agrotikiOikonomia_oct9.jpg

 

Πραγματοποιήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2020, από τις 09:30 έως 19:30, το 3ο συνέδριο Agribusiness Forum με φυσική παρουσία στο Πολιτιστικό Κέντρο του Μουσείου Μπενάκη (οδός Πειραιώς, Αθήνα). Ήταν το πρώτο υβριδικό συνέδριο με επαρκή φυσική παρουσία και ταυτόχρονη προβολή στο διαδίκτυο, στο www.agribusinessforum.org. Μια μοναδική εμπειρία για όσους είχαν την ευκαιρία να το απολαύσουν.

2020 10 7 ΥπουργοCEAFΣυμμετείχαν 30 εισηγητές των διαφόρων θεμάτων, οι οποίοι ήλθαν από διάφορα μέρη, ακόμα και από την Ολλανδία, ενώ λόγω ανυπέρβλητων περιορισμών μόνο 4 εισηγητές συνδέθηκαν μέσω διαδικτύου, αξιοποιώντας 4 διαφορετικά συστήματα τηλεδιασκέψεων, που ενεργοποίησαν την εφευρετικότητα των τεχνικών και πέτυχαν καινοτόμες λύσεις για την επιτυχή υλοποίηση του φόρουμ.

Η επιτυχία του φόρουμ οφείλεται στην οργανώτρια εταιρία Geo Routes Cultural Institute (Αριστοτέλους 39, 104 33 Αθήνα, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.) και ειδικότερα στις επιλογές του κ. Γιάννη Μπαλακάκη, στις οργανωτικές δεξιότητες της κας Χριστίνας Μάγγου και σε εξειδικευμένο πολυάριθμο σύνολο συνεργατών. Σημαντική ήταν η ανάρτηση τίτλων στο διαδίκτυο από τον υπεύθυνο ροής.

Ο τίτλος του φόρουμ φέτος ήταν «Βιώσιμη γεωργία, ασφάλεια, υγιεινή και επισιτιστική επάρκεια στη μετά Covid-19 εποχή», που συντέθηκε από πέντε θεματικές, οι οποίες ήταν: 1. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και οι προκλήσεις για βιώσιμα αγροδιατροφικά συστήματα, 2. Κυκλική οικονομία, Internet of Food, ηλεκτρονικό εμπόριο και δίκτυα λιανικής, 3. Εργαλεία χρηματοδότησης, ασφάλισης και σύγχρονων υπηρεσιών, 4. Επισιτιστική ασφάλεια, θρεπτική αξία και διατροφική επάρκεια στην αλυσίδα τροφίμων και 5. Πολιτικές αντιμετώπισης των βραχυπρόθεσμων και των μεσοπρόθεσμων προκλήσεων στην αγροδιατροφική αλυσίδα.

Οι συμμετέχοντες σύνεδροι εκτιμάται ότι αξιολόγησαν το συνέδριο από την πυκνότητα και τους συνειρμούς των σκέψεων των εισηγητών στα ειδικά θέματα και βέβαια αναλόγως της εξειδίκευσης που οι ίδιοι είχαν. Όλοι έμειναν απολύτως ικανοποιημένοι, όπως φάνηκε από τις συζητήσεις στα διαλείμματα μετά κάθε θεματική.

Κι ενώ οι εξ αποστάσεως σύνεδροι εστίασαν στη μεστότητα των πληροφοριών που περικλείονταν σε κάθε εισήγηση, οι φυσικώς συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία, τηρώντας όλες τις οδηγίες για λόγους υγιεινής, να γνωριστούν και να ανταλλάξουν σκέψεις και προτάσεις πάνω σε όσα παρουσιάζονταν στα πάνελ, αξιοποιώντας τους άνετους και ευχάριστους χώρους του Πολιτιστικού Κέντρου του Μουσείου Μπενάκη.

Κινδυνεύοντας να χαρακτηριστεί κάποιος πολύ λυρικός στον απολογισμό του 3ου Agribusiness Forum, κυρίως λόγω της μοναδικότητας και της πολύχρονης στέρησης τέτοιων συνεδριακών δραστηριοτήτων στην εποχή του Covid-19, θα έλεγε ότι το φόρουμ ικανοποίησε πλήρως τις προσδοκίες ενός συνέδρου και των εισηγητών χάρη στην τόλμη της συνέπειας του οργανωτή να ξεπεράσει όλα τα προβλήματα και να προσφέρει ένα πετυχημένο «πετράδι» στο «στέμμα» των δραστηριοτήτων agribusiness της Geo Routes.

Στον χώρο των πληροφοριών των εισηγήσεων μπορούμε να διακρίνουμε σημεία από την ανάλυση του καθηγητή Χαράλαμπου Κασίμη, όπου αναγνωρίζεται ότι η μακροχρόνια εφαρμογή της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής στην Ευρώπη συνέβαλε στην αντιμετώπιση μερικών προβλημάτων, όπως η διασφάλιση της ευρωπαϊκής αυτάρκειας (πάντα λαμβάνοντας ισχυρά υπόψη ότι η Ε.Ε. είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας αγροτικών προϊόντων και ο μεγαλύτερος εξαγωγέας παγκοσμίως αγροτικών προϊόντων), η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, η εξασφάλιση ικανοποιητικού ακόμη γεωργικού εισοδήματος και η μείωση της φτώχειας στην Ε.Ε.

Όμως και εδώ βρίσκεται η σημαντική είδηση, τα οικονομικά και τα κοινωνικά προβλήματα της γεωργίας (συνολικά, δηλαδή και της γεωργίας και της κτηνοτροφίας και της αλιείας και της δασοπονίας), καθώς και των αγροτών και γενικότερα των κατοίκων της υπαίθρου, προσπαθούσαν να επιλυθούν πάντα σε βάρος του περιβάλλοντος, της φύσης και της βιοασφάλειας.

Και σε ένα άλλο σημείο των πολύ ενδιαφερόντων προσεγγίσεων της αναγκαίας στρατηγικής εντοπίζουμε τις προτεινόμενες τέσσερις στρατηγικές προτεραιότητες για τη λεγόμενη Κοινή Γεωργική Πολιτική της Ε.Ε.:

  1. Γενναία δημογραφική ανανέωση του αγροτικού πληθυσμού.
  2. Επαναφορά της προτεραιότητας της τοπικής ανάπτυξης με τοπική εφοδιαστική αλυσίδα και σύντομες αλυσίδες αξίας (short value chains).
  3. Ποιότητα και ασφάλεια των αγροτικών προϊόντων και τροφίμων.
  4. Διασύνδεση της έρευνας και της γνώσης με τους αγρότες.

Τελικά, μοιάζει ότι ο Covid-19 μας ωθεί να επανέλθουμε στην προτεραιότητα για τοπική διατροφική ασφάλεια, περισσότερη φροντίδα για την ευημερία των αγροτών και φροντίδα του περιβάλλοντος (φυσικού, κοινωνικού, πολιτιστικού, οικονομικού).

Με πάρα πολλή προσοχή ακούσαμε τον καθηγητή Γιώργο Ζαλίδη να μιλά με πάθος για τη γεωργία μειωμένου αποτυπώματος άνθρακα και τη μεγάλη προσοχή όλων πλέον για την επαναφορά της λαϊκής θυμοσοφίας, που άφηνε το χωράφι 1-2 χρόνια να «ξεκουραστεί», αποδεχόμενη μια προσωποποίηση όλου του φυσικού περιβάλλοντος και της ζωής και κάτω από το έδαφος αλλά και την ισορροπία, που είναι η μαγική λέξη στη φύση. Ξανά συνειδητοποιήσαμε ότι το χωράφι δεν είναι εργοστάσιο.

Ακούγοντας τον κ. Γ. Κρεμλή, θυμήθηκα ξανά τον παππού μου στον Καταχά Πιερίας, που ήταν παραγωγός πραγματικού πλούτου, αυτάρκης και ταυτόχρονα δεν πετούσε τίποτα, εφαρμόζοντας πλήρως της αρχές της κυκλικής οικονομίας χωρίς ευρωπαϊκά προγράμματα και βαρύγδουπους ερευνητικούς τίτλους, απλώς σεβόμενος τη φύση, το περιβάλλον.

Και ο chef του «Natu Restaurant» στην Κηφισιά κ. Δ. Σκαρμούτσος μας ξαναθύμισε την οικονομία της γιαγιάς μου, που με τη σοφία της όταν μαγείρευε δεν πετούσε τίποτε απολύτως. Σήμερα που έχει διαταραχθεί ο σεβασμός στη σοφία της πείρας των προγόνων μας και οι νεότεροι τα ξέρουν όλα ή τα βρίσκουν στο internet, προγράμματα-μαμούθ προσπαθούν να επανασχεδιάσουν την υπεύθυνη γαστρονομία και τη διαχείριση των απορριπτόμενων τροφίμων.

Όλες οι εισηγήσεις ήταν πάρα πολύ σημαντικές και όποιος ενδιαφέρεται αξίζει να ανατρέξει στο μαγνητοσκοπημένο 3ο Agribusiness Forum, όπου ο καθηγητής Ε. Ιακώβου από το Τέξας των ΗΠΑ και ο καθηγητής Δ. Βλάχος από το ΑΠΘ Θεσσαλονίκης παρουσίασαν τη νέα ερευνητική προσπάθεια ύψους πολλών εκατομμύριων για την εξασφάλιση της αγροδιατροφικής αλυσίδας ώστε οι πληθυσμοί να τροφοδοτούνται επαρκώς ακόμα και σε  περιόδους κρίσης, όπως στην εποχή του Covid-19. Ενώ ο κ. Ν. Δούκας, αντιπρόεδρος ΕΛΓΑ, παρουσίασε σκέψεις και αποφάσεις για τα μελλοντικά σχέδια του ΕΛΓΑ για την αντιμετώπιση των γεωργικών αποζημιώσεων.

Είναι ανεδαφικό ότι η ιδιωτική οικονομική μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα ασφάλισης από κινδύνους στο «ανοιχτό χωρίς οροφή μαγαζί» που είναι η γεωργία, η κτηνοτροφία και η αλιεία. Είναι λάθος να επωμίζεται όλες τις αβεβαιότητες και το κόστος αντιμετώπισης των κινδύνων στην αγροτική παραγωγή ο αγρότης μόνος του με τις εισφορές του για μείζονα προβλήματα, όπως η κλιματική αλλαγή, που δημιουργείται, μεταξύ άλλων, και από τις επιλογές ποιότητας ζωής των αστών. Πρέπει να εισφέρει και ο δημιουργός του προβλήματος αστός.

Στον πολύ μικρό χώρο της καταγραφής των πρώτων εντυπώσεων από το πολύ πετυχημένο από πλευράς οργάνωσης και περιεχομένου 3ο Agribusiness Forum αξίζει να αναφερθεί η πολύ προσεκτική αναφορά του υπουργού Τουρισμού κ. Χ. Θεοχάρη στον αγροτουρισμό ως κομμάτι του agribusiness. Με πολύ ικανοποίηση καταγράφηκε ότι αναγνωρίζεται ότι ο αγροτουρισμός είναι αντικείμενο των αγροτικών επαγγελμάτων και μάλιστα όχι αυτοτελές αλλά απλώς και μόνο συμπληρωματικό των κύριων αγροτικών επαγγελμάτων, που είναι ο γεωργός, ο κτηνοτρόφος και ο ψαράς. Επίσης εξαγγέλθηκε ότι η αγροδιατροφή και η γαστρονομία θα έχουν σημαίνοντα ρόλο στην προβολή και τη διαφήμιση του ελληνικού τουρισμού στο προσεχές διάστημα.

Έχει μακρύ δρόμο ο ελληνικός τουρισμός για να γίνει ελληνικός και όχι «αποικιοκρατικής μορφής». Σε έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από το υπουργείο Ανταγωνισμού και έκανε η PwC τον Ιούνιο του 2017 καταγράφηκε ότι από τα συνολικά έξοδα μιας τουριστικής επιχείρησης στην Ελλάδα ξοδεύεται σε ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες μόλις το 7% (και ειδικά στην Περιφέρεια Κρήτης φτάνει στο 13%!), ενώ στη γειτονική Ιταλία οι Ιταλοί επιχειρηματίες τουρισμού δαπανούν το 70% κατά μέσο όρο σε ιταλικά προϊόντα και υπηρεσίες. Αλλά ακόμα κι αυτό το «αναιμικό» 7% ταξιδεύει πολλά χιλιόμετρα από τον τόπο παραγωγής του μέσα στην Ελλάδα για να φτάσει στην τουριστική κατανάλωση.

Με έκπληξη εντοπίσαμε ότι κατά τη διάρκεια του φόρουμ στους ευρύχωρους χώρους του φιλοξενήθηκε η δημόσια διαδικτυακή συζήτηση του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής με θέμα «Βιώσιμα αγροδιατροφικά συστήματα», από τις 12:00 έως τις 13:00, όπου αγρότες, παραγωγοί πραγματικού εθνικού πλούτου, συζήτησαν μόνο πάνω σε μία από τις θεματικές του φόρουμ.

Εξαιρετική η οργάνωση του 3ου Agribusiness Forum στο Πολιτιστικό Κέντρο του Μουσείου Μπενάκη στις 7/10/20 και πολύ πιο σημαντικές οι εισηγήσεις, που όλοι μπορούν να δουν και να ακούσουν στο www.agribusinessforum.org.

Δημήτρης Μιχαηλίδης
Δημοσιογράφος, «Αγρονέα»

Πηγή φώτο:https://www.freepik.com/photos/man'

Share this post

Submit to DeliciousSubmit to DiggSubmit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to StumbleuponSubmit to TechnoratiSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn