Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής – υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ), γνωστή και ως υπερκινητικό σύνδρομο ADHD, έχει απασχολήσει πολύ τον ιατρικό κόσμο τα τελευταία χρόνια και φυσικά γονείς και εκπαιδευτικούς.

Το φάσμα που καλύπτει η ΔΕΠΥ περιλαμβάνει την υπερκινητικότητα, τον παρορμητισμό και την έλλειψη προσοχής, που εμφανίζονται στα παιδιά κυρίως κατά την ηλικία στην οποία αρχίζουν το σχολείο. «Το παιδί πρέπει να εμφανίζει συμπτώματα τουλάχιστον σε δύο περιβάλλοντα. Η πλειονότητα των περιπτώσεων γίνεται αντιληπτή όταν τα παιδιά ξεκινούν το σχολείο», εξηγεί ο ψυχολόγος Θεόδωρος Γκαντίνας, τονίζοντας ότι στην Ελλάδα γονείς και εκπαιδευτικοί είναι ενήμεροι για το σύνδρομο και δραστηριοποιούνται άμεσα για τη θεραπεία, την αποκατάσταση της ψυχικής υγείας του πάσχοντος παιδιού. Η διάγνωση σε ενήλικες σπανίζει.

«Αριθμητικά το σύνδρομο έχει λιγότερα κρούσματα στην Ευρώπη, όπου τα διαγνωστικά χαρακτηριστικά του είναι πιο αυστηρά, σε αντίθεση με την Αμερική, όπου ακολουθείται εκτεταμένη φαρμακολογική προσέγγιση για τη θεραπεία του. Αυτό συμβαίνει επειδή υπάρχει “υπερδιάγνωση” στην Αμερική και “υποδιάγνωση” στην Ευρώπη. Το σύνδρομο διερευνάται μέχρι τις μέρες μας από τον ιατρικό κόσμο», αναφέρει ο κ. Γκαντίνας. Και συμπληρώνει: «Είναι δύσκολο να σκιαγραφήσεις τι είναι η ΔΕΠΥ, είναι πολυπαραγοντική πάθηση και γίνονται συνεχείς μελέτες σήμερα για την ανακάλυψη του αιτίου που την προκαλεί – άγνωστου δυστυχώς μέχρι στιγμής».

Εξελικτικές δε θεωρίες αναφέρουν ότι στον προϊστορικό κόσμο και σε νομαδικές κοινωνίες το σύνδρομο είχε θετικό αντίκτυπο στην καθημερινότητα και τη λειτουργικότητα του ανθρώπου.

Νάνσυ Χαλκοπούλου
Υπεύθυνη Τεκμηρίωσης, Skywalker.gr

Share this post