξης, είχαν επισύρει τη μήνιν της τότε πολιτικής ηγεσίας, αλλά και γενικότερα των αστών πολιτικών.
Ακόμα και σήμερα τα λεγόμενα «ιστορικά δικαιώματα» (δικαιώματα στην καταστροφή της αγροτικής παραγωγής) αποτελούν τη χειρότερη μορφή δουλείας του μέλλοντος του αγροτικού κόσμου και πηγή πολλών δυσμενών στρεβλώσεων στον αγροτικό τομέα. «Οι μεγαλύτερες γενιές συνεχίζουν και ζουν πεισματικά εις βάρος των νεώτερων γενεών, ναρκοθετώντας διαρκώς το άμεσο μέλλον, οξύνοντας το δημογραφικό και εξαναγκάζοντας είτε στη μετανάστευση είτε στην παραμονή σε μια χώρα χωρίς μέλλον» (Στέφανος Μάνος, «Athens Voice», Pantelis Savvidis II, Facebook, 6/1/2019).
Το καλύτερο μέλλον θα έπρεπε να βρίσκεται στους «Νέους Αγρότες» και στις οργανώσεις των αγροτών. Όχι βέβαια στις ψευδεπίγραφες οργανώσεις νέων αγροτών χωρίς καταστατικές διαδικασίες, χωρίς εκλογικές διαδικασίες, χωρίς να εκπροσωπούν τίποτα περισσότερο παρά τον εγωισμό τους και τη θρασύτητά τους, κρυπτόμενοι πίσω από την αδιαφορία των άλλων ή την ιδιοτέλεια πολιτικών σχηματισμών.
Δημήτρης Μιχαηλίδης-«Αγρονέα»
Τηλ.: 6998 282382
Share this post
