Στην ψηφιακή εποχή, στην οποία μέχρι νεωτέρας συγκατοικούμε, η εξειδικευμένη γνώση μετατρέπεται γρήγορα σε παρωχημένη γνώση. Απαιτούνται πλέον περισσότερο από κάθε άλλη φορά επιστημονικές μέθοδοι και στρατηγικές για τη διαχείριση των big data σε προσωπικό, κοινωνικό, τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο σε όλους τους τομείς της ζωής μας.

Ζούμε σε κοινωνίες που η δημιουργία, η συσσώρευση και η διαχείριση της πληροφορίας με τα νέα μέσα αλλάζουν τον τρόπο της μάθησης. Είναι αναγκαίο πλέον να ανακαλύπτουμε νέους τρόπους και εργαλεία για να μαθαίνουμε πώς να μαθαίνουμε, να μαθαίνουμε πώς να είμαστε ως άτομα και κοινωνίες, να μαθαίνουμε εκ νέου πώς να ζούμε μαζί.

Αναρωτιέται κανείς, διαπιστώνοντας τα χαρακτηριστικά της νέας εποχής, αν αυτά συμβάλλουν ουσιαστικά σε πραγματική πρόοδο για τις ανθρώπινες σχέσεις και την παγκόσμια ευημερία και ανάπτυξη.

Είναι προφανές πως όχι. Όσο βαθύτερα βιώνουμε την τεχνολογική ευημερία και τις δυνατότητες επικοινωνίας μέσω των νέων μέσων, τόσο περισσότερο καταστρατηγούνται παγκοσμίως η ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια.

Στην εργασία η δημιουργία θέσεων υψηλού προφίλ απαιτεί όλο και περισσότερες εξειδικευμένες γνώσεις και μεγαλώνει την ψαλίδα μεταξύ των οικονομικά ισχυρών και των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων αναφορικά με την πρόσβασή τους σε σπουδές και εργασία.

Παρά τη συσσώρευση της πληροφορίας και την πρόσβαση σε αυτή με μία απίστευτη ταχύτητα και απίστευτα εργαλεία, που πριν από μία 15ετία δεν τα φανταζόμασταν, συνεχίζεται η διαιώνιση στερεοτύπων και προκαταλήψεων από την πλευρά των εργοδοτών αναφορικά με ζητήματα ηλικίας, φύλου και καταγωγής.

Από τη μια παρατηρούμε την αναγκαιότητα να ενισχύσουμε τη νεοφυή, αλλά και την κοινωνική επιχειρηματικότητα και μέσω αυτών να αναδειχθεί η αυτενέργεια των συλλογικοτήτων και από την άλλη οι πολιτικές και οικονομικές  αποφάσεις οδηγούν τα άτομα στην gig οικονομία, στην ευκαιριακή απασχόληση τύπου Uber και Airbnb, με αρκετά παραδείγματα καταστρατήγησης εργασιακών δικαιωμάτων και σχέσεων.

Αυτό που μετράει ίσως  περισσότερο από όλα στη σημερινή εποχή είναι η δεξιότητα του ανθρώπου να εντοπίσει και να ιεραρχήσει εκ νέου πάνω από όλα τις αξίες του και να χρησιμοποιεί αποτελεσματικά τις γνώσεις του προς όφελος δικό του και της κοινωνίας. Για να αναπτύξει πλήρως αυτές τις δεξιότητες, πρέπει να θέλει και να είναι σε θέση να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, να γίνει δηλαδή ενεργός πολίτης.

Μαρία Γεωργαλά,
Επικοινωνιολόγος, σύμβουλος σταδιοδρομίας
mentor επιχειρηματικότητας, GCDF
www.career-design.gr
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Share this post